روزنامه سوئیسی «نئوزوریخ زایتونگ» در گزارشی با اشاره به قرارداد اخیر توتال با ایران برای مشارکت در یکی از میادین گاز طبیعی پارس جنوبی پرسش های مهمی را در این باره مطرح کرده است.
روزنامه سوئیسی «نئوزوریخ زایتونگ» در گزارشی با اشاره به قرارداد اخیر توتال با ایران برای مشارکت در یکی از میادین گاز طبیعی پارس جنوبی پرسش های مهمی را در این باره مطرح کرده است.
به گزارش سايت روزنو، این روزنامه اشاره می کند که به نظر می رسد بیش از ده سال جدایی ایران از اروپا و شرکت های اروپایی به پایان رسیده است. این روزنامه می نویسد:«توتال نخستین شرکت انرژی غربی بوده که از زمان پایان تحریم ها، قرادادی میلیارد دلاری با ایران منعقد کرده است. به گفته تهران در این تجارت پنج میلیارد دلاری ایران خواستار توسعه میدان عظیم گاز طبیعی خود در پارس جنوبی در خلیج فارس است. این قرارداد دقیقا یک ماه پس از آن صورت می گیرد که امریکا تحریم های خود علیه تهران را تشدید کرده است. این قرارداد چه معنایی دارد و آیا اکنون شرکت های اروپایی می توانند امیدوار به آن باشند»؟
این روزنامه با طرح پرسش هایی درصدد پاسخ به ابهامات احتمالی درباره قرارداد توتال با ایران برآمده است:
۱-دقیقا چه اتفاقی افتاد؟
روز دوشنبه ایران قرارداد پیشگامانه ای را با یک کنسرسیوم انرژی برای بهره برداری از بزرگترین میدان گاز طبیعی پارس جنوبی امضا کرد. طبق گفته وزیر نفت ایران هیچ مانعی در مقابل توتال قرار ندارد. او گفت که تمام مجوزهای لازم اخذ و جمع آوری شده و امیدوار است که پس از توافق کلی پروژه های بزرگ دیگری با کشورها شرکت های دیگر جهان منعقد شود. زنگنه گفته است که ایران حتی از قرارداد با امریکایی ها هم استقبال می کند اما آنان خود نمی خواهند مشارکت کنند. این قرارداد صرفا یک موفقیت اقتصادی برای ایران نبوده است بلکه علاوه بر مزیت های اقتصادی از لحاظ سیاسی نیز به نفع روحانی رییس جمهوری ایران است و او می تواند برگ برنده ای قوی در برابر منتقدان سرسخت خود داشته باشد.
۲-کدام طرفین در این قرارداد نقش و حضور دارند؟
این قرارداد توسط یک کنسرسیوم منعقد شده است که در آن شرکت ملی نفت چین ۳۰ درصد،
شرکت ایرانی پتروپارس ۱۹.۹ درصد و توتال فرانسه ۵۰ درصد سهم آن را تشکیل می دهند.
۳-چرا این قرارداد مهم است؟
برای ایران این قرارداد بسیار مهم است چرا که آن کشور می تواند با امضای این قرارداد نشان دهد که دوباره برای جذب سرمایه گذاران خارجی جذاب است. این موضوع به ویژه می تواند تحریم های ضد ایرانی امریکا را نیز تحت الشعاع قرار دهد.
پس از توافق هسته ای در سال ۲۰۱۵ و لغو تحریم ها در سال ۲۰۱۶ میلادی این نخستین قرارداد بزرگ انرژی ایران با یک شرکت غربی است. توتال پس از مدت دوری به بازار ایران باز می گردد. علاوه بر قرارداد با توتال در سال گذشته نیز قراردادی با تولیدکنندگان هواپیما (ایرباس و بوئینگ) امضا شده بود.
به گفته تحلیلگران این قرارداد نشان می دهد که سیاست باز کردن درها و برجام هنوز هم معتبر است آن هم علیرغم سر و صدا و لفاظی های ترامپ علیه توافق هسته ای.
طبیعتا لغو تحریم ها در ژانویه ۲۰۱۶ میلادی باید اجازه دسترسی ایران به بازارهای غربی را می داد اما آن گونه که روحانی در آن زمان تصور می کرد این موضوع محقق نشد به ویژه آن که برخی از بانک های اروپایی و شرکت ها از مجازات های امریکا و اتهامات آن کشور درباره نقض تحریم های ایران هراس داشته اند.
۴-قرارداد چه ارتباطی با بحران قطر دارد؟
این قرارداد اهمیت دیگری هم دارد و آن این که پارس جنوبی میدان مشترک بین ایران و قطر است. قطر دولت کوچک عربی است که اکنون تحت فشار از سوی کشورهای عرب به رهبری عربستان سعودی قرار گرفته است. سعودی ها با دقت نزدیکی قطر به تهران را رصد می کنند.
۵-ایا ایران دوباره در حال تبدیل به یک کشور «عادی» با عادی سازی روابط با دیگر کشور ها است؟
نمی توان با این قطعیت این موضوع را گفت. تحریم ها علیه ایران قدری کاهش یافته اند اما به طور کامل لغو نشده اند. امریکایی ها هنوز هم افرادی که با تهران کار می کنند را زیر نظر دارند. این از سویی مانعی پیش روی شرکت های امریکایی برای کار با ایران است و از سوی دیگر بسیاری از شرکت های دیگری که در حال بررسی و ارزیابی همکاری با ایران هستند میزان ریسک بد شدن روابط شان با واشنگتن در صورت تجارت با ایران را محاسبه کرده و در تصمیمات شان مدنظر قرار می دهند.