عصر ایران - دولت اول روحانی از یک بیماری حاد رنج می بُرد و این بیماری تا پایان دولتش نیز علاج نشد: ضعف اطلاع رسانی.
بی گمان اگر نبودند رسانه های مستقل و اصلاح طلب و فعالان شبکه های اجتماعی که از سر دلسوزی برای کشور، درباره عملکرد دولت و خطراتی که کشور را تهدید می کند اطلاع رسانی کردند، حماسه انتخابات 29 اردیبهشت شکل نمی گرفت و می شد آنچه نباید می شد.
در سال 1400 روحانی نمی تواند کاندیدا شود و همین، انگیزه مخالفانش را برای کتمان کارهای مثبت دولت و بزرگنمایی ضعف ها و گسترش شایعات و فضاسازی ها مضاعف کرده است؛ آنها امیدوارند در غیاب روحانی، بتوانند گفتمان او را شکست دهند و نگذارند یاران روحانی راهش را ادامه دهند. روحانی بهتر از همه می داند که در چنان وضعی، احتمال چه رفتارهایی از سوی محافظه کاران با او به عنوان "رئیس جمهور سابق" متصور است.
اینک بعد از آن تجربه چهار ساله، خبرهای امیدوار کننده ای از دولت می رسد که هر چند نهایی نشده ولی نشان از تدبیر دارد. گویا قرار است معاونت جدیدی برای رئیس جمهور تحت عنوان "اطلاع رسانی و ارتباطات" (یا نظیر این) تأسیس شود تا تمام توان رسانه ای دولت اعم از روزنامه ها ، خبرگزاری ها ، روابط عمومی ها به علاوه سخنگویی دولت در یک جا تجمیع شود و تحت نظر مستقیم معاون رئیس جمهور و با راهبرد، سیاستگذاری،برنامه ریزی و مدیریت واحد اداره شود.
اگر این اتفاق رخ دهد و البته فردی صاحب صلاحیت عهده دار سکان خطیر اطلاع رسانی هماهنگ و یکپارچه دولت شود، آنگاه روحانی و تیمش می توانند امیدوار باشند که خدماتشان دیده می شود و و ضمن دریافت نقدهای سازنده، فضاسازی های مغرضانه خنثی می شوند.
امید که این اتفاق خجسته رخ دهد و دولت با سپردن فضای افکار عمومی اش به معاون اطلاع رسانی رئیس جمهور و سخنگو، با خیالی آسوده تر به هزاران کار بر زمین مانده برسد و خدمت کند.
بقیه رو هم متهم کنن که شما چشمتون نمیبینه!
دولت پاسخگو باید برای اطلاع رسانی چنین اهمیتی قائل بشه
اگه واقعا دولت اینقدر درایت داشته باشه که چنین حرکتی رو در عصر رسانه ها انجام بده، حتما خبر خوبیه