عصرایران- سخنان اخیر وزیر رفاه و تامین اجتماعی، نه تنها دردی از اقشار کم درآمد جامعه درمان نمی کند، بلکه نمکی است بر زخم التیام نیافته فقرای ایران.
عبدالرضا مصری، که قاعدتاً و بنا به مسوولیتی که در دولت دارد، باید مدافع حقوق نیازمندان و قشرهای کم درآمد و آسیب پذیر جامعه باشد، در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان ادعایی را مطرح کرده است که به سختی می توان پذیرفت کسی از آحاد عادی مردم ایران، آن را باور داشته باشد.
او در واکنش به اخباری که اخیرا درباره جمعیت زیر خط فقر مطلق منتشر شده گفته است: "جمعیت زیر خط فقر مطلق در کشور وجود ندارد!" و البته دلیل این ادعا هم، کاملا منحصر بفرد و شنیدنی است: "چون به مددجویان خود ماهانه 25 الی 50 هزار تومان حقوق می دهیم." و ای کاش، آقای وزیر، لااقل این استدلال (!) را ضمیمه ادعای خود نمی کرد.
به راستی آیا وزیر رفاه و تامین اجتماعی در ایران زندگی می کند و از قیمت ها و سطح تورم و اوضاع معیشتی مردم خبر دارد؟ او، پیش از آنکه وزیر شود، نماینده مجلس بوده و بنابراین قطعاً از سیاره ای دیگر نیز نیامده است! با این اوصاف او که مسوول رفاه و تامین اجتماعی است، چگونه می پندارد با ماهی 25 الی 50 هزار تومان هم می شود زندگی کرد؟ راستی خود آقای وزیر ماهانه چقدر درآمد دارد؟!
آیا این 25 هزار و 50 هزار تومان، کفاف ضروریات غذایی یک نفر را برای 30 روز می کند؟ و آیا کسی که ماهانه این حد از درآمد را دارد، زیر خط فقر مطلق نیست؟! اگر چنین فردی زیر خط فقر مطلق نیست پس چه کسی زیر آن خط قرار دارد؟ آیا حتما باید کسی از گرسنگی بمیرد و زیر سنگ قبر برود تا آقایان قانع شوند که زیر خط فقر مطلق بوده است؟!
در اندازه گیری خط فقر مطلق، حداقل کالری مورد نیاز روزانه یک فرد بالغ را 2000 کیلو کالری در نظر می گیرند و ای کاش آقای وزیر رفاه فهرستی از غذاهای مورد نیاز یک فرد را که با 50-25 هزار تومان در ماه می توان آنها را خرید و روزانه 2000 کیلوکالری دریافت کرد، اعلام نماید و البته بماند سایر نیازهای انسانی مانند مسکن و پوشاک و درمان و ... که لابد هزینه چندانی ندارند!
مبنای استدلال وزیر رفاه و تامین اجتماعی به ارقام سال 2000 میلادی برمی گردد که طی آن برخی نهادهای فعال در زمینه های بشردوستانه، اعلام کردند هر کس در روز کمتر از یک دلار درآمد دارد، زیر خط فقر مطلق است.
این در حالی است که اولا این آمار به سال 2000، یعنی 8 سال پیش مربوط می شود و بد نیست آقای وزیر بدانند در این هشت سال، قیمت ها چند برابر شده اند و طبیعتاً نمی توان همان یک دلار را مبنای پذیرفته شده ای برای تعیین خط فقر مطلق در سال 2008 دانست.
ثانیا، در هر کشوری با توجه به مقتضیات اقتصادی آن، باید خط فقر را تعیین کرد. چنانچه در حال حاضر، در کشور هند خط فقر مطلق را سه دلار تعیین کرده اند و قطعا در ایران نیز با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و تورم بالای آن، قرار دادن یک دلار به عنوان خط فقر مطلق، در بهترین حالت، تنها یک شوخی تلخ تلقی می شود و چه دردناک است وزیر رفاه حتی در سخن نیز نمی خواهد پدیده ای به نام فقر مطلق را بپذیرد و از این رو در عمل نیز نمی توان انتظار برنامه ای برای حل این مشکل از او انتظار داشت زیرا متولی این بخش اساساً وجود مشکل را باور ندارد تا بخواهد برای حل آن تمهیدی بیندیشد و بیچاره فقیران ایرانی!
آقای وزیر!
در درستی این گزاره تردید نکنید: واقعیت های اقتصادی، با کتمان، پنهان نمی شوند؛ صادقانه با مردم سخن بگوییم!
