عصرایران - در حالی که طبق اعلام آژانس بین المللی انرژی اتمی ، ایران به 6 سوال باقی مانده این نهاد ، پاسخ کامل داده است ،
آمریکا و چند کشور دیگر از جمله فرانسه به شدت پیگیر تصویب قطعنامه جدید علیه ایران در آژانس هستند .
آنها با نادیده گرفتن بخش اعظم گزارش البرادعی ، صرفاً بر روی چند "ابهام" و " اتهام" تمرکز کرده و از همان ابتدای انتشار گزارش ، درباره آن مانور می دهند .
اما چه شد که البرادعی برغم آنکه گزارشی کاملاً مثبت از عملکرد ایران ارائه داده است ، به نکاتی مبهم درباره فعالیت های هسته ای ایران نیز اشاره داشته است؟
این اسناد در شرایطی به آژانس ارائه شد که آمریکایی ها از مدت ها پیش آنها را آماده کرده بودند و اگر بنایشان بر این بود که فعالیت های هسته ای ایران شفاف شود ، می بایست را در زمانی که پرونده ایران در حال بررسی بود ، اسناد ادعایی را به آژانس تقدیم می کردند ولی از آنجا که قصد آنها ، به درازا کشیدن ماجراست ، آنقدر صبر کردند تا دقیقه 90 فرا رسید و درست هنگامی که البرادعی گزارش خود را آماده انتشار می کرد ، آنها را رو کردند .
در چنان شرایطی البرادعی از یک سو نمی توانست به دلیل چند اتهام ثابت نشده ، علیه ایران گزارش دهد ولی در عین حال ، این اجازه را نیز نداشت که اتهامات جدید را نادیده انگارد چه آنکه بررسی گزارش های مرتبط یا فعالیت های هسته ای اعضا ، از وظایف اصلی آژانس به شمار می رود .
به همین دلیل ، البرادعی در کنار نکات بسیار مثبت گزارش خویش ، اشاره ای هم به این اتهامات جدید داشت ، اتهاماتی که البته در حد ادعا هستند و ایران ، با جعلی خواندن مستندات آن ، اعلام داشته است که آماده است دروغین بودنشان را ثابت کند .
اکنون ، کشورهای غربی ، به استناد اتهامات خودساخنه خویش ، در صدد تحمیل یک قطعنامه جدید علیه ایران هستند تا این طنزتلخ در تاریخ حقوق بین الملل به ثبت برسد که کشورهایی اتهامی علیه کشوری وارد می کنند و قبل از اینکه آن اتهام ثابت شود و قبل از اینکه فرصتی برای دفاع داده شود ، علیه آن کشور ، قطعنامه صادر می کنند!
ایراد این اتهامات ، در واپسین روزهای مختومه شدن پرونده هسته ای ایران ، به روشنی نشان می دهد که برخی کشورهای غربی ، به پرونده هسته ای ایران ، صرفاً به عنوان یک دستاویز برای فشار علیه کشورمان نگاه می کنند و نگران آنند که روزی این پرونده به طور کامل بسته شود . در چنان شرایطی آنان باید بهانه های جدیدی بیابند که قطعاً به خوبی " بهانه هسته ای" نخواهد بود.
بنابراین ، صدور هر گونه قطعنامه ای نه تنها منبطق بر آموزه های حقوق بین الملل نیست بلکه نمی توان آن را ناشی از عدم اقدام مناسب دولت دانست . اکنون به طور کاملاً آشکاری ، مشخص شده است که اراده ای در بین چند قدرت بزرگ جهانی وجود دارد که علیه ایران به اقداماتی دست بزنند که تصویب احتمالی قطعنامه از جمله آنهاست .
به همین دلیل می بینیم که مثلا برخی می نویسند "گرگ ها ایران را می خورند" و تصور می کنند که خارجی ها از صبح که از خواب بلند می شوند به ایران فکر می کنند تا شب. در صورتی که چنین نیست. کجای دنیای امروز خشن است. این تصور کاملا اشتباه است. این را در جواب یکی از کاربران نوشتم.
يك دل و يكرنگ و يكصدا فرياد ميزنيم هيهات من الذله
ممنون از شما