عصرایران - امروز
"کافه گفت و گو" در عصرایران افتتاح می شود؛ وعده اش را در آخرین روزهای
تابستان داده بودیم و از شما خواسته بودیم نامی برای این قسمت پیشنهاد کنید
که از بین صدها نام زیبایی که فرستاده بودید، نهایتاً "کافه گفت و گو" را
برگزیدیم. از همه کسانی که ما را شرمنده محبت خود کردند، سپاسگزاریم.
قرارمان
این باشد که هر هفته ، دو - سه روز در این کافه جمع شویم و یک موضوع را به
بحث بگذاریم. فعلاً از ساعت 10 تا 14 و شاید بعدها با مشورت با شما ،
زمانش را هم جابجا کنیم.روز اول از ساعت 11 آغاز خواهیم کرد.
روش
کار مشترک مان هم این گونه است که هر بار موضوعی - عمدتاً اجتماعی و نه
سیاسی - را مطرح می کنیم و از کاربران فرهیخته سایت می خواهیم که درباره آن
، هر دیدگاهی دارند، مختصر و مفید بنویسند و در عین حال، نظرات دیگران را
نقد، تأیید یا تکمیل کنند.
قبل از آغاز به کار "کافه گفت و گو" چند مورد را با هم مرور می کنیم:1 - قرار است در "کافه گفت و گو" با لبخند، منطق و احترام متقابل گفت و گو شود. حتماً به ما حق می دهید که اندک نظراتی که احیاناً متضمن توهین یا بی احترامی(به مخاطبان یا افراد دیگر) باشد را منتشر نکنیم.
2 - قوانین و مقررات کشور را همه می شناسیم ؛ محدودیت های نانوشته را هم.
عاقلانه نیست نظری هر چند قابل تأمل منتشر و منجر به بسته شدن کل سایت
شود. رعایت کنیم و نظراتی که فکر می کنیم باعث مشکلات قانونی شود را ارسال
نکنیم. البته می دانیم که عده ای به عمد چنین نظراتی را می فرستند تا به
سهو هم که منتشر شود و بعد خود همان افراد پرینت بگیرند و جنجال و مشکل
بسازند. ما کامنت گذاران خاص را خوب می شناسیم.
3 - نظراتی که عین یا نظیر آنها آمده باشد، برای اجتناب از طولانی شدن بحث، منتشر نمی شوند. اگر با نظری موافق هستیم، نیاز به تکرار همان نظر نیست. می توانیم با
دادن رأی مثبت به یک نظر ، دیدگاه موافق خود را اعلام کنیم.
4 - بعد از ساعت 14 ، بحث آن روز بسته می شود و مسؤول " کافه گفت و گو" مشغول کارهای دیگرش خواهد شد. بنابراین، وقتی کافه باز است بدان مراجعه و با هم گفت و گو کنیم.
5 - مطالب ارسالی مختصر و مفید باشد. از ارسال مطالب طولانی خودداری کنیم. اگر مطلب مفصلی در باره یک مطلب داریم می توانیم آن را به karbar@asriran.com بفرستیم تا بررسی و در قابل یک مطلب مستقل منتشر شود.
6 - برای بحث های آینده "کافه گفت و گو" موضوع پیشنهاد دهیم.
بحث امروز "کافه گفت و گو" قرار
نیست موضوعاتی که درباره اش در کافه گفت و گو همفکری می کنیم به ترتیب
حروف الفبا باشد. اما احتمالاً موافق هستید که بحث "آب" به دلیل اهمیتی که
دارد و مشکلاتی که اخیراً درگیرش هستیم، می تواند اولین موضوع برای گفت و
گو و همفکری باشد.
- واقعاً چرا به اینجا رسیده ایم که الان نگران آب آشامیدنی مان هم شده ایم؟
- چرا عده ای اساساً هیچ احساس نگرانی در این باره ندارند و درست مانند کسی که در کشوری پر باران زندگی می کند، آب را مصرف می کنند؟
- اصلاً دیگران را کنار بگذاریم و به خودمان
بپردازیم. خود ما فارغ از این و آن ، چه کرده ایم؟ آیا از وقتی فهمیده ایم
کمبود آب واقعی و جدی است ، مصرف مان را کم کرده ایم؟ اگر بله ، چگونه و
اگر نه ، چرا؟
توجه:
کامنت هایی که بعد از ساعت 14 می رسند، منتشر نمی شوند.
کافه گفت و گو ، رأس ساعت 14 تعطیل می شود.
خیلی از گفتنی هارا دوستان عنوان کرده اند ،به مطلب زیر توجه کنید :
آب در سالهای دهه ۳۰ با سطل های ۱۰ ویا ۲۰ لیتری در بشکه های بزرگ روی گاری بقیمت یک ودو ریال توزیع میشد.
