پس از برگزاری بازی ایران، آنگولا شورای معاونان سازمان تربیت بدنی تشکیل جلسه داده و تصمیم بر آن گرفتند که دادکان دیگر به درد اداره فدراسیون فوتبال نمی خورد و طبق نظر آنها با بروز آن اتفاقات وحشتناک در جام جهانی وی باید جای خود را به فرد دیگری بدهد. اما محمد علی آبادی خواسته آنها را نپذیرفت و حکم به برکناری دادکان نداد. دادکان اگر مدرکی دال بر کنار گذاشتن خود از ریاست فدراسیون فوتبال دارد می تواند آن را در اختیار روزنامه ها بگذارد تا همه در جریان قرار بگیرند.
دادکان پس از پایان رقابت های جام جهانی به تهران آمد و با توجه به شایعات و آنچه که دیده و شنیده بود از فدراسیون فوتبال رفت. پس از این نیز گفته بود که پس از اتمام بازی های جام جهانی از سمت خود استعفا خواهد داد. باز هم تاکید می کنم دادکان به رای شورای معاونان و نه با حکم علی آبادی از ریاست فدراسیون فوتبال برکنار نشد، او به خواست خود از این سمت کناره گیری کرد.
به فرض محال که سازمان تربیت بدنی دادکان را برکنار کرده باشد، آیا این راه مقابله با فوتبال است؟ ما در نامه ای به فیفا تاکید کردیم که دادکان و همراهانش به خواست خود از فدراسیون فوتبال رفته اند و بنابراین سازمان تربیت بدنی ناچار به اعمال تغییراتی شد. البته اگر دادکان پس از جام جهانی می آمد و به کارش در فدراسیون فوتبال ادامه می داد با رایی که شورای معاونان فدراسیون فوتبال داده بود شاید مشکلاتی برای وی پدید می آمد.
دادکان فوتبال را سیاسی کرده است! او چند ماه پس از برکناری نامه هایی به سران سه قوه نوشته است. با این شرایط چه کسی فوتبال را سیاسی کرده است؟ سازمان تربیت بدنی یا دادکان؟ اگر ما این نکته را به فیفا گزارش کنیم که خواهیم کرد، چه پیش می آید؟
فدراسیون سابق اساسنامه جعلی را به فدراسیون فوتبال داده است و اگر اساسنامه اصلی تسلیم این نهاد جهانی فوتبال شده بود، امروز حرف دیگری از فیفا می شنیدیم. اگر فدراسیون جهانی فوتبال فدراسیون فعلی ما را به رسمیت نمی شناخت حکم دبیر موقتی من تا زمان انتخاب رییس جدید مورد قبول آنها قرار نمی گرفت.
اینها فوتبال را به راهی بردند که راهش نبود. مردم را در جام جهانی تحقیر کردند. نمی دانم چرا زمانی که مجموعه ورزش کشور مخالف حضور دادکان در ورزش است و شورای معاونان تربیت بدنی و ریاست سازمان نمی خواهند وی در فدراسیون فوتبال حضور داشته باشد او اصرار به ماندن می کند؟ مگر این فوتبال چه دارد که دادکان بر حفظ جایگاه خود در آن اصرار می ورزد؟
مطمئن باشید هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. فکر می کنید چرا فیفا تا 24 آبان به فدراسیون فوتبال ایران مهلت داده است؟ تنها به این خاطر که بازی های تیم ملی فوتبال در رده ملی پایان یابد و آن زمان فرصت مناسب وجود دارد تا با مسوولان این فدراسیون به بحث و تبادل نظر بنشینیم. بی شک فدراسیون جهانی فوتبال با حرف یک نفر تصمیم به تعلیق فدراسیون کشوری نمی گیرد که در یک بازی آن بیش از 120 هزار تماشاگر به ورزشگاه می آیند.
