میثم شیخ الاسلام زاده- اصغر فرهادی با فیلم فروشنده توانست دومین اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان را برای خود و کشورش به ارمغان بیاورد و نام خود را در کنار کارگردانانی نظیر کلینت ایستوود و استیون اسپیلبرگ جاوادانه نماید. هرچند که به اعتقاد نگارنده فروشنده نسبت به دیگر فیلم های جناب فرهادی چیزی را کم داشت اما این دلیلی برای عدم ابراز خوشحالی و مسرت نمی شود، باید به ایشان و همکارانشان تبریک گفت که بار دیگر توانستند نام ایران را به نیکی در افکار عمومی جهانی جاری سازند.
البته خوشحالیِ من به عنوان یک ایرانی زمانی مضاعف شد که پیام آقای فرهادی را از زبان خانم انصاری شنیدم: "تقسیم‌بندی جهان به ما و دشمنان ما توسط سیاستمداران افراطی، باعث ترس می‌شود، ترسی که توجیهی‌ست دروغین برای خشونت‌ها و جنگ‌ها. جنگ‌هایی که مانع بزرگی بوده‌اند برای رسیدن به دموکراسی و رعایت حقوق بشر در کشورهایی که مورد تهاجم واقع شده‌اند." در واقع باید برای انتخاب هوشمندانه این کلمات جایزه اسکار دیگری را برای ایشان در نظر گرفت. این جایزه و پیام کوتاه بیشتر از هر امری قدرت واقعی صلح و دوستی را برای سیاستمدارن نمایان ساخت. 400 سال پس از صلح وستفالیایی جهان ما هنور درگیر سیاستمدارن و سیاست‌های‌ست که با رنگ ایدئولوژی خشونت و جنگ را مشروع می سازند. ایدئولوژی‌هایی که به قول جناب فرهادی با سفید/سیاه و یا حق/ ناحق نمودن مردم، توجیهی دروغین برای کسب قدرت بیشتر از طریق خشونت و جنگ می شود.
واقعاً جای تاسف است که پس گذشت هزاران سال از تاریخ بشر و با اینکه ملت های مختلف به درک مشترکی از یکدیگر رسیده اند، سیاستمدارن و دولت ها بر طبل اختلافات می کوبند تا زیاده خواهی های خود را دنبال کنند. به نظر می رسد قدرت گرفتن ترامپ و داعش فرصتی طلایی برای جامعه جهانی و سازمان های بین المللی ست تا با نمایان ساختن "آنچه که ملت ها نمی‌خواهند" هدف مشترک جدیدی را پایه گذاری کنند.