پیشنهاد میکنم ،آب شرب بصورت همین بطری های ۱/۵ لیتری ومتناسب با تعداد افراد هر خانوار بقیمت مناسب توزیع شود ( آب شرب بیشتر با قیمت بالاتر بوفور قابل خریداری باشد).
آب لوله کشی تمیز ( نه لزوما قابل شرب) با نرخ بیشتر وافزایش پلکانی در اختیار همگان قرار گیرد.
تمهیدات لازم وبرنامه ریزی های مناسب که دوستان به آنها اشاره کرده اند انجام شود.
شهر داری نسبت به هدر رفت آب در مکان های عمومی بیشتر توجه کند ( در اغلب پارک ها شیر های آب از نوع سر شیلنگی است ومن بارها شاهد آبیاری فضای سبز با آب شرب بودم تذکر داده ام)
مسئولین قبلی بخاطر بی توجهی سریعا وبصورت درست و انقلابی ( بدون حب وبغض) محاکمه ومجازات شوند.
ـ درست یا نادرست، اینجانب در بسیاری از پدیده‌های اجتماعی، وزن و اهمیت ساختارهای اجتماعی را بسی مهمتر از آحاد مردم و کنشگران اجتماعی می‌پندارم.
ـ راجع به اصلاح الگوی مصرف نیز ازاین دو منظر (ساختار/ کنش‌گر) میتوان نگریست. ولی نگاه غالب در عرصة حاکمیت بیشتر معطوف به کنشگران و به‌عبارتی به مصرف‌کنندگان است. شواهد و نشانه‌های بسیاری در این زمینه میتوان برشمرد: از شکل‌گیری و ترویج گفتمان «صرف‌جویی» و «حرام بودن اسراف» و... در رسانه گرفته تا «بابا برقی» و... «لامپ اضافی خاموش» و...
ـ در مواجهه با این دوگانگی آنچه مهم است این است که شرط لازم برای اصلاح الگوی مصرف در سطح کنشگران و مصرف‌کنندگان مهیا و فراهم شدن زمینه و امکان است. مثلا هرچقدر مصرف‌کننده را به صرف‌جویی در مصرف برق دعوت کنید ولیکن کالاهای پر مصرف در اختیارش بگذارید، این دعوت پاسخی نخواهد داشت. پس ابتدا باید به اصلاح در ساختارها روی آورد و پس از آن مردم را به اصلاح در مصرف فراخواند.
ـ با این وصف، موارد بسیاری را می‌تون برشمرد که تصمیم‌گیری در عرصة ساختار در میزان مصرف آب مؤثر خواهد بود: مواردی که اجالتا به ذهن بنده می‌رسد:
کولر‌های آبی/ فلاش‌تانک / لوله‌کشی‌های فرسوده و پوسیده/ شیرهای آب/ استخر و جکوزی خانگی (در سالهای اخیر تعبیة استخر و جکوزی در خانه‌ها رواج یافته است، که با توجه به مشکل اقلیمی و همیشگی کم‌آبی در این سرزمین، چنین امری مشکل‌آفرین خواهد بود. لذا میتوان در مقررات نظام مهندسی قانونی وضع کرد و جلو گسترش این اتفاق را گرفت. کم اینکه تا جایی که می‌دانم طراحی و ساخت ساختمان دوبلکس، به خاطر بالا بودن مصرف انرژی ممنوع شده است)
ـ باری، آنچه آمد راجع به آب آشامیدنی است. راجع به مصرف منابع آب غیر شرب که داستان بسی غم‌انگیزتر است.
خلاصه: به لحاظ اهمیت، اولویت در اصلاح ساختار است و پس از آن اصلاح رفتار مصرف‌کنندگان. اما همزمان باید بر هر دو مقوله پای فشرد
1- ما تا مصرف نكنيم نمي توانيم توليد كنيم كارشناسان آب ما به اين دليل دائم مي گويند مصرف نكنيد چون حال وحوصله كاركردن ندارند دليل من نتايج بدست آمده است
2- اينكه مي گويم وزير نيرو بايد استيضاح شود چون هيچگونه راهكاري براي كنترل آب بدست آوردن آب ونگهداري آب ندارند واين براي يك مملكت چيزي مثل تخريب سيستم است
3- مادر بزرگ بي سواد من در زماني كه ما كودك بوديم وحين شستن دستهايمان شير آب را باز مي گذاشتيم به ما تذكر مي داد كه " شير آب را ببنديد" ايشان رحمهالله عليها بي سواد بودند در حالي كه كارشناسان آب در مملكت ما الحمدالله همه تحصيلات عاليه دارند پس اينان چه فرغي با مادر بزرگ بي سواد من دارند
4- تا عيوب خود را نشناسيم راه حلي براي مشكلات نمي يابيم
درحالی که اکثرا هنر پیشه هارادرحال هدر دادن اب میبینیم امیدوارم به این نکته هم توجه بشه.