فیفا طرفین دعوا را می خواهد و با آنها صحبت می کند و پس از آن تصمیم گیری می کند. البته به هیچ وجه حاض نیستم با شخصی روبه رو شوم که تنها برای فوتبال تنش و ناآرامی به وجود آورده است و چون برای خود حقی قائل شده اند مملکت را به هم ریخته اند. با استناد به فیلم های خداحافظی دادکان از فدراسیون فوتبال، فیفا را قانع می کنیم که فدراسیون فوتبال کشورمان را محروم نکند.
قرارداد برانکو ایوانکوویچ با فدراسیون فوتبال را صوری می دانم و به عنوان یک کارشناس فوتبال آمدن این مربی با هزینه ای در حدود دو میلیارد تومان را منطقی نمی دانم.
من می گویم اگر به برانکو برای کار در ایران دو میلیارد تومان پرداخت شده است، امیر قلعه نویی باید پنج میلیارد تومان بگیرد! قرارداد برانکو یک طرفه فسخ شده است! در حالی که فسخ قرارداد در اختیار دادکان نبوده است. او برای این کار باید نظر ریاست مجمع فدراسیون فوتبال را جویا می شد.
قرارداد با برانکو خیلی بد بسته شده است و ما باید تاوان سستی فدراسیون اسبق را در عقد و فسخ آن بپردازیم. در این زمینه سعی داریم قرارداد این مربی کروات را قضایی کرده و با استناد به بعضی مسایل حق خود را زنده کنیم.
محمد دادکان تیم ملی حال حاضر را تیم برانکو می داند، اما این غلط است، این تیم برانکو نیست بلکه تیم مملکت ماست. نمی دانم چرا این حرف های بچه گانه را می زنند.
زمانی که این مربی سه تا چهار سال تیم ملی را از نظر روحی - روانی خراب کرد چه کسی جوابگو بود؟ مگر کاری نکردند که خداداد و هاشمیان از حضور در بازی های ملی کناره گیری کردند و اگر وساطت سازمان تربیت بدنی و شخص محسن مهر علیزاده نبود شاید دیگر به تیم ملی نمی آمدند. معلوم نیست اگر این بازیکنان نبودند تیم ملی با تلاش چه کسانی به جام جهانی می رفت؟
سال 98 گفتم می توانستیم آلمان را که شرایطی نامطلوب داشت شکست داده و به مرحله بعد صعود کنیم. در جام جهانی قبلی هم می توانستیم مکزیک را که تحول منفی داشت مغلوب سازیم.
برای جوان های ما غلبه بر مکزیک کاری دشوار نبود کمااینکه در نیمه نخست بازی برابر این تیم نیز موفق به انجام این مهم شدند. اما در نیمه دوم روی یک حادثه تاکتیکی و شعور مربی تیم بازی را واگذار کردیم.
من زمانی که فدراسیون دادکان و نوع آماده سازی تیم ملی را دیدم عنوان کردم که تیم ملی در جام جهانی در گروه خود چهارم می شود. یک ماه قبل از جام جهانی گفتم که در فدراسیون فوتبال هیچ کار مهمی که بزرگی فوتبال ما را نشان دهد انجام نداده ایم و به همین خاطر محکوم به شکست هستیم.
به دادکان توصیه می کنم که استعفا ندهد. فوتبال این مملکت که صاحبی چون تربیت بدنی دارد نیازی به استعفای شما ندارد! دادکان برود هر کاری که می خواهد با فیفا انجام دهد، ببینیم در نهایت وی موفق می شود یا فوتبال ایران. من می گویم مسوولان نظام ورزش کشور اعتقادی به ورود دادکان به ورزش ندارند.
او چه پاسخی در این زمینه دارد؟ اینطور نیست که دادکان فکر می کند با استعفایش فوتبال ایران محروم و تعلیق می شود. البته من با هیچ فردی اختلاف نداشته ام که دادکان دومین آن باشد! من با دادکان مشکلی ندارم. با تفکرات وی و فیزیک فکریش مخالفم. او یک بازیکن با سابقه در فوتبال ماست که سابقه مدیریت دارد و تحصیلکرده است چرا باید با او اختلاف داشته باشم.