ما غر نمی‌زنیم!

عصر ایران؛ مصطفی داننده- این روزها بسیاری می‌گویند چرا شما این همه غر می‎زنید یا وقتی حادثه‌ای اتفاق می‌افتد به سراغ منفی‌ترین نکته آن می‌روید. حوادث تلخ زیبایی‌هایی هم دارد. برف به جز قفل شدن زندگی مردم قشنگی هم دارد. خنده هم دارد. شادی هم دارد.

بله، در دل هر حادثه تلخی، زیبایی هم هست. پیدا شدن یک کودک زیر خروارها آوار قشنگ است. به دنیا آمدن یک کودک در شهر مرگ زده زیباست. در دل بسیاری کار نکردن‌ها در برف، خیلی‌ها به دل جاده زدند تا به مردم کمک کنند. کارآنها قابل تقدیر است.  

به ما می‌گویند این خوبی‌ها را ببیند. ما اینها را می‌بینیم باور کنید. اما مگر ما از مسئولانمان چه می‌خواهیم؟ آیا مطالبه گری غر زدن است؟ اینکه انتظار داشته باشیم آنها وظایف خود را درست انجام دهند سیاه نمایی است؟

ما برای چه در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس و شورای شهر شرکت می‌کنیم؟ برای اینکه به افرادی رای بدهیم که برای ما زندگی بهتری بسازنند. مگر غیر از این است؟

مثلا به دولت رای بدهیم که اوضاع اقتصاد، بیکاری، سیاست‌های داخلی بهبود پیدا کند. به نمایندگان رای می‌دهیم که قوانینی تصویب کنند که زندگی ما در مسیر بهتری قرار بگیرد. به اعضای شورای شهر رای می‌دهیم که شهر بهتری برای ما بسازند.

وقتی احساس کنیم آنها به همه وظایف خود خوب عمل نمی‌کنند نباید انتظار داشت که ما ساکت بنشینیم و بگوییم به به چه برف زیبایی.

اگر قرار بود با هر زلزله‌ای با هر برفی، با هر بارانی کشور دچار مشکل شود خوب چه احتیاجی به وجود دولت، شهرداری، مجلس و دستگاه‌های دیگر وجود داشت.

مردم مالیات می‌دهند که این مشکلات را نداشته باشند. مردم رای می‌دهند که اگر خدای ناکرده زلزله‌ای شد اول از همه ستاد بحران به کمک مردم برسد نه اینکه آنها هم مثل مردم غافلگیر شوند.

ما غر نمی‌زنیم. ما از مسئولان مطالبه می‌کنیم. ما از آنها می‌پرسیم دقیقا در کشور چه می‌کنند؟  برف می‌آید، خوب عمل نمی‌کنند. زمین می‌لرزد آنها هم می‌لرزند. باران می‌آید، زمین و زمان قفل می‌شود. در زمان‌های آرامش هم که همه ما درگیر مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هستیم.

خوب ما به عنوان جامعه ایرانی با این سیل مشکلات چه کنیم؟

کاش یکی از مسئولان و آنهایی که ما را متهم به غر زدن می‌کنند در این روزهای برفی ساعت 7 یا 8 شب به ایستگاه‌های تاکسی مراجعه کنند.

ببیند که بازار سیاه کرایه راه افتاده است و مسافران در حال یخ زدن هستند. مسافرانی که شاید هزار تومان بیشتر برای آنها به مثابه ضرری میلیونی در یک ماه باشد.

ما غر نمی‌زنیم. فقط می‌پرسیم چرا بعد از این همه مدت که از زلزله کرمانشاه گذشته است طبق گفته معاون فنی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت همچنان زلزله زدگان محتاج سرویس‌های بهداشتی باشند یا در چادر زندگی کنند.

ما دوست نداریم فقط حرف بشنویم. حرف زدن آسان ترین کار در اداره کشور است. این آسان ترین کار متاسفانه در کشور ما پرتکرارترین کار مسئولان است. حرف، حرف و حرف.

ما فقط می‌خواهیم مسئولان کار خود را درست انجام دهند. باور کنید اگر آنها کار خود را به خوبی انجام دهند ما هم می‌نشینیم از زیبایی برف لذت می‌بریم و در وصف آن می‌نویسیم.