روزنامه همشهری نوشت: اتوبوس در زمان قاجاریه، اواخر سلطنت احمد شاه یعنی سال های 1300 به بعد در تهران شروع به کار می کند.
در کتاب عبدالله بهرامی که رئیس پلیس در دوره احمد شاه بود و در دوران پیری اش با من دوست بود نوشته است که اتوبوس ها در سال 1299در تهران حرکت می کردند.
همچنین ذکر شده است که اتوبوس صبح ها مردم را به سر کار می رساندند. این اتوبوس های کوچک مشهور به اتودانمارک بودند و از دانمارک وارد می شدند. تعداد 8، 9دستگاه از این اتوبوس ها در تهران کار می کردند.
کریم بوذرجمهری که شهردار شد تعداد اتوبوس ها زیاد می شود. اطلاعات ما از این موضوع از طریق سالنامه پارس است. سالنامه پارس مربوط به سال های 1305درباره این اتوبوس ها مطالبی را نوشته است. آماری مربوط به اتوبوس ها و استقبال مردم از این اتوبوس ها در این سالنامه ها درج شده است.
درآن سال ها به تدریج خیابان های تهران بزرگ و وسیع می شد و با توجه به جمعیت دیگر واگن اسبی جواب نمیداد. اینگونه هم شد که واگن اسبی در سال 1308به طور کل برچیده شد.درشکه اما همچنان وجود داشت. در سال 1327در تهران و حومه تهران 900درشکه وجود داشته است.
به تدریج از 1340به بعد این درشکه ها نیز برچیده شد. آخرین این درشکه ها در سال 1353با دستور شهرداری جمع می شود. شهرداری در جنوب شهر نیز به خاطر مشکلات به وجود آمده و تصادفات آنها عبور و مرور درشکه را قدغن می کند. به این ترتیب هرچه تهران صنعتی تر می شود، آلودگی هوا نیز بیشتر می شود.
در همان اوقات کمیسیون های زیادی برای رفع این آلودگی ها تشکیل می شود.
کمیسیون هایی که البته بسیاری از آنها نیز برای رفع تکلیف بودند و عملا نتیجه ای از تشکیلشان مترتب نمی شد. احسان نراقی در یکی از مقالات خود از شرکت در یک کمیسیون در وزارت آب و برق می نویسد: آنها پیش بینی می کردند تهران تا 20سال دیگر (یعنی 20سال بعد از سال 1352) جمعیتی در حدود 4تا 6 میلیون نفر پیدا کند.
احسان نراقی می گوید: من از این پیش بینی و غیرواقعی بودن آن خنده ام گرفت. این مشتی از خروار نگاه های سرسری در این کمیسیون ها بود.
با این وصف از همان ایام این اتوبوس ها خود جزوی از وسایل نقلیه آلاینده هوای تهران شدند . در بعد از انقلاب از جمله کارهای خوب خروج بسیاری از صنایع سنگین ازتهران بود. انتقال کارخانه ها به بیرون از تهران و ایجاد شهرهای صنعتی مانند شهر صنعتی البرز و قزوین کمک فزاینده ای به مسئله رفع آلودگی ها کرد اما کافی نبود. اکنون اما با همه تلاش ها برخی از صنایع را نمی توان از پایتخت بیرون کرد.
از نظر تاریخی همچنین بعد از اینکه اتومبیل های ایرانی به بازار آمد و قیمت های آن بر خلاف اکنون خیلی ارزان بود، بسیاری از مردم اتومبیل دار شدند و این مسئله آلودگی هوای پایتخت را تشدید کرد. در حالی که در زمان های نه چندان دور استفاده از خودروی شخصی اینقدر زیاد نبود.
در زمان کودکی در نزدیکی منزل ما در عشرت آباد در کوچه حمام زیبا و خیابان گرگان چند تاجربسیار معروف و ثروتمند زندگی می کردند که صبح ها با دوچرخه به سر کار می رفتند و البته به خاطر مسافت سخت برگشت که سربالایی بود عصرها دوچرخه شان را در ماشینی باری می گذاشتند و با ماشین بر می گشتند.