چه معنی داره چندین لیتر آب از ریق سیفون بره تو توالت ؟یا برج سازها شیلنگ آب شهری برای آب دادن به سیمان استفاده کنند ؟
چمن بکاریم و هزاران لیتر آب مصرف کنیم ؟
حنی در موضوع فرهنگ سازی اگر ما یک برنامه 10 ساله داشتیم امروز نسلی آشنا با مقاضیا آبی کشور داشتیم که متاسفانه این اتفاق نیوفتاده است.
1. مدیریت ناصحیح منابع آبی
2. عدم توانایی در مهار آبهای سطحی و سیلابها
3. کشاورزی سنتی و مصرف بیش از 92درصد آب در این بخش با بازده کم محصولات
4. حفر چاههای بی رویه و غیر مجاز
5. بالا بودن آب مجازی
6. تغییر الگوهای کاشت محصولات کشاورزی در روستاها بدون در نظر گرفتن محدودیت منابع آبی
7. مکان یابی نادرست و ساخت سدها بلا استفاده ( سد گتوند )
8. فرسوده و قدیمی بوده سیستم آبیاری و توزیع شبکه آبرسانی و هرز رفتن مقادیر زیادی آب
9. تفکیک نشده اب شرب از اب بهداشتی و صنعتی
10. رشد و توسعه فضا ی سبز در تمام شهرها بدون توجه به وضعیت آب و هوایی هر شهر و کاشت گیاهان پر اب و غیر بومی در مناطق خشک و کم اب
11. استفاده از آب تصفیه شده جهت آبیاری فضای سبز شهری- ساخت و سازهای شهری
12. استفاده از آب تصفیه شده جهت استخرهای منازل
13. رایگان بودن آب برای برخی نهادها و سازمانها مثل پارگانها
14. پایین بودن آب بها
15. نبود آموزش جهت آشنایی با مصرف بهینه و صحیح در منازل ، مدرسه ، ادارت و ..
16. عدم به کارگیری سیستم های نوین در ساخت خانه ها
و با همه وجود بسیاری از مردم ما باور ندارند که ما در کشور خشک و کم باران زندگی میکنیم و مشکل آب داریم . باید مردم را آگاه کرد .آگاه
و البته مسئولان دلسوز آگاه و متخصص نداریم
استفاده از نظرات اساتید صاحب نظر و با سواد و باتجربه در حوزه آب مهم است.
این نکته را بدانیم که صرفه جویی تک تک ما اهمیت دارد و نگیم با یک گل بهار نمیشه.
در مقوله آلودگی هوا هم در کافه بحث بگذارید
باتشکر
توضیح مهم مساله : به نقل از وزیر نیرو: 92 درصد مصرف آب در بخش کشاورزی است.
نتیجه گیری:
1. اولا مورد فرهنگ سازی یا پند و نصیحت راجع به 8 درصد چندان منطقی به نطر نمیرسه.
2. متولی اصلی 92 درصد از مصرف آب ، حکومت هست پس مسلما سیاست گذاری هاش غلط بوده و باید تغییراتی ایجا کنه.
3. چرا ما باید تو همه بخش ها (از جمله کشاورزی) خودکفا باشیم؟ آیا به جای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی توی یک کشور خشک بهتر نیست تو بخش هایی از جمله توریست ، نفت و گاز و ... سرمایه گذاری می کردیم و بکنیم ؟ آیا کشورهای پیشرفته (مانند سویس و دانمارک و .. ) یا کشورهای در حال پیشرفت (مانند امارات و ترکیه و .. ) نیز در همه بخش ها خودکفا هستند یا سعی می کنند تو بخش های دارای بهره وری بالاتر سرمایه گذاری کنند ؟
كارخانه هاى كه نيازمند اب هستند و همچنين موجب رشد جمعيتى شهرى ميشوند نزديك رودخانه ها تاسيس ميكنند
ما چه كرده ايم، توسعه كارخانه هاى فولادمان را به كنار كوير (يزد و كرمان) برده ايم و حالا در فكر هستيم اب را از خليج فارس به كوير منتقل كنيم هزينه انتقال هر متر مكعب اب چقدر خواهد بود؟ فراموش نكنيم علاوه بر تامين اب كارخانه ميبايست اب مورد نياز كاركنان ان را كه بالغ بر هر نفر يكصد و پنجاه ليتر در روز است تامين شود.