. بله با ماهی 300- 400 هزار تومان که میگیری اگر اجاره خانه بدی - خرج بچه بدی - خرج خونه بدی - خرج دوا و درمان بدی - خرج رفت و آمد بدی - خرج گوشت و مرغ و برنج هم بدی - خرج حبوبات بدی - خرج میوه بدی - حالا لباس و کفش رو ولش کن - لباس 10 سال قبل رو یپوش ( چقدر بهانه میگیری ) خرج آب برق گاز تلفن بدی - خرج اضافی که در خانه پیش میاید بدی - پول توجیبی بچه ها رابدی ( که به خدا همه اش شرمنده ای ) - خرج تغذیه مهد و یا مدرسه را بدی -هزینه ثبت نام بچه را بدی - خرج روغن و پنیرو کره - خرج گاهی مهمان که اکثراً از ترس اینکه در خانه چیزی نداری میگویی نیتستم روبدی - خلاصه خرج .................و غیره رابدی من فکر کنم کلی در ماه میتونی پس انداز کنی و همین 25 الی 50 تومان کفایت زندگی را میکند -یعنی به عبارتی
300 الی 400 هزارتومان - کل خرجایی که گفتم فکر کنم 25 هزار تومان میشود یعنی تو میتونی 375 هزار تومان پس انداز کنی ؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
مصری ، قیامتی هم در کاره ،شرم کن
شاید واقعا" نمیدانند در دنیای واقعی چه می گذرد بس که عدالت سر کوچه های برخی اجرا می شود شاید با دیدن این کامنت ها ی این آدم های فضایی در دنیای مجازی فکری جهت حل مشکلات این گروه از آدم ها که گویی در جهان خارج از داخل ایران زندگی می کنند اندکی بذل توجه فرموده مسائل اقتصادی را حل که نمی کنند هیچ حداقل نمک به زخم صبورترین مردم دنیا نریزند که داستان ما از افسانه ی آه هم گذشته و ...بهتر است که مصداق بارز تری نیاوریم که داغ دیگری باشد بر دل های مردمی که انگار همیشه ساکتند و مسئولانی که انگار همیشه...
و اما پاسخها :
مردم آمریکا : ببخشید کمبود یعنی چه ؟
مردم آفریقا : ببخشید غذا یعنی چه ؟
مردم ایران : ببخشید نظر یعنی چه ؟
حالا هی نظر بدید نه این عصر ایرانیا چاپش میکنن و اگر چاپشم بکنن واقعاً وزرای ما هم نمی دانند نظر مردم یعنی چه ؟ که بخوان بهش توجه هم بکنن ! نههههههههههه غلام ؟
یاد خشایار بخیر !
در تهران اگر یک مجرد بدون پدر و مادر و عمه و .... زندگی کند ماهی 100000 برای اتاق میخواهد (بدون امکانات در فقیرترین نقطه این شهر فقیر ) و اگر کرایه رفت و آمد میشود 50000 و اگه نان بخوره تا نمیره و لخت بگذرونه روزگار 100000 دیگه میخواهد تازه اگر دولت کریمیه آب و برق و گاز رو نگیره میشود 2500000 و درسته بنده خدا یک صفر کم داره ؟؟؟؟
ولي انگار كه در اين مملكت زندگي نميكنند.
بعضی ها نگاه میکنند ولی نمی بینند .
سير از گرسنه خبر نداره ، سوار از پياده !
خواستم خدمدتون عرض کنم این آقایان یا تعریف خط فقر را نمی دانند یا ارزش 25 یا 50 هزار تومان را!!!
10هزارتومان براي اجاره يك خرابه براي زندگي
5هزار تومان براي خريد تخم مرغ -كرايه ماشين -گوجه و 10گرم برنج
...
سلام ما رابه آقایان برسانیدو به آنها بگوئید بوی نفت فضای همه خانه مان را پر کرده است!!!!!!!!!!!!!!!!!
فقيرترين افراد جامعه زندگي ميكرد وهم
همه همت خود را براي رفع مشكل اين
قشر ازجامعه بكارميبرد.متاسفانه مسئولين ايراني فاصله زندگيشان آنقدر
بامردم حتي قشرمتوسط جامعه زياداستكه به ذهنشان هم خطور نميكند با 25هزارتومان آيا ميشود زنده ماندچه برسد به اينكه زندگي را سپري كند-چون فكر نميكنم حقوق ماهيانه آنها حداقل كمتر ازيك ميليون تومان باشدجداي از مايحتاج مجاني كه
دراختيار انها ميگذارند.
اينجوري كه شما مي گي حتماً، خودكشي مادر 34 ساله و دختر 17 ساله اش حتماً از روي تفريح بوده ديگه
با تشكر از عصر ايران