عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ خبری که امام‌جمعه ایرانشهر به مردم داد، حیرت‌آور بود. خبری درباره تجاوز به زنان در ایرانشهر. شهری در ۲۳۰ کیلومتری جنوب زاهدان، یکی از اعضای باند تبهکار پس از دستگیری اعترافی کرده که مولوی محمد طیب ملازهی، امام جمعه مسجدجامع نور ایرانشهر آن را در روز عید فطر با مردم در میان گذاشت.
خبر برای مردم سیستان و بلوچستان بهت‌آور بود. در عرض چند ساعت، تمام خبرها و بحث‌ها میان مردم این استان در شبکه‌های اجتماعی حول این ماجرا چرخید. اعضای این باند تبهکار چطور توانسته‌اند در این مدت فعالیت کنند و چطور دستگیر شدند؟
ایرانشهر آن‌قدر بزرگ نیست که چنین اتفاقاتی را بتوان در آن پنهان کرد. چرا تا قبل از دستگیری این عضو باند، ماجرا به گوش کسی نرسیده بود؟ چرا زودتر دستگیر نشده بودند؟ جواب این سئوال را باید در فرهنگی جست‌وجو کرد که قربانی را وادار به سکوت می‌کند.
حفظ آبرو. ترس از محکوم شدن و انگشت‌نما شدن باعث می‌شود تا قربانی به‌خصوص که زن باشد، انگار که خود را مجرم بداند، در این مواقع سکوت کند. دختر قربانی گناهی ندارد، او گرفتار فرهنگ غلطی شده که جامعه به او تحمیل کرده، اما نمی‌داند که سکوت او باعث شده تا این جنایات تداوم داشته باشد و متجاوزین به کار خود ادامه دهند.