ضرورى است توسعه همه جانبه را در نظر داشته باشيم به موضوع رشد و توسعه ميبايست نگاه كلان داشت. به ارامى ميبايست انتقال صنايع را به حاشيه خليج فارس انجام دهيم و در كنار آن نيز انتقال جمعيت را شاهد خواهيم بود. هر گونه پروژه اى كه منجر به رشد جمعيت در مناطق كويرى ميشود را متوقف كنيم فشار بيشتر و ظالمانه به طبيعت كوير را متوقف كرده و بپذيريم اشتباه كرده ايم و ميبايست هزينه اشتباهاتمان را بپردازيم.
1.طرح خودکفائی در زمینه کشاورزی وطرحهای وابسته به آن مانند طرح طوبی وتبدیل زمینهای دیم به کشاورزی وایجاد سدهای غیر کارشناسی شده باعث خشک شدن رودخانه ها ودریاچه ها وتالاب ها گردید.
2.مردم ایران قدر نعمات خدا دادی را نمیدانندواساسا"مردمی اسراف کار هستیم.
ما همسايه‌ي طبقه‌ي اول آپارتمانمون تو حياط فرش مي‌شوره هر روز حياط رو با دقت و وسواس بسيار زيادي مي‌شوره، 2 ماهه کولرشون شبانه روز آب مي‌ده ، چند بار هم که تذکر داديم کار به دعوا کشيده لطفاً راهکار بدين.
تحقيق درباره چگونگي بازيافت آب و فراهم آوردن تكنولوژي آن توسط افراد متخصص
اگر واقعاً 92% آب شیرین ما تو بخش کشاورزی استفاده و به طبع اسراف میشه از عموم جامعه کاری برای حل مشکل فعلی بر نمیاد! چون فکر نمیکنم اکثریت مردم ما کشاورز باشن! پس چاره اندیشی باید در سطح کلان باشه.
البته این معنیش این نیست که مردم درست مصرف نکنن! خوشبختانه ما نمونه کاملی از تضادهای جهانی هستیم!! مصرف نمک، مصرف شیر، مطالعه، لوازم آرایشی، مصرف گرایی و .... متاسفانه تو همه این موارد قعر نشین هستیم! و به دو علت خواهیم ماند!
یک اینکه هیچ آموزشی ندیدیم، هزارتا درس خزعبل در سیستم آموزشی از دبستان تا دکترا به خورد مردم داده میشه، اما دریغ از فرهنگ.
دوم رفتار بخش کلان جامعه. تجمل، مصرف گرایی، عدم توجه به منابع و ... به وضوح در سطح کلان مملکت دیده میشه. نمونه اش سیستم آبیاری شهرداری، نمونه اش بستن بستر رودخانه های تهران با بتن که باعث میشه منابع زیر زمینی تغذیه نشن، نمونه اش هزارتا چیز دیگه!! و مردمی که این وضع رو میبینن از خودشون میپرسن این حجم وسیع آب داره هدر میره، من چرا کم مصرف کنم!
2-هزينه اجراي طرح هاي اينچنيني بسيار بالا مي باشد.اگر قبل از مطالعه كار اين چنيني شروع به اجرا گردد همانند بسياري از پروژه هاي ديگر ناتمام خواهد ماند.
پمپاژ آب از دریای عمان به مرکز کشور
انتقال پایتخت
بیاییم به دانشمندان ،متخصصان و دانشجویان این مملکت بها دهیم.روی طرح های آنها در مورد آب بدون پارتی بازی و..... سرمایه گذاری کنیم مطمئنا نتیجه خواهیم دید.
خرید این آبها با قیمت کمتر از آب شرب ، فعلا حمل توسط تانکر ها تا انشاالله بعدا لوله کشی شوند.
1- فرهنگ سازي در خانواده، محله، شبكه‌هاي اجتماعي، مساجد، و بخصوص كه محرم در پيش است و بسيار مي تواند موثر باشد.
2- در بلند مدت: تفكيك آب شرب از ساير مصارف
3- مديريت آب در بخش كشاورزي و صنعت.
4- مديريت سفره‌هاي زير زميني آب.
5- منطقي كردن قيمت آب (قيمت اثر خودكار و موثري دارد). تا جاييكه به بهداشت مردم صدمه نزند.
6- با بگير و ببند و پليس بازي به هيچ وج موافق نيستم چون قابل تشخيص، اجرا و موثر نيست. و تالي فاسدهاي بسيار دارد. پرهزينه است و غير عقلي.
