اين ديپلمات باسابقه متعلق به اردوگاه راست در گفت‌وگو با «شهروند امروز» گفت: همين مذاكرات «1+5» كه با نماينده كشورها انجام مي‌‌شود، به نظر من بايد تبديل به «2+5» شود و همه دور يك ميز بنشينند و بحث كنند.
وي با اشاره به ديدگاه‌هاي موافق و مخالف درباره رابطه ايران و آمريكا گفت: به هر حال، اين ديدگاه در سي سال گذشته، هم موافقان زيادي داشته و هم مخالفان قوي. اين مخالفان هم تنها مربوط به جناح اصولگرا نبودند. در جناح اصلاح‌طلب كنوني كه پيشتر چپ يا راديكال‌تر بودند، در يك دوره‌اي شديدترين حملات صورت مي‌گرفت و تعبيرات خيلي تندي به كار مي‌رفت. من گمان مي‌كنم بحث رابطه با آمريكا يك راه معقولي است كه به تدريج بايد پايه يك سياستي باشد. البته پيشرفت هم كرده‌ايم. ما در عراق دست‌كم چند دوره مذاكره رو در رو داشتيم و حتي در مسائل هسته‌اي، به نظر من، دولت ما ابايي ندارد كه مذاكرات رو در رو با خود آمريكا داشته باشد.
وي با اشاره به اين‌كه از نگاه او، اين سياست مورد قبول افراد مؤثر و مقامات عالي است، سفر افرادي چون اميراحمدي به ايران را بي‌اهميت دانست و گفت: روابط ما با آمريكا و شأن ما بالاتر از اين است كه واسطه‌هايي حتي از طرف حكومت‌ها داشته باشيم. اين با تئوري «آقايي» نمي‌خواند.
ما امروز از چي خجالت مي‌كشيم؟! به نظرم عدم توانمندي دولت بوش سبب شد كه مذاكرات ايران و آمريكا شكل نگيرد. دولت بوش هم دچار يك روحيه رواني نسبت به ماست و سياستش بسيار نادرست بود. فكر مي‌كرد اگر با ما صحبت نكند، ما هم مي‌ترسيم و كنار مي‌رويم. علت اين‌كه مذاكرات مستقيم با آمريكا پا نگرفت، ضعف دستگاه ديپلماسي بوش بود. اگر اين ضعف برطرف شود، ايران و آمريكا براي مذاكره‌هاي جدي كه مي‌تواند در منطقه سبب آرامش و صلح و ثبات شود، مشكلي ندارد.
وي درباره آمادگي دولت احمدي‌نژاد براي مذاكره با آمريكا اظهار داشت: دولت احمدي‌نژاد گام‌‌هاي بسيار شجاعانه‌اي برداشت كه با پاسخ نامناسب به خاطر ضعف دستگاه آمريكا روبه‌رو شد. آقاي احمدي‌نژاد نخستين رئيس‌جمهور ايران بود كه به بوش نامه نوشت. قطع نظر از محتواي نامه، خود اين نامه معنايش اين است كه ضمن آن‌كه ما با هم مخالف هستيم، مي‌توانيم با هم مذاكره كنيم. بوش نتوانست از اين فن خوب استفاده كند و به همين دليل، هم‌‌اكنون مورد انتقاد است. آقاي احمدي‌نژاد حتي براي صحبت با بوش (حالا نامش حتي مناظره باشد) اعلام آمادگي كرد. ايشان آدمي نيست كه از اين كار خجالت بكشد.
وي درباره مسائل مورد مذاكره با آمريكا گفت: از نظر كاري، ضمن آن‌كه در بسياري از مسائل با آمريكا اختلاف داريم، مي‌توانيم روي دو پايه كليدي آغاز به كار كنيم. پايه نخست اين‌كه بپذيريم با هم اختلافات جدي داريم شوخي هم نيست. پايه دوم آن كه ضمن اين‌كه روي خيلي از مسائل تفاوت نظر داريم، برخي مسائل هست كه حتي مقطعي نظرات ما به هم نزديكتر است؛ مثل امنيت آينده عراق، امنيت خليج فارس، مسائل افغانستان. ما حتي در مسائل لبنان و فلسطين هم مي‌توانيم نقاطي را پيدا كنيم كه تعامل مثبت با آمريكا و غرب داشته باشيم.