عصر ايران- زبان ما پارسي است. هر چند خط ما با عربي مشترك است اما زبان ما پارسي است. منظور البته زبان رسمي است وگرنه زبان هاي عربي و كردي و تركي و گيلكي و نيز زبان ها و گويش هاي ديگر در مناطق مختلف اين سرزمين رواج دارد و بايد هم رواج داشته باشند چون از تنوع فرهنگي حكايت مي كنند.
از اين رو مي توانيم شكل نوشتاري كلمات عربي را فارسي كنيم. همان گونه كه اعراب واژه هاي پارسي را عربي مي كنند مثل "پيل" كه شده "فيل" يا همين "پارسي" كه شده "فارسي" و خود ما هم به كار مي بريم!
با همين منطق است كه واژه هايي مانند "تقوي" يا "ماجري" را در فارسي به صورت "ماجرا" يا "تقوا" مي نويسيم. از اين رو شكل نوشتاري كلماتي مانند "مصلي" يا "اعلي" هم در فارسي مي تواند "مصلا" يا "اعلا" باشد و اگر حرف "ي" به آنها اضافه شود حتما بايد با الف باشد: "مصلاي تهران" و "اعلاي عراق".
اين قاعده درباره تلفظ كلمات هم صادق است. در فارسي همه مي گوييم شُمال و جُنوب. گويندگان اخبار صدا و سيما اما با تصور درست گويي مي گويند شِمال و جَنوب. در صورتي كه اگر قرار بر تكرار تلفظ عربي باشد در تلفظ مطالعه هم بايد بگوييم motalea (مُطالعَ)...