شما به خودت نگاه نکن عصر ایران که خبرنگاری و کارت هم همینه بسیاری از مدیران در حد یک کشاورز هم از آبیاری سررشته ندارند
آیا صرفا انگیزه توسعه صنعتی و اشتغال زایی میتواند توجیه کاملی برای احداث یک پروژه صنعتی در یک استانی باشد؟
چرا در آمایش صنعتی کشور که اصل وجود و اجرای آن همیشه در کشور غایب بوده , موضوع تامین آب به عنوان یکی از مهمترین پارامتر های تصمیم گیری مورد نظر نبوده است/
چرا طرح های بسیار پر آب فولادی که مصرف آب فراوانی دارد باید در اصفهان شکل بگیرد تا آب ارزشمند زاینده روز را ببلعد؟
چرا این گونه طرحهای صنعتی که توان مصرف آب دریا را هم دارد در کنار سواحل (شمالی یا جنوبی ) شکل نگرفت و نمیگیرد؟
آب با کیفیت آشامیدنی و کشاورزی که در طرح های صنعتی بسیار آب بر در یزد و اصفهان احداث شده اند و می شوند میتوانستند از آب کم هزینه و بی کیفیت دریا استفاده کنند و میلیون ها متر مکعب آب که در این دو استان در طرح های صنعتی مصرف میشوند صرف شهر ها و کشاورزی شود و امنیت غذایی کشور را تامین کند و در ضمن آن طرح های صنعتی نیز که در لزوم وجود آنها شکی نیست در کنار سواحل شکل گیرد>؟
به عنوان مثال جالب است بدانید که طرح فولاد مبارکه در ابتدا باید دراستان هرمزگان احداث میشده و با رایزنی هایی این طرح به اصفهان منتقل می شود که هم ماده سنگ معدنی را باید به انجا حمل و نقل کنند و هم از آب ارزشمند آن منطقه استفاده کنند.
مرکز آمار اعلام کرده در سال 92 فقط در شهر تهران تعداد 26 هزار و 292 پروانه ساختمانی صادر شده است
خب حالا خودتون قضاوت کنید چقدر آب فقط برای ساخت وساز در تهران مصرف میشه.همش اسراف وهدر رفت در کشاورزی نیست
به نظرم به علت اینه که مردم ما دین درست و حسابی ندارند و فقط بلدند شعار بدن.
وقتی خدا میگوید اسراف کاران را دوست ندارم چرا باز اسراف میکنیم؟
بالاتر از خدا که نداریم . آیا نمیدانیم اینکه خدا ما را دوست ندارد یعنی چه؟ یا خودمان را به خواب زده ایم؟
عزیز تر از امام حسین در نزد شیعیان که نداریم؟
آیا حال و روز امام حسین در ظهر عاشورا و لب تشنه آنها رو درک نمیکنیم؟ پس چرا باز ارزش آب را نمیدانیم؟
چرا خودمون رو گول میزنیم؟ با این اعمالی که انجام میدهیم جایگاه ما جز جایی در جهنم است؟
بر خلاف نص صریح قرآن و رفتار و شیوه امامان خود عمل میکنیم و فقط بلد هستیم شعار بدهیم.
این تناقض ها بسیار در جامعه هست و در خیلی موارد دیگه که چون به این بحث مربوط نیست دیگه ادامه نمیدم.
میتونیم از مفاهیم و تمثیل های مذهبی بدلیل نفوذی که در مردم دارند برای تشویق به کم مصرف کردن آب استفاده کنیم. ولی گرانقدر دردمند در همه زمینه ها از دین مایه گذاشتن که درست نیست. این حرف رو بزنیم اونوقت مردم در جواب نمیگن شما که دم از دین میزنید چرا پس سیاستهای غیر دینی و غیر مسئولانه اتخاذ میکنید؟ منظور من البته تصمیمات غیر دینی در حوزه همین آب هستش.
مردم رو مسئله دین خیلی حساس هستن این مسائل روزمره رو با دین قاطی نکنیم فکر میکنم بهتر باشه.
چرا هر وقت در ايران مشكلي پيش مي آيد اولين راهكار صرفه جوئي و آموزش بلند مدت پيشنهاد مي شود!!!! مثلا در همين مورد آب چقدر با صرفه جوئي مي توان كمبود آب را جبران كرد ! چرا با دستهاي خودمان مشكل را ايجاد مي كنيم بعد ماتم مي گيريم چجوري حلش كنيم چرا شيوه مديريت در كشور ما لحظه اي و گذارست ؟ بطور مثال كشاورزي از صدها سال پيش در اكثر مناطق كشور ديم بوده اما در دهه هاي اخير به لطف پمپ و موتور آب چاه هاي عميق بلاي جان ما شده !
