عصرایران؛ رضا غبیشاوی - حسن روحانی رئیس جمهوری قرار است امسال نیز به مانند سال های قبل برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، راهی نیویورک شود.
با این حال این دوره از مجمع عمومی با دوره های قبل یک تفاوت بزرگ و مهم دارد. آمریکا قصد دارد با استفاده از ریاست دوره ای خود بر شورای امنیت، نشستی را با موضوع ایران و با هدف اعمال فشار بر تهران برگزار کند.
دونالد ترامپ رئیس ایالات متحده آمریکا نیز در این نشست شورای امنیت حاضر خواهد شد و با توجه به ریاست دوره ای آمریکا بر این شورا، ترامپ نیز به کرسی ریاست شورا تکیه خواهد زد و این جلسه را اداره خواهد کرد.
پیش بینی می شود به دلیل حضور سران کشورهای مختلف در سازمان ملل، سران کشورهای عضو شورای امنیت نیز می توانند در این جلسه شرکت کنند. ایران هم می توان در این جلسه شرکت داشته باشد.
بر همین اساس، گمانه زنی ها درباره نحوه واکنش ایران به این جلسه شورای امنیت نیز آغاز شده است.
در این میان حسین شریعتمداری مدیرمسوول روزنامه کیهان توصیه کرده برای تحقیر ترامپ، روحانی به نیویورک سفری نداشته باشد و در برنامه های سازمان ملل متحد شرکت نکند.
در این زمینه دو موضوع را باید از یکدیگر تفکیک کرد.
نخست - سفر به نیویورک و حضور در برنامه های سازمان ملل متحد و مهمترین آن یعنی سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل
دوم - جلسه شورای امنیت درباره ایران به ریاست ترامپ
درباره بخش نخست، قطعا رئیس جمهور روحانی باید به نیویورک سفر کند و در سایر برنامه های سازمان ملل متحد از جمله مهمترین آن یعنی مجمع عمومی سازمان ملل هم سخنرانی داشته باشد. علاوه بر سخنرانی، معمولا رئیس جمهوری در شماری از نشست های جنبی سازمان ملل متحد شرکت می کند و با سران شماری از کشورهای جهان دیدار و گفتگو خواهد داشت.
این اقدام در راستای مقابله با سیاست های روانی دولت ترامپ علیه ایران لازم است.
همچنین نشان دهنده قدرت جبهه ای است که ایران در آن حضور دارد و قصد دارد از برجام حمایت کند. جبهه ای پرشمار که کشورهای اروپایی در آن حضور دارند.
ترامپ قصد دارد ایران را به انزوا بکشاند و عدم حضور روحانی در سازمان ملل متحد نیز در راستای کمک به ترامپ است.
دوم - جلسه شورای امنیت به ریاست ترامپ
ایران با این جلسه شورای امنیت چه کند؟
پیشنهاد این است که ایران در سطح وزیر خارجه (ظریف) در جلسه شورای امنیت به ریاست ترامپ سازمان ملل متحد شرکت کند و از حضور در سطح رئیس جمهوری خودداری کند.
ظریف به واسطه تسلط به مسائل و زبان انگلیسی می تواند جلسه شورای امنیت را به محاکمه ای برای سیاست های نادرست ترامپ در زمینه های مختلف از جمله برجام تبدیل کند.
در صورتی که ایران در سطح رئیس جمهوری (روحانی) در این جلسه شرکت داشته باشد نوعی شارژ اعتبار به ترامپ خواهد بود و در صورتی که در سطح پایین تر از وزیر خارجه ( مثلا نماینده ایران در سازمان ملل) شرکت داشته باشد به نوعی علامت انزواست.
در این صورت ایران می تواند در این جلسه مواضع خود را مطرح کند و همزمان از اعتباربخشی اضافه به حضور ترامپ خودداری کند.
البته بدترین گزینه عدم حضور در این جلسه شورای امنیت است چرا که به طور کامل جلسه را در اختیار ترامپ قرار می دهد و قطعا نباید این اتفاق رخ دهد.
انشالله كه آقاي رييس جمهور ترجيح ندهند كه خودشان شركت كنند.
موضع از این انفعالی تر میشه؟