عصر ایران – با شروع ماه «مرداد» یا «امرداد» هر سال این بحث درمی گیرد که کدام واژه درست است. امسال البته در صدا و سیما بیش از گذشته «امرداد» را می شنویم و شکل درست البته همین است ولی می توان توجیه کرد که به مرور حرف «الف» حذف شده است. مثل حرف «خ» در ترکیب « نسخ و تعلیق» که شده است: نستعلیق.
واژه اوستایی امرداد در واقع «امرتات» است به معنی بی‌مرگی و وقتی الف آن را که پیشوند نفی است از قلم بیندازیم معنی آن عوض شده و فرشته بی مرگی و جاودانگی به دیو نیستی ومرگ تغییر شکل می‌دهد! امرداد به معنی بی‌مرگی است و مرداد معنی مرگ می‌دهد. هر چند که در عمل این حذف اتفاق افتاده است و مرداد در واقع به معنی امرداد به کار می رود.
با این همه بهتر آن است که این کلمه را « امرداد» بخوانیم . چون امرداد فرشته جاودانگی وبی مرگی است و درعالم جسمانی نگهبانی نباتات وروییدنی ها با اوست و اگر هم نمی گوییم امرداد دست کم بدانیم که امرداد درست است!
این یادآوری هم خالی از لطف نیست که ایرانیان باستان در سومین روز ماه به باغ ها و خرم ودل نشین می رفتند وپس ازنیایش این جشن راباشادی وسرور در هوای صاف و در دامن طبیعت برگزار می‌کردند و هر چند یک روز گذشته اما همچنان جای تبریک دارد.
آري امردات به معني بي مرگي و جاودانگي و مرداد به معني مردن است همانگونه كه ايراني و انيراني (غير ايراني ) گوشت و انگشت (بدون گوشت ، پوست و استخوان) و... داريم