در جایی مطلبی خواندم که :
در سال 1958 وقتی اصلاحیه قانون اساسی سوئیس در موضوع عدالت اجتماعی در حال بررسی بود، رئیس مجلس قانون اساسی آن کشور در رستورانی شاهد اتفاقی بود که مسیر بررسی را تغییر داد و امروز سوئیس بالاترین سطح عدالت اجتماعی را در دنیا برای ملت خود یدک می‌کشد. او می‌گوید:
« در رستورانی بودم دیدم که در میز مجاور من مردی يه ساندويچ برای دو پسر كوچكش گرفت؛گذاشت روی ميز، به اولی گفت: تو نصف كن!
و به دومی گفت: و تو انتخاب كن!
مات و مبهوت نحوه‌ی تربيت و عدالت اين مرد شدم!
يعنی اگه اولى يه وقت عمدا نامساوى نصف كنه، دومى حق داشته باشه كه اول انتخاب كنه!
فهمیدم که نقش پدر مانند "قانون" است، پسر اول "دولت" و پسر دوم " ملت"»
و تا امروز این تجربه در همه ارکان سوئیس حاکم شده است.