1-مصرف نادرست آب در كشاورزي
2- مصرف سموم و كود هاي شيميائي و تاثير آن در آلودگي آبها
3- مصارف غير استاندارد در صنعت و آلوده شدن آبهاي جاري به علت عدم تصفيه درست
4- انتقال آب از منطقه اي به منطقه ديگر بخاطر مسائل سياسي يا تبليغات
و ......... !!!!؟؟؟؟؟
1- مدیریت آب در ایران بسیار ضعیف است ما زاز لحاظ مقدار آب حتی با همین الگو مصرف کمبودی نداریم بلکه در مدیریت آب دچار مشکلیم به عنوان مثال رودهای زیادی به دریای مازندران وارد میشوند و در 9 ماه بدون هیچ استفاده وارد دریا میشوند و در 3 ماه تابستان استفاده کشاورزی میشود.
2- فرهنگ استفاده از آب که این موضوع را نمیتوان در یک بازه زمانی 1 یا 5 ساله اصلاح کرد این کار نیاز به بازه زمانی 15 ساله دارد که از دبستانها شروع میشود.
هر دو مسئله را باید بررسی نمود و به صورت موازی پیش برد تا بتوان مشکل آب را برطرف کرد
2-مطالعه ظرفيتها
3-فراهم آوري امكانات
4-اجراي طرح ها
اتفاقات در حال وقوع هستند ، جهت جلوگيري از اتفاقاتي كه در آينده خواهد افتاد بايستي از هم اكنون به فكر بود
در كنار حل مشكلات فعلي بايستي به آينده هم نگريست، تحقيقات انجام يافته در دنيا ، استفاده از فن آوري هاي موجود ، بازنگري در نحوه استفاده از ظرفيت هاي موجود، استفاده از دانش ديگران
منابع آب مال همه مردم است .برای چی برخی بدون پرداخت وجهی در جهت منافع خود استفاده کنند. راهکار : برای همه کنتور نصب کنیم .
میخوام از تجربیات خودم بگم درباره مصرف آب.
به نظر اینجانب مصرف کننده عمده آب بساز بفروش های محترم هستند که از اب شرب برای مصارف ساختمانی استفاده میکنند که گاه شبانه روز آب به یغما میرود . که این کار خلاف قاون با پرداخت مبلغی زیر میزی برطرف میشود. چون خود من از نزدیک با چند مورد بساز بفروش سرکار دارم عرض کردم تا شاید این مورد نیز به لیست اضافه بشه تا شاید بشه راه حلی یافت . با تشکر
آفرین
این فقط یک حادثه بود ولی به علت خشکسالی ممکنه بی آبی همیشگی باشد.
تا دیر نشده بیایید کاری کنیم
به نظر من آب در کشور ما خیلی مجانیه.
من اعتقادم اینه که باید وزارت نیرو برای هر خانواده یک حد مجاز به قیمت کم و یا حتی مجانی تعیین کند و سپس با مصرف بیشتر از حد مجاز را با هزینه بسیار بسیار بالا عرضه کند تا مردم عادت کنند.
من پس از سی سال زندگی و بررسی ها به این نتیجه رسیدم که ما مردم خوبی نیستیم اصلا ربطی به دولت و نظام و ... ما ندارد...
1- عدم شهرسازي مناسب چه در زمان گذشته چه در حال
2-فرسودگي خطوط انتقال آب شهري(اگر شهرها كاناليزه بودند مي شد از آبهاب نشتي هنگام انتقال آب جلوگيري كرد)
3-مدت زمان اجراي پروژه هاي آبي و غيره(زمان ساخت يك پروژه بيشتر از زمان پيش بيني شده براي بهره برداري آن مي باشد)
4-رشد فرهنگي
5-جداسازي آب آشاميدني از آب مصرفي
6-بررسي هر كار از هر نظر قبل از اجرا(طراحي در حين اجرا غلط است)
7- ايجاد امكانات رفاهي در هر منطقه قبل از كوچ مردم آن منطقه
8-...و مشكلات زياد مي باشد كه اولين قدم خودمان مي باشيم سعي كنيم در هر روز بشماريم كه چند كار درست انجام داده ايم (مسئولان از ما جدا نيستند)
در بسياري از جلسات كه بحث هدفمند كردن آب بخش كشاروزي طرح ميشود متوليان جهاد كشاورزي جبهه گيري ميكنند كه اقتصاد بسياري از روستائيان محل كشاورزي تامين ميشود كه ......... پيشنهاد مشخص به دولت محترم اينست كه بيكاري احتمالي ناشي از كاهش مصرف آب كشاورزي را با آموزش ، ترويج و توسعه صنايع دستي پوشش دهند تا نه روستائيان خرد صدمه ببينند و نه روستايي ازسكنه خالي شود.و در كنار توسعه گردشگري ، بحث خوشه صنايع دستي با جديت پيگيري گردد.
