نوزادان كوچكتر از 12 ماه ممكن است با خوردن عسل به بيماري بوتوليسم دچار شوند. بوتوليسم نوزادان به ندرت روي ميدهد اما در صورت وقوع يكي از اشكال جدي مسموميت غذايي است.
عسل منبع اسپورهاي باكتريايي است كه به باكتري كلستريديوم بوتولينوم تبديل ميشوند.
اين باكتريها براي كودكان با سنين بيشتر و يا بزرگسالان بيخطرند اما در نوزادان اين وضعيت فرق ميكند.
با دادن عسل به نوزاد، اسپورهاي باكتريايي موجود در آن وارد روده كودك شده در آنجا رويش يافته به باكتري تبديل ميشوند.
اين باكتريها سمي ترشح ميكنند كه از طريق جريان خون جذب شده به انتهاي اعصاب كنترل كننده عضلات ميرسد.
در آنجا با توقف رها شدن استيل كولين از انتهاي اعصاب موجب شل شدن عضلات و عدم توانايي آنها براي انقباض ميشود.
به اين ترتيب نوزاد دچار ضعف يا فلج عضلات ميشود. ديافراگم عضله محكمي است كه زير ششها قرار دارد.
در صورتي كه عملكرد اعصاب ديافراگم متوقف شود ، كودك قادر به تنفس نخواهد بود. اين مسموميت در صورت عدم درمان سريع كشنده است.
علايم بوتوليسم نوزادان عبارتند از:
- يبوست، شل شدن عضلات دست و پا و گردن
- گريه ضعيف به علت ضعف عضلاني
- مكيدن و تغذيه ضعيف
- لتارژي يا بيحسي
بنابراين والدين و مراقبين كودكان بايد توجه داشته باشند تحت هيچ شرايطي به كودكان زير 12 ماه نبايد عسل بدهند.
اين ماده غذايي مفيد براي كودكان بزرگتر و افراد بزرگسال بيخطر و بلكه بسيار سودمند است.