سید محمدعلی ابطحی در سایت خود نوشت:
فردا آخرین چهارشنبه سال و امشب چهارشنبه سوری است. چند سالی بود که از20 روز قبل همه ی شهر صدای انفجار بود و فشفشه و ترقه و دینامیت های دست ساز. امسال در تهران کمتر شده بود.
نمیدانم چرا؟ خیلی ها می گویند به خاطر ممانعت شدید تر نیروهای انتظامی بوده است.
اما واقعا در طول این سالها مراسم چهارشنبه سوری که جزئی از تاریخ ایران باستان است و محققان برای هر یک ازبرنامه های سنتی آن شب فلسفه هایی ذکر کرده اند، همه تحت الشعاع این ترقه بازی نسبتا خطرناک قرار می گرفت.
آن چه که بیشتر در شب چهارشنبه سوری تاریخ دارد، قاشق زنی و پریدن از روی آتش است که بنا به یک سنت ایرانی سرخی آتش راکه نشانه ی قوت و نشاط است برای خود طلب می کنیم و زردی خود را که نشانی از رخوت و سستی دارد در مقابل به آتش می دهیم.
کار های قشنگی است که آن قدر در روح ایرانی ریشه دار است که هیچکس نتوانسته آن را از قاموس ملی ایرانی حذف کند.
کاش حداقل به عنوان یک کار سمبلیک وقتی سنت های ایرانی مورد باور اکثر مردم ایران است، مسئولان عالیرتبه کشور هم به این خواست عمومی احترام بگذارند و رسما آنان را همراهی کنند.
مثلا چه اشکال دارد یک جائی برای پریدن از روی آتش مسئولان وجود داشته باشد و یا در سیزده به در یک منطقه را تلویزیون نشان دهد که مسئولان جمهوری اسلامی به اتفاق خانواده به کوه و دشت رفته اند و مثل مردمی هستند که آنان را سر کار آورده اند؟
اگر به ایرانی بودن خود افتخار می کنیم باید سنت های آن را هم باور داشته باشیم. این سنت های ملی هم هیچ منافاتی با اعتقادات دینی ندارد.ولی گویا بعضی ها به نوعی خجالت می کشند ایرانی بودن خود را با افتخار اعلام کنند.
تا در نتیجه بعضی ها هم خجالت بکشند مسلمان بودن خود را اعلان نمایند و به آن افتخار کنند. جمع کردن بین روح مسلمانی و سنت های ایرانی ظرفیت بزرگی است که تنها ملت بزرگی مثل ایران می تواند آن را داشته باشد.
لطفا دست از فتنه انگيزي برداريد!