تابوهایی که شکست / از سانسور کردن سینه‌های گرگ ماده تا سانسور نکردن رییس جمهور کرواسی

عصر ایران؛ مصطفی داننده- جام جهانی 2018 روسیه به پایان رسید. خروس‌های آبی بر جام جهانی بوسه زدند و بر قله جهان ایستادند و حالا مسکو برای آنها سال‌ها شهر خاطره‌ها و رویاهاست.

در کنار فرانسوی‌ها اما این جام برای ما ویژه تر از هر کشور دیگری است. این جام در ذهن و قلب ما حک شد. جدا از درخشش بی‌نظیر فوتبالیست‌های ایرانی در برابر ماتادورها یا فضایی ترین فوتبالیست های تاریخ، اتفاقاتی افتاد که بسیاری از تابوهای اجتماعی ایران را شکست.

در اولین گام زنان و مردان ایرانی با هم به ورزشگاه آزادی رفتند و در کنار هم فوتبال دیدند. البته نه در زمین چمن که از روی صفحه نمایشگر. آنها در آن لحظات  تمام انرژی مثبت خود را از غرب تهران به دل روسیه فرستادند. زنانی که به ورزشگاه آزادی رفتند در آن لحظه خوشحال‌ترین آدم‌های روی زمین بودند. برای اولین بار بود که آنها حضور در ورزشگاه را زمانی تجربه کردند که انتخابات نبود.

زن‌های ایرانی به ورزشگاه رفتند، شب هم رفتند اما اتفاقی نیفتاد. در کنار مردان فوتبال دیدند، تشویق کردند، خوشحال شدند، حسرت خوردند و به خانه‌های خود برگشتند.

دومین تابو در شب فینال جام جهانی شکست. در عین ناباوری تمام مراسم اهدای جام به تیم فرانسه از تلویزیون پخش شد. این مراسم یک میهمان ویژه داشت. رییس جمهور زن کرواسی.

خانم رییس جمهور کرواسی تمام بازیکنان دو تیم را در آغوش گرفت و این صحنه‌ها را تلویزیون سخت گیر ایران پخش کرد.

به قول عادل فردوسی پور:« رئیس جمهور کرواسی در مراسم اهدای جام نه تنها با همه دست داد بلکه همه را بغل کرد ... پخش شد مردم هم دیدند و اتفاقی هم نیفتاد!»

این یک اتفاق بزرگ در تلویزیون بود. از سانسور پستان‌های گرگ باشگاه رم به سانسور نکردن رییس جمهور کرواسی رسیدیم!

شاید بعد از پخش این تصاویر اعتراض‌هایی هم از سوی برخی صورت بگیرد اما مهم این است که مردم راضی بودند و ناگزیر نشدند برای تماشای زندۀ لحظات دیدنی مراسم اهدای جام پس از آخرین بازی جام جهانی به شبکه‌های ماهواره‌ای روی آورند.

جام جهانی روسیه نشان داد دیگر وقت گذر از بعضی خطوط قرمز خود ساخته فرا رسیده است. شاید کسی باور نمی‌کرد این تابوها شکسته شود اما شد و مهم‌تر از آن همه دیدند که هیچ اتفاقی هم نیفتاد چرا که نمایش صحنه های انسانی و هدف غایی بازی های فوتبال و مسابقات ورزشی بود که به جز فرهنگ صلح و مهربانی نیست و بعید است کسی این آغوش گرفتن ها را به گونه ای دیگر تعبیر کند و تلویزیون ایران هم با همین نگاه پخش کرد.

جام جهانی ۲۰۱۸ نشان داد بسیاری از نشدها، می‌تواند شد بشود بدون اینکه مشکلی ایجاد کند. تا پدیده‌ای تجربه نشده نمی‌توان در مورد آن قضاوت کرد اما حالا بعد از تجربه حضور زنان در ورزشگاه و دیدن فوتبال به صورت دسته جمعی در پارک و یا سینما می‌ توان بسیاری از مسیرهای بسته را گشود و اجازه داد بانوان ایرانی به ورزشگاه بروند و فوتبال در همان ورزشگاه را هم ببینند.

باهم بودن را باید به مردم آموزش داد. همه ما باید مردم ایران یاد بگیرند باهم شاد باشیم و با هم بخندیم. جام جهانی این سبک زندگی را به آموزش داد. ۸۰ میلیون ایرانی در داخل و میلیون‌ها ایرانی دیگر در خارج از این سرزمین به این بهانه با هم شاد شدند و با هم خندیدند و گریستند.