اين ارزيابي حاکي است که وقوع ازدواج روستايي در اين استان از سال 1378 سير نزولي خود را آغاز کرد که اين کاهش تا سال 85 ادامه پيدا کرد. همچنين ميزان ازدواج در سال 78 با 6 درصد کاهش نسبت به سال قبل به 71 درصد رسيد.
در سال 79 ميزان ازدواج در روستاهاي قم مطابق آمارهاي رسمي با کاهشي اعجاب انگيز به 3/16 درصد رسيد که منفي 63 درصد کاهش قابل ملاحظه را نشان مي دهد. در سال 1380 وضع از سال قبل نيز بدتر شد بطوريکه واقعه ازدواج در روستاهاي اين شهر مذهبي در اين سال نسبت به سال قبل از آن با 10 درصد کاهش به 3/6 درصد رسيد.
بر اساس بررسي هاي انجام گرفته، سال 1381 نيز سال کمترين وقوع ازدواج روستايي يا بيشترين بي ميلي به ثبت رسمي ازدواج در روستاهاي قم بوده که با رقم 3/4 در هر ده هزار نفر به کمترين ميزان خود رسيده بود.
وضعيت وقوع ازدواج در سال 82 و 83 با رشدي بسيار اندک به ترتيب به 8/6 و 4/7 رسيد که به ترتيب نسبت به ميزان فاجعه بار سال 81 در حدود 2 و 3 درصد افزايش جزئي را نشان مي دهد. به گفته کارشناسان اصلي ترين دليل کاهش ازدواج در روستاهاي شهرستان قم طي 8 سال گذشته عدم ثبت رسمي ازدواج در دفترخانه ها و کاربرد ثبت سنتي (پشت قرآن و ريش سفيدي بزرگان) بوده است.
وقوع ازدواج در شهر قم طي سال هاي 84 و 85 در مقايسه با رقم کشوري به ترتيب مساوي و مثبت 8 درصد بوده است.
بخشي از اين بررسي حاکي است که کاهش کشوري ميزان ازدواج در سال 83 شهر قم را نيز شامل شده که تنها نسبت به سال ماقبل آن يعني سال 82 کاهش 12 درصدي را در بر گرفته است.
ميزان طلاق طي سال هاي 82 و 83 کاهش اندک را نشان داده که چيزي معادل منفي 2 درصد بوده است. با اين حال وقوع طلاق در سال 84 در شهر قم با رقم 18 درصد در هر ده هزار نفر رشد 13 درصدي نسبت به سال 75 را نشان داد که اين ميزان در سال 85 با کاهش 3 درصدي به 15 درصد رسيد.
اين ارزيابي حاکي است که طلاق در مناطق روستايي قم از 10 درصد در سال 75 به 14 درصد در سال 76 و با کاهش ده درصدي در سال 77 به 3/4 رسيد. همچنين از ميزان طلاق در مناطق روستايي قم طي سال هاي 78 تا 85 هيچگونه اطلاعي دقيق در دست نيست.