عصرایران؛ احسان محمدی- هلند دیدار رده بندی را از برزیل میزبان برد تا میزبان مسابقات جام جهانی 2014 به تلخ کام ترین تیم دنیا تبدیل شود.
آنها در شبی که هنوز زخم های شکست دردناک 7-1 مقابل آلمان بر تن شان تازه بود، مقابل لاله های نارنجی تنها با قلب هایشان بازی کردند و با 3 گل مغلوب شدند.
جواد خیابانی - گزارشگر بازی - از هیجان برزیلی ها حرف می زد و اشتیاق شان برای حمله. اما برای بردن یک بازی در جام جهانی قلب کافی نیست، حتی اگر با تمام وجود عاشقانه بتپد!
لوئیس فن خال بعد از شکست مقابل آرژانتین از اینکه باید در برزیل می ماند و دیدار رده بندی را برگزار می کرد گله مند بود و گفت ده سال است به فیفا می گوید دیدار بیهوده رده بندی در جام جهانی را برگزار نکند و گوش نمی دهند. اما در نشست مطبوعاتی پیش از آغاز بازی با برزیل انگار نظرش برگشته بود: « ما می خواهیم تاریخ ساز شویم. بدون شکست جام جهانی را ترک کنیم».
او هم انگار ناکامی مقابل آرژانتین در ضربات پنالتی و عدم صعود به فینال را شکست به حساب نمی آورد.
این سخنان برای بسیاری از ایرانیان یادآور امیرقلعه نویی بود. سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران هنوز هم معتقد است جام ملت های آسیا را بدون شکست گذرانده و نباید اخراج می شد. قلعه نویی هم شکست تیم ملی در ضربات پنالتی را به حساب نمی آورد. نکته جالب آن که یک اقدام او در آن دیدار چند روز پیش توسط فن خال کپی برداری شد: تعویض دروازه بان در آخرین دقایق منجر به ضربات پنالتی! در آن دیدار وحید طالب لو به زمین آمد تا پنالتی های کره ای ها را بگیرد اما برخلاف تیم کرول نتوانست گره گشایی کند وهیچ واکنش موفقی نداشت.
دیداررده بندی تمام شد. میلیون ها برزیلی شب گذشته لب شان را گزیدند. بخت را نفرین کردند و تعدادی از بازیکنان ملی پوش شان را هو کردند. تیم ملی شان پرشور اما کم اثر حمله می کرد.
بازیکنان از هر جای زمین که صاحب توپ می شدند هوس فتح دروازه ای را می کردند که ناگشودنی به نظر می رسید.
برزیل در دو دیدار 10 گل خورد. اتفاقی که هیچ جادوگر و هشت پایی آن را نمی توانست پیش بینی کند.
تیمی که برای فتح جام حتی سامبا هم تمرین کرده بودند بدون تک ستاره شان - نیمار به هم ریخته- دست و پا بسته، فاقد خلاقیت و نومیدانه بازی می کردند.
آنان چنان دلسرد کننده به توپ ضربه می زدند که هر تیمی در دنیا هوس می کرد برای یک دیدار دوستانه دعوت شان کند!
جام جهانی 2014 به یکی از تلخ ترین کابوس های طلایی پوشان تبدیل شد. می توان برای این ناکامی دلایل متعددی ردیف کرد اما بپذیریم که گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود...
بیشتر به فکر مدل موهایشان بودند تا کیفیت بازی. با چهارتا بچه سوسول که نمی توان جام جهانی را تصاحب کرد. انرژی می خواهد و دقت نظر.