من خودم امسال تابستان مقداری زمین برای روز مبادا در نقاط پر باران شمال خریدم.
اگر جمعیت هم افزایش میدهیم باید با کیفیت افزایش دهیم که نسل جدید سطح علمی و فرهنگیشون بالاتر بره.
اگه بخوایم مثل قبل جمعیت رو زیاد کنیم که چیزی جز دشمن محیط زیست پرورش نداده ایم !
بهتره به جای دیدن 2 قدم جلوتر چند کیلومتر جلوتر رو ببینیم و به فکر راه های ارزان قیمت برای شیرین کردن آب باشیم.
به نظر من مشکل مملکت ما "عدم بسترهای لازم و کافی جهت گفتگو" می باشد. اگر ما توانستیم برای مشکلات و موضوعات روزمره با هم به "گفتگو" بنشینیم شاید بتوان به آینده امیدوارتر شد.
عصر ایران جان! این اقدام شما را به فال نیک می گیریم.
همانطور که همه بخوبی آگاهند، منابع رسمی هدر رفت منابع آبی را با سهمی در حدود 90 درصد، مربوط به سیستم آبیاری سنتی در بحث کشاورزی میدانند.
بنابر این به نظر بنده بهتر است وزارتهای نیرو و جهاد کشاورزی با مدیریت و کنترلی شایسته و مستمر و با بودجه‌ای در خور، این مهم را با ایجاد سیستمهای نوین آبیاری سامان دهند.
البته صرفه جویی آب توسط شهر نشینان نیز پسندیده است، اما نباید تمام تقصیرها و سختیها به این گروه نسبت داده شود.
به نظر من الان که فقط میشه با تبلیغ و توصیه از مردم خواست مصرف رو پایین بیارن. ولی برای میان مدت و طولانی مدت پیشنهاد میکنم در ساخت و ساز مسکن قوانین اجباری برای استفاده از فناوریهای ساده و نه چندان گران برای کنترل مصرف آب اعمال بشه. مثلا چند وقت پیش جایی میخوندم که استفاده از شیر آبهای ترموستات دار که هزینه چندانی هم نداره برای حمام وتوالت خیلی میتونه مفید باشه. فکر کنید برای گرم شدن آب در حمام و... چقدر شیر آب رو باز میگذاریم تا گرم بشه؟ و یا مثلا دوشهای حمام که فشار آب رو بیشتر میکنن و...
یادتونه با تبلیغ زیاد مردم تشویق شدن برای ساخت مسکن، فناوریهایی در جهت کنترل مصرف و هدررفت انرژی رو در نظر بگیرن؟ و دولت در جا انداختن این قضیه موفق هم بود.
1-استراحت 7 تا 10 ساله به محیط زیست، عدم برداشت آب، عدم قطع درختان، عدم شکار و . . . کلا باید استراحتی یک دهه ای به طبیعت مظلوم ایران داده شود
2-برنامه کاهش جمعیت به زیر 60 میلیون نفر. ایران کشش جمعیت بلای 60 میلیون نفر را ندارد
3-انتقال صنایع آلاینده و پرمصرف آب از مناطق کویری و مرکزی ایران مانند ذوب آهن و فولاد و . . .
4- همه این حرفها بیهوده است و بقول دکتر آخانی، تا 30 سال آینده ایرانیان از شدت گرسنگی دست به مهاجرتهای عظیم خواهند زد
به اسم کاهش وابستگی نباید اندک منابع ابی کشور صرف توسعه باغداری و کشاورزی گردد . میتوان از الگوی اکثر کشورهای عربی به عنوان روشهای تایید شده بهره برد.
من خودم هر روز سرکلاس به دانشجوهام در مورد مصرف آب تذکر میدم. و در مصرف آب هم با دقت بیشتری عمل می کنم. وقتی شیر آب رو باز می کنم احساس می کنم که داره طلا می ریزه ...
اصلا یه جورایی کافه نشینی مال عصر هاست دیگه .........!!!
به هر حال اصل وجود چنین فضایی بسیار خوبه امیدوارم که موفق باشید
ولی اینها کجا باید بررسی و تصمیم گیری شود . قطعا در کافه نه! کاش مسولین هم به کافه سری میزدند
خب این روش که کشاورزان رو از کار تخصصی خودشون معاف کنیم و عادت به تنبلی بدیم و اصلا شاید در این بین خیلی از کشاورزها از کارشون انصراف بدن و کشاورزی نابود بشه و موج مهاجرت به شهرها ایجاد بشه و...
