پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به تولید نوعی پلیمر قابل تزریق زیر جلدی با کمک هیدروژلهای پلیمری هوشمند برای درمان ترک اعتیاد شدند.
به گزارش مهر، دکتر علی اکبر انتظامی - استاد دانشکده شیمی این دانشگاه، طراحی و سنتز هیدروژلها و نانونپارتیکلهای هوشمند حساس به دما و PH بر اساس کوپلیمرهای N- ایزوپروپیل اکریلات جهت استفاده در سیستمهای دارو درمانی تزریقی کاشتنی نالترکسون برای ترک اعتیاد با رهش طولانی مدت را از جمله اهداف اجرای این طرح عنوان کرد و گفت: هیدروژلهای پلیمری هوشمند کاربردهای متعددی در زمینه های گوناگون دارند که تهیه سامانه های آزاد سازی هوشمند مواد دارویی یکی از مهمترین موارد کاربردی آنها به شمار می رود.
مجری این طرح پژوهشی با اشاره به روش کار این پلیمر تهیه شده گفت: هیدورژلهای با حساسیت دمایی منفی، از زنجیره های پلیمری شامل گروه های تقریبا آب گریز یا شامل ترکیبی از اجزای آب دوست و آب گریز تهیه می شوند.
دکتر انتظامی یاد آور شد: نالتروکسون داروی ضد مخدری است که نسبت به سایر داروهای مشابه، دارای زمان عملکرد طولانی بوده و اثرات نامطلوب جانبی آنها را نیز ندارند.
پژوهشگر گروه شیمی آلی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز نیمه عمر فعالیت کوتاه مدت 4 ساعتی، مقبولیت کم توسط بیمار، همکاری کم معتادان به نارکوتیکها در استمرار درمان و عبور اول کبدی و رسیدن مقدار اندکی از دارو به مغز را از جمله برخی مشکلات اساسی استفاده از نالتروکسون به روش های معمول عنوان کرد و گفت: البته در حال حاضر سیستم های دارورسانی کاشتنی این دارو نیز وارد بازار شده است که از اثرات طولانی مدت رهش برخوردار بوده و گر چه عوارض جانبی آن کمتر از نوع خوراکی است ولی نیاز به جراحی و کاشت زیر جلدی کپسول را دارد.
دکتر انتظامی یاد آور شد: تهیه سیستمهای تزریق کاشتنی که در آن دارو در پلیمر حامل حساس به دما حل شده و پس از تزریق زیر جلدی به ژلهای آهسته رهش تبدیل می شود مورد توجه بیشتری بوده و تحقیقات بسیاری در خصوص سنتز و بررسی ویژگی های آن انجام شده است.
وی با اشاره به روش پلیمر تهیه شده قابل تزریق زیر جلدی در دانشگاه تبریز گفت: در این روش سنتز پلیمر قابل تزریق حساس به دما وPH بر اساس پلی ان - ایزوپروپیل اکریلامید، اکریلا هیدو وینیل پیرولیدن، تهیه مخلوط پلیمرهای حساس به دما و PH و قابل فرسایش و سازگار با بدن بر اساس پلی ان - ایزوپروپیل اکریلامید و پلی استرهای لاکید - گلیکولید و تهیه سیستم طولانی رهش تزریقی کاشتنی نالترکسون با حداقل عوارض جانبی بر اساس پلیمرهای یاد شده با رهش یک الی دو ماهه مد نظر قرار گرفته است.
به گفته وی، تمامی آزمایشات رهش نالترکسون از این سامانه نوین در محیط آزمایشگاهی انجام شده است.
دکتر انتظامی افزود: این طرح تحقیقاتی به مدت یک سال و با هزینه ای بالغ بر 5 میلیون ریال به اجرا درآمده است.