معماري از گذشته تاکنون همواره جزء جدايي ناپذير زندگي بشر بوده است. از همين رو نيز به عنوان يکي از ابزارهاي هنري براي ساده تر شدن زندگي يا حتي براي اهداف نظامي يا سياسي استفاده مي شود. بي ترديد فرودگاه بزرگ کانساي ژاپن را که نمادي از معماري تکنولوژي سطح بالا است، هم مي توان از جمله دستاوردهايي دانست که نه فقط با تکيه بر فناوري گسترده زمان خود طراحي و ساخته شده، بلکه بقاي آن هم وابسته به تجهيزات بسيار مدرن است.
با ورود به عرشه پل ارتباطي اين فرودگاه و پرداخت عوارض 17 دلاري آن در واقع شما بليت ورود به يک نمايشگاه دائمي فناوري را به جاي قبض عوارض دريافت مي کنيد. پلي به طول 5/2 کيلومتر با شش مسير مخصوص عبور خودرو و يک مسير ويژه قطار مسافربري، اين فرودگاه را که در واقع يک جزيره 504 هکتاري است، به شهر ساحلي «کوبه» ژاپن وصل مي کند. البته اين پل تنها مسير دسترسي به فرودگاه بين المللي کانساي نيست و مسافران به وسيله کشتي هاي تندرو از کوبه (نزديک ترين شهر ساحلي ژاپن) در مدت زمان کمتر از 30 دقيقه و از دورترين شهر ساحلي ژاپن يعني «تاکوشيما» در مدت زمان 80 دقيقه به اين فرودگاه (که روزانه بيش از يکصد هزار مسافر را جابه جا مي کند) دسترسي پيدا مي کنند. عمليات اجرايي اين فرودگاه که طرح آن در سال 1987 به وسيله «رنزو پيانو» معمار برجسته ايتاليايي ارائه شد، در سال 1995 با تلاش بيش از شش هزار نفر به اتمام رسيد و به وسيله امپراتور ژاپن افتتاح شد و تاکنون مجهز به امکانات پيشرفته يي شده است که نمونه آن در هيچ فرودگاه ديگري در جهان وجود ندارد. پس از عبور از پل ورودي به فرودگاه به طول 5/3 کيلومتر (که بزرگ ترين پل آبي در جهان هم محسوب مي شود) به فرودگاهي مي رسيم که روي يک جزيره مصنوعي آرميده است؛ جزيره يي که فقط عمليات خاکريزي آن به وسيله شناورهاي عظيم الجثه حامل ميليون ها تن شن و ماسه نزديک به سه سال طول کشيده است. اولين چيزي که هنگام ورود از يکي از 44 ورودي به ساختمان اصلي فرودگاه توجه شما را به خود جلب مي کند، پيغامي است که از تلفن همراه تان دريافت مي کنيد. اين پيغام به وسيله سيستم فرودگاه براي شما ارسال شده و به شما اطلاع مي دهد که مي توانيد تمامي اطلاعات پرواز فرودگاه کانساي و فرودگاه مقصدتان را به همراه همه اطلاعات اقامتي، سياحتي مورد نيازتان به زبان دلخواه تان به وسيله تلفن همراه خود در اختيار داشته باشيد.
در اين فرودگاه هيچ کس نگران کنترل بليت، بار و گذرنامه خود نيست، زيرا هنگام عزيمت به فرودگاه تمامي اين تشريفات بدون اطلاع خود مسافر انجام شده است و باز مسافران به وسيله نقاله هايي که در ورودي فرودگاه در حال چرخش هستند، از داخل کانال هاي ويژه يي به طرف هواپيمايي که منتظر مسافران است، هدايت شده و يک سيستم امنيتي موقعيت آنها را براي مسافران مشخص مي کند. درون ساختمان فرودگاه به رغم وجود حداقل 10 هزار مسافر که به طور مداوم در حال ورود و خروج از ساختمان هستند، همواره هواي تميزي در جريان است و دليل آن هم وجود سامانه تهويه استثنايي ساختمان است که به سقف غول پيکر آن متصل است. اين سقف که به شکل قوسي طراحي شده و 90 هزار مترمربع مساحت آن است، با بررسي ها و آزمايش هاي فراوان در کارگاه معماري «رنزو پيانو» و با همکاري مهندسان مکانيک ژاپني و با استفاده از کمترين تجهيزات مکانيکي طراحي و توليد شده است.
جالب اينکه اين سقف هوشمند است و نسبت به دماي هواي محيط و نيز کيفيت هواي هر قسمت از ساختمان تغيير حالت مي دهد. فرودگاه کانساي ژاپن تنها فرودگاه جهان است که نابينايان در آن کاملاً راحت هستند زيرا طراحان اين بناي عظيم به فکر مسافران نابينا هم بوده و برجستگي هايي روي ستون هاي ورودي و خروجي تمام راهروهاي فرودگاه قرار داده اند که براساس خط بريل بوده و نابينايان مي توانند با لمس آنها دقيقاً متوجه شوند در چه بخشي از فرودگاه قرار دارند و به وسيله اطلاعات مسير مورد نياز خود را به درستي پيدا کنند. علاوه بر اين روي تمام موانع عبور و مرور هم اطلاعاتي وجود دارد که به طور کامل به نابينايان کمک مي کند. اين تنها نمونه کوچکي از امکانات رفاهي بي نظير اين فرودگاه پيشرفته است. سازه اصلي اين فرودگاه 18 ميليارد دلاري که جزيره زير پاي خود را به زانو درآورده است، از يک سيستم هوشمند بسيار پيشرفته برخوردار است و در برابر زلزله هاي 9 ريشتري هم به راحتي مقاومت مي کند.
البته کارشناسان تخمين زده اند که اين جزيره مصنوعي هر 50 سال، 11 متر نشست مي کند که البته اين هم با کمک طراحان مشکلي ايجاد نکرده است، زيرا اولين و کوچک ترين لغزش ناشي از اين نشست ها، به وسيله حسگرهايي که روي تمامي هزار و 100 ستون فرودگاه نصب شده اند، به مرکز کنترل مربوط ارسال شده و در اين صورت ستون هايي که مانند ستون برج کنترل فرودگاه، سوار بر برجک هاي هيدروليک اتوماتيک هستند، بلافاصله و به سرعت ستون را به تراز قبلي و به وضعيت گذشته برمي گردانند. درباره ديگر ستون ها هم گروه هاي متخصص مستقر در بخش نگهداري فرودگاه با استفاده از جک هاي هيدروليکي، ستون هايي را که در اثر نشست تغيير اندکي کرده باشند، بلند کرده و به وسيله ورقه هاي فولادي که با ضخامت هاي مختلفي در اختيار دارند، ستون را به بخش هم تراز با ديگر ستون هاي ديگر اين ابرساختمان بازمي گردانند. بنابراين اين فرودگاه مجهز به سيستم بسيار پيشرفته يي است که وظيفه کنترل چند صد ستون بزرگ فولادي را بر عهده دارد.