این راه درست نیست. کشاورزی ایران پتانسیل خیلی بالایی داره فقط باید مدیریت کرد و آموزش داد.
پاسخ : خشک شدن دریاچه ارومیه ، زاینده رود و چاهها و قنوات آب دلیل آن است .
آقای عصر ایران محدودیت بجای خود . اما حق گفتن اصل و معنای پیروی از مولا علی ع است و به نفع ملت . حقیقت که نباید فدای مصلحت شود .
یکی از مسائلی که صحبت روش هیچ وقت تمام نخواهد شد، همین بحث بهینه سازی مصرف آب هست، راه حل ها خیلی زیادن و آدم های مطرحی در این زمینه تو کشور هستن که می تونن آیین نامه و نقشه راه رو ترسیم کنند. ولی متاسفانه به دلیل علت العلل مشکلات در ایران یعنی فساد و ناکارآمدی در کنار معیشت ضعیف مردم و کشاورزان، هیچ کس جرئت ورود به این قسمت رو پیدا نمیکنه...
برادر من در مشهد زندگی می کنه و ما در نزدیکی تهران ، هر با که به اینجا می اد و گاهی به روستاها سرمی زنیم و شرایط ابیاری کشاورزان اینجا رو با مشهد مقایسه می کنن می گن با این همه اتلاف اب ، در تهران به سبک اجداد دورمون آبیاری صورت می گیره و لی در مشهد، کشاورز کمی اب رو درک کرده وبرای بهینه استفاده کردن ار اب فکر کرده و نواوری داشته ، مثلا برای عمل اوردن هندوانه در مشهد به اندازه کرت زیر کشت ؛ یه لوله پلاستیکی (کیسه پلاستیکی که سر و ته اون رو بعد اب پر کردن کیپ می کنند ) درست می کنن و دقیقا روی نشائ هندوانه سوراخ یه سورراخ ریز می کنن ، یه سوراخ ریز که فقط اطراف نشائ هندوانه رو مرطوب کنه و آب مورد نباز اون رو تامین کنه ، بدون اینکه با مرطوب کردن کل کرت و تلف اب به سبک تبخیر، می تونن یه محصول تقریبا آب بر تولید کنن.
این یه مثال هست که تو مشهد مردم به خاطر کم ابی یاد گرفتن که چه جوری با اب کم ، محصول درست کنن ولی این فرهنگ یه منطقه است،
به نظرم سبک کشاورزی ما هنوز قدیمی هست و جای خالی اموزش، کارگاه های اموزشی ، گفتگو برای بهبود کشاورزی خیلی خیلی خالیه.
ما هنوز از اهمیت آب اطلاع نداریم و خیلی راحت ازکنارش می گذریم.
2-تفکیک آب آشامیدنی از آب مصرفی بهداشتی
3-ارائه راهکارهای مناسب جهت کنترل مصرف افراد پر مصرف
4-پلمپ نمودن چاههای غیر مجاز(که تعدادشان کم نیست)
5-آموزش صحیح مصرف وصرفه جویی در مدارس
موفق باشید
منتظر نظرات دوستان هستیم تا از آن بهره ببریم
عذر میخوام اصلاحش کردم
ازماست که برماست
حال وقتی رویکرد مدیریتی علمی نیست آینده نگر نیست بهره وری ندارد کارایی مد نظرش نیست و بصورت منفعلانه یا حداگثر ساده اندیشانه می گید اصراف نگنید بدیهی است که همین نتایج حاصل شود حالا یه مدت آب اس یه مدت برق یه مدت بنزین یه مدت نان
از بین بردن باغها و جنگلها و ساخت وساز که باعث تغییر اقلیم آب وهوایی شد و سیل و خشکسالی را به همراه دارد
فكر ميكنم رفع مشكل سخت افزاري در مصرف آب بتونه تاحدودي راهگشا باشه.مواردي كه به نظر حقير ميرسه اينه كه از شير آلات مناسب و نسل جديد استفاده شود مخصوصا در حمام كه براي تنظيم دماي آب در شيرهاي قديمي براي هربار تنظيم دماي آب مقدار قابل توجهي اسراف آب داره اگر دولت بتونه سوبسيت بده واسه استفاده اين نوع شيرآلات خوبه. ويا جدا سازي آب شرب از ديگر مصارف ويا وارد كردن هوا در لوله هاي مورد استفاده در مصارف غير شرب
نظرات حقير كارشناسي نيس و محتاج راهنمايي منخصصان هستم با تشكر از همه