محمد جلالی؛ عصرایران - اینکه می‌گویند این روزها نمی‌شود به چشمان خودمان هم اعتماد کرد، درست است. هر چند کارهای کلاهبرداران در برخی مواقع چندان هم پیچیده و کاراگاهی نیست و تنها با یک تلفن، شما را سر کیسه می‌کنند و اتمام کار، آه و حسرت برای شما و خرسندی از رسیدن به پول باد آورده توسط کسی است که حس طمع ما را قلقلک کرده است.
به مکالمه زیر توجه کنید:
- الو بفرمایید
× از رادیو جوان مزاحمتوم می‌شیم
- درخدمتم
× هم اکنون در خدمت آقای وزیر ارتباطات هستیم و به مناسبت میلاد... شما برنده 5 میلیون تومان وجه نقد شده‌اید. کمی صبرکنید تا شما را به اتاق فرمان وصل کنیم و سؤالاتتان را از وزیر بپرسید و بعد از آن به بخش مالی وصل خواهید شد.
آهنگ‌های مختلف بتهوون دائماً وصل و قطع می‌شود و شما تنها شنونده هستید...
- سلام بر بیننده عزیز خوشحالیم که شما برنده 5 میلیون تومان وجه نقد از شبکه جوان شده‌اید.
پس از آن پیام، شما دعوت می‌شوید که به پای خودپرداز بروید و القصه...
و یا به گوشی شما زنگ می‌زدند و می‌گویند که کارت هوشمند برای شما صادر شده است و باید مبلغ 50 هزار تومانی پرداخت نمایید تا کارت برای شما ارسال شود!
چندی پیش دوستی می‌گفت در ایران اگر به دنبال چیزی باشید نه تنها به شما تماس نمی‌گیرند و التماس نمی‌کنند بلکه غالباً خبر هم نمی‌شوید و می‌بینید که تاریخ آن تسهیلات گذشته و در سکوت خبری پایان یافته است.
اینکه دائماً به شما اخطار داده می‌شود که فلان بن برای شما تا فلان تاریخ صادر شده و بعد از آن تخفیف برداشته می‌شود چندان دلسوز شما نیستند و این التماس بوی خدمات برای شما نمی‌دهد.
حال چرا با این تئوری باز هم فریب می‌خوریم؟
بارها شده که فردی در بانکی حساب هم ندارد اما فریب برنده شدن خودروی آن بانک را خورده و اندک مبلغی هم که در حساب داشته را تقدیم کلاهبرداران کرده است.
قدیمی‌ها درست می‌گفتند که دندان طمع را باید کشید.