این موضوع هنوز از حافظه کوتاه مدت مردم پاک نشده است که دولت جناب رئیسجمهور محمود احمدینژاد و حامیان آن در اوایل تکیه بر مسند، موج گستردهای از انتقاد به دولتهای گذشته با هدف اثبات سوءاستفادههای مالی و ریخت و پاشهای هنگفت «درباری»! را به راه انداختند. آن هنگام برای اثبات این مدعیات دو شاهد اساسی ارایه میشد. نخست؛ هواپیمای تشریفاتی خریداری شده توسط دولت قبلی برای سفرهای مهم مقامات عالی کشور. و دوم؛ خرید سه دستگاه خودروی ضدگلوله.
به گزارش" آفتاب " در زمینه خرید هواپیمای تشریفاتی کار به جایی رسید که نشریه پرتو (نزدیک به آیتالله مصباح یزدی) در آذرماه 1384 خواستار آن شد که این هواپیما به «موزه سیار عملکرد مدعیان اصلاح طلبی تبدیل شود» و نوشت: «خوب است ملت شریف ایران بین هواپیمای تشریفاتی محمدرضا شاه ملعون که حتی توالتش از طلا بود و هواپیمای تشریفاتی دولت اصلاحات مقایسه داشته باشند». درباره موضوع دوم یعنی خودروهای ضدگلوله نیز سرانجام محمود احمدینژاد در یکی از سخنرانیهای عمومی خود به افشاگری! پرداخت و لب به انتقاد از مسئولانی گشود که «خودروهای زرهی چند صد میلیونی» سوار میشوند. همان روزها یکی از سایتهای به شدت حامی دولت در گزارشی ادعا کرد که قیمت این خودروها چهارصد میلیون تومان بوده است.
و اما ماجرای خودروی زرهی؛ خودرویی که به عنوان مستند «ریخت و پاشهای درباری»! دولتهای قبلی مورد اشاره قرار میگرفت یک نوع BMW تشریفاتی از کلاس C (پایینترین مدل موجود) بود که به قیمت 60 هزار یورو خریداری شد و البته حدود یک چهارم این مبلغ نیز صرف انتقال آن به ایران گشت. از این نوع خودرو مجموعاً سه دستگاه توسط یکی از وزارتخانههای مهم خریداری شد که خودروی سوم به دلیل برخورداری از امکانات بالاتر و قیمت گرانتر، برای تشریفات سفر مقامات بلندپایه خارجی به ایران اختصاص یافت. دو خودروی اول نیز (همانطور که گفته شد هزینه این خودروها از برخی ماشینهای معمولیای که هماینک در بازار ایران به فروش میرسد به مراتب کمتر بود) تحویل تیم حفاظت دو تن از مقامات ارشد کشور گشت. این مقامات البته پس از تحولات سیاسی تابستان 84 خودروهای فوق را به دولت بازگرداندند.
اکنون اما پس از گذشت یک سال خبر میرسد که BMW زرهی بار دیگر به خدمت فراخوانده شده است. با این وصف که این بار شانی کمتر پیدا کرده و در تیم «اسکورت» یکی از مقامات عالیرتبه اجرایی مورد استفاده قرار میگیرد.
در زمینه «هواپیمای تشریفاتی» نیز ظاهراً وضع به همین گونه است. به این معنا که پس از هزاران انتقاد و ارایه پیشنهاداتی چون «استفاده تجاری از این هواپیما»، «تبدیل آن به موزه»، «فروش آن به اعراب» و...، هواپیمای ایرباس 321 در نهایت توسط دولت محمود احمدینژاد مورد همان استفادهای قرار میگیرد که توسط دولت خاتمی با آن هدف خریداری شده بود.