عصر ایران؛ جعفر محمدی - هفته پیش ، یکی از شب های برنامه پر بیننده "خندوانه" به مهاجران
افغانستانی در ایران اختصاص یافت: هم تماشاگران برنامه از شهروندان افغانستانی
مقیم ایران بودند، هم مهمان برنامه از شعرا و نویسندگان افغانستان بود و هم
آهنگ ها و ترانه های افغانستانی در برنامه پخش شد. حتی
"جناب خان" ، عروسک
محبوب این برنامه هم قطعه ای از آهنگ های افغانستانی را برای حاضران اجرا
کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
این برنامه را بی تردید می توان
یکی از قله های "خندوانه" نامید چرا که برای اولین بار بود که پر بیننده
ترین برنامه شاد تلویزیون به 3 میلیون مهاجر افغانستانی می پرداخت که از بد
حادثه، به دامن همسایه پناه آورده اند و مشق غربت می کنند.
قطعاً، هم
ایرانی ها دوست دارند که در افغانستان صلح حکمفرما شود و افغانستانی ها به موطن
شان بر گردند و هم خود آنها دوست دارند زندگی در وطن را بی واهمه ترس و
جنگ، تجربه کنند.
با این حال واقعیت ها خود را بر آرزوها تحمیل می کنند و افغانستانی ها مهمان همسایگان ایرانی شان هستند. کسی چه می داند شاید دست روزگار زمانی جای این مهمانان و میزبانان را عوض کند و البته دعا می کنیم که هرگز چنان نشود.
افغانستانی ها در تمام سال هایی که در ایران زیسته اند، سخت، بی ادعا و کم توقع کار
کرده اند و رد کارهایشان را در می تواند در بسیاری از برج های تهران و شهرهای
دیگر سراغ گرفت.
اگر هم روزی یکی از آنان جرمی و جنایتی را مرتکب شده، رسانه ها تیتر زده اند که یک افغانستانی فلان جرم را مرتکب شد و گناه او به اسم همه مهاجران افغانستان نوشته شده است! و این در حالی است که اغلب شان با زحمت و شرافت ، نان بازوی خود را می خورند و گاه کارهایی چنان سخت را می پذیرند که بسیاری از کارگران ایرانی پذیرایش نیستند.
کار رامبد جوان در برنامه "خندوانه" از آن جهت دوست داشتنی بود که مهمانان ناخوانده ایرانی ها را در وضعیتی متفاوت از همه کلیشه ها نشان داد، ایرانی ها را با آنان از نمایی دیگر آشنا کرد، به احساسات و عواطف شان نزدیک تر کرد و خنده بر لبان مهمان ها نشاند.
ما و افغانستانی ها ، هم همسایه ایم و هم اشتراکات فراوانی داریم و در این میان، هم دوستان نادان و هم دشمنان بسیار دانا، می کوشند آتش به جان این همسایگی و دوستی بیندازند. نباید گذاشت چنین شود و خندوانه تنها یک گام کوچک و البته زیبا در این مسیر برداشت.
ما مردمی هستیم که رنج مهاجر بودن در دیگر کشورها را چشیده ایم و گاه نعره ضرورت حفظ حقوق انسانی را در آن سرزمینها سر می دهیم، اما یادمان می رود وقتی مهمانی به نام مهاجر افغان داریم ، مانند دیگران رفتار نکنیم. ایکاش نگاه رامبد جوان فراگیر می شد.
می‌بینید که خیلی هم مورد توجه واقع شده. رمز موفقیت این برنامه استفاده از دو شخصیت بسیار مقبول مردم، یکی رامبد جوان و دیگری آقای بحرانی دوبلور موفق آقای همساده در نقش جناب خان هست.
امیدوارم که صدا و سیما کمی به خودش بیاد و واقعا رسانه ملی باشه!!!
اما من به عنوان یک ایرانی اصلا از این کار رامبد جوان خوشم نیومد. اصلا هم کار قشنگی نبود. متاسفم برای کسی که این یادداشت رونوشته و نوشته یک روز جنگ میشه و ما میریم افغانستان....
کم لطفی است اگر مهاجران افغانی که در جوامع علمی کشور ما از حوزه و دانشگاه دارای مراتب ارجمندی هستند در نظر نگیریم.
سخت کوشی، هوشمندی و تعهد از ویژگی های این مردم محترم است.
بدون شک در هر جامعه و جمعیتی فساد و انحراف و بزه وجود دارد ؛ اما به قول نویسنده این را نباید به همه سرایت داد.
از رامبد جوان به سهم خود به عنوان یک ایرانی متشکرم
قطعا نتيجه كار خوب، خوبي طرف مقابل خواهد بود.
بنده این برنامه را دیدم فوق‌العاده بود. پیشنهاد می‌کنم از این دست برنامه بمنظور همدلی و نزدیکی فارسی زبان‌ها (افغانستان، تاجیکستان و ایران) زیادتر چه در ایران و چه در آن کشورها برگزار شود.
با سپاس
به نظر شما اسم اینا رو چی بزاریم؟
سازمان حفاظت محیط زیست
سازمان ملی جوانان
وزارت نیرو (مصرف آب و برق)
وزارت جهاد کشاورزی و سازمان جنگلها
دهها نهاد عریض و طویل فرهنگی ...