عصرایران؛ مصطفی داننده- چند صباحی بود که اخبار ایران دربست در اختیار دلار، سکه و نفت بود. حالا اما داستان کمی فرق کرده است و دادگاهها به صدر اخبار آمدهاند. دادگاههایی که با به صف کردن متهمان فساد اقتصادی و بانکی به پروندههای آنها رسیدگی میکند.
در این میان یک دادگاه قتل هم در حال برگزاری است. دادگاهی که در آن محمد علی نجفی سیاستمدار شناخته شده ایرانی به جرم قتل همسر دومش یعنی میتر استاد در حال محاکمه است.
در وهله اول، این دادگاه مثل همه دادگاههای قتل است. قاتلی وجود دارد. مقتولی به خون نشسته است. اولیای دمی حضور دارند و وکلایی در حال دفاع هستند.
صفحههای حوادث روزنامهها را که ورق بزنی پر است از این جنس دادگاهها اما ماجرای نجفی کمی متفاوت است. جریانهای سیاسی، دست روی این دادگاه گذاشتهاند و میخواهند به واسطه آن با هم تسویه حساب کنند.
برخی اصلاحطلبان و رسانههایشان که از همان اول سعی کردند بگویند نجفی از ابتدا هم با ما نبود. عدهای دیگر به گونهای وانمود کردند که انگار نه خانی آمده است نه خانی رفته است. در حالی که در این میان خونی ریخته شده است. خون یک انسان.
اصولگرایان و رسانههایشان نیز که به خاطر نتیجه انتخابات شورای شهر تهران، دل پرخونی از اصلاحطلبان داشتند، فرصت را مناسب دیدند تا حسابی از خجالت آنها در بیایند. انگار نه انگار که نجفی هم مثل همه ما یک انسان است و ممکن است اشتباه کند.
این رفتارها باز به ما نشان داد که انسانیت میتواند به راحتی قربانی سیاست شود. آنهم در جامعهای که همه فریاد اخلاقمداری سر میدهند.
البته این اولین بار نیست که شاهد چنین رفتارهایی هستیم. سیل، زلزله، آتش سوزی و ... دستآویز بازیهای سیاسی شده است. دردناک است که مثلا جریانی بعد از وقوع یک زلزله، به جای کمک و همیاری، به فکر تخریب رقیب باشد. به فکر این باشد که چگونه از خراب شدن خانه مردم برای خود رای بسازد.
علامه طباطبایی در مورد سیاست میگوید:«سیاست پدیدهای است برای سعادت دنیا و آخرت مردم» اما این روزها شاهد هستیم برخی کاری کردهاند که سیاست هم دنیای مردم را خراب کند هم زندگی آنها را .
سیاست، همچون اختاپوسی وحشتناک به تمام ساحت زندگی مردم نفوذ کرده است. در کشور ما، سینما، ورزش، فرهنگ، آموزش، کشاورزی، جوانان، ازدواج و … سیاسی شده است.
ما به دنبال این بودیم که در مقابل نگاه ماکیاولی به سیاست، نگاه تازهای ایجاد کنیم. اما گویا ما دست این فیلسوف ایتالیایی را از پشت بستهایم و به هر وسیلهای به دنبال رسیدن به هدف خود هستیم.
دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا رفتار خود در قبال دادگاه نجفی را مرور کنند، تا ببیند چند تیر بر پیکر اخلاق زدهاند.
ادبیات یکسان؛ موضوع یکسان و جهت گیری یکسان ؛ و جالب این است که کامنت گذار محترم اصلآ عنایتی به متن آقای داننده نداشته و درست برخلاف محتوای پست که تاکید برمذموم بودن سوء استفاده از این رخداد تلخ که امکان پیش آمدن آن برای هر انسانی وجود دارد؛ سعی بلیغی در استفاده نامشروع سیاسی در جهت تفکر خود دارد.
محتوای کامنت ها نشان می دهد که سینه چاک شهردار اسبق با آسمان و ریسمان بافتن در صدد است که قتل صورت گرفته به دست یک شهردار اسبق دیگر را به حادثه پلاسکو ربط دهد و مفری برای تبرئه مسئولین ذیربط وقت در ناکارآمدی و اهمال صورت گرفته در آن زمان بیابد.
بزارین دادگاه کارش را بکنه.
آسمون ریسمون میکنن که قاتل بی گناهه
پس چطور در موقع پلاسکو
مدام تسویه حساب سیاسی می کردید؟
حالا درس اخلاق می دی ؟
به نظر من همین مقاله هم بوی سیاسی میده.