خبرگزاری فرانسه در گزارشی به حرکت کارگران ایرانی به سمت کردستان عراق پرداخته است.
به گزارش عصر ایران، در متن گزارش خبرگزاری فرانسه آمده است:
یک خودرو در شهر اربیل مرکز کردستان عراق توقف میکند و بیش از 6 کارگر ایرانی به سمتش هجوم می‌برند.
بیشتر این افراد ایرانی‌هایی هستند که احتمالا در کارگاه‌های "ساخت‌و ساز" منطقه کردنشین عراق مشغول خواهند شد تا شرایط اقتصادی خود را بهبود بخشند.
بیشترشان کلاه‌های لبه‌دار بر سر دارند و کیف‌های پارچه‌ای را به دور کمر بسته‌اند. آنها در بخش‌های صنعتی اربیل منتظر افرادی هستند که با خودرو به این منطقه آمده و کارگران را به کارگاه‌های ساختمانی ببرند.
نمایی از شهر اربیل عراق
رستم 31 ساله یک کارگر از ارومیه ایران در این باره گفت: با حقوق یک روز خود در ایران تنها قادر به خرید یک مرغ هستم و این میزان کفاف خانواده‌ام را نمی‌دهد.
رضا کارگر دیگری که در اربیل فعالیت می کند در این باره گفت: دستمزد روزانه هر کارگر در اربیل بین 25 تا 30 هزار دینار عراقی (معادل حدود 25 دلار ) و حدود 3 برابر دستمزد آنها در ایران است.
وی افزود: این مقدار درآمد خوبی است.
رستم نیز در این خصوص گفت: اقتصاد ایران بسیار غیرقابل پیش‌بینی است.
ساخت و ساز در اربیل رونق دارد
اکثر کارگران ایرانی با ویزای یک ماهه توریستی از مرزهای ایران خارج شده و وارد کردستان عراق می‌شوند.
کارگران ایرانی پس از 28 روز برای استراحت به خانه بازمی‌گردند... پس از یک هفته استراحت این چرخه همچنان تکرار میشود.
"عادل بکوان" محقق عراقی فرانسوی موسسه مطالعات پیشرفته علوم اجتماعی از پاریس گفت: کارگران نیازهای خود را برطرف می‌کنند و خودشان به عنوان منبعی از ثروت دیده می‌شوند.
بکوان به خبرگزاری فرانسه گفت: کارگران ایرانی نه تنها کار خود را از منظر اجتماعی و فرهنگی در جامعه عراقی-کردی انجام می‌دهند، بلکه خرج کرده و هزینه می‌کنند.
در جنوب یکی از اتوبان‌های شلوغ اربیل یک تاجرعراقی- کُرد، ساختمان‌‌هایش را به مسافرخانه‌های ارزان تبدیل کرده تا اقامتگاه مناسبی برای کارگران ایرانی باشد.
خورشید شقلاویی 54 ساله در این باره گفت: در پائیز گذشته 54 کارگر ایرانی در این مسافرخانه اقامت کردند و اینک تعداد آنها به 180 نفر رسیده است.
او دو ساختمان دیگر در نزدیکی مسافرخانه‌های خود را اجاره کرده اما تعداد اتاق‌ها و امکانات همچنان کافی نیست.
ابعاد اکثر این اتاق‌ها 9 متر مربع است و چهار کارگر در هر اتاق ساکن می‌شوند. هر کارگر برای آب، برق و تخت شبی 3 دلار پرداخت میکند.
در میان کارگران ایرانی، فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها نیز حضور دارند. آنها به دلیل بدبینی به آینده و ناامیدی از پیدا کردن کار در کشورشان در اربیل کارگری می‌کنند.
مهاجرت برای غذا
مقامات منطقه‌ای کردستان در شمال عراق آمار کاگران ایرانی را ندارند. مقامات عراق نیز اعلام کرده‌اند که هنوز از حرکت کارگران ایران به عراق نگران نیستند.
"ربین سیامند" 27 ساله یک فعال ساخت و ساز در اربیل گفت: کارگران ایرانی به اندازه مردم اربیل هزینه می‌کنند و ارتباط بهتری با مهندسان و صاحبان پروژه دارند.
با این وجود "سیامند" در خصوص افزایش کارگران ایرانی و دستمزد کمتر آنها در آینده هشدار داد و افزود: این روند می‌تواند بار مضاعفی را به مردم اربیل تحمیل کند.
سلیمان طاهای 28 ساله در یک جاده خاکی منتهی به حومه یک روستایی پشت فرمان یک پیک‌آپ نیسان آبی مونتاژ ایران نشسته است. وی که فارغ‌التحصیل "ریاضی" از دانشگاه سنندج در غرب ایران است، از ماه فوریه برای فروش مجسمه‌های دست‌ساز گچی حیوانات به عراق می‌آید.
وی از وضعیت اقتصادی ایران و افزایش قیمت کالاهای مختلف از جمله خوراکی ها گلایه میکند.
او به دنبال اجاره یک خانه در اربیل است زیرا بسیاری از دوستان و افراد خانواده‌اش به فکر عبور از مرز برای کار هستند.
متاسفانه به دلیل نبود عزم و جدیت در عمل، مشاهده می کنیم که چقدر مهندس فارغ التحصیل در کشور وجود دارد که می شود با ایجاد تفاهم نامه بین دو کشور مذکور، با عزت از علم و توانایی جوانانمان در ساخت و ساز کشورهای همسایه استفاده کرد. حتی به طور غیرمستقیم چقدر اشتغال زایی برای شرکت های صنعتی دخلی ما (مصالح ساختمانی مثل سیمان، آهن و...)ایجاد می کند.
متاسفانه دولت فعلی دغدغه جوان و اشتغال ندارد و کماکان چشم امید برجام هست که به کجا ختم میشه، ولی افسوس که داریم چه فرصت هایی رو از دست میدیم. مدتیست که مهندسان چینی و بعضا روسی بازار کار سوریه را در دست گرفته اند.
و مدیریت صحیح تهی!!
دوم که مردانی و زنانی که رنج سفر و کار در غربت رو به جون میخرن قابل ستایش هستند
سوم که فساد سیستماتیک در ایران اجازه سرمایه گذاری بزرگ و اشتغال رو نمیده و اصلاح اون با منطق امروز چند نسل زمان میبره و نمیشه دست رو دست گذاشت و کار نکرد
و اینکه اگه جنگ بشه بخشی از نیروی متقاضی کار کشته میشن جا برای بقیه بازتر میشه
ایرانی شاد باش
" اگر خسارت جنگ تحمیلی را بگیریم و ...
چی می خواستیم چی شد...
وقتی سرمایه های و ثروت کشور بلوکه میشود در دلالی مسکن و زمین و اجاره دادن املاک و مکانهای تجاری مانند مغازه سود سرشاری را نصیب صاحبان انها میکند بی ارزشترین چیزها در این کشور میشود کار واشتغال و فعالیت سالم نتیجه ان مهاجرت گسترده متخصصان و جوانان و نیروهای کار میشود متاسفانه دولت و مجلس و کلا مسئولین به
چندین شغل محدود به دلالی مسکن و اجاره دادن مسکن و مغازه که تماما مشاغل کاذب و بی فایده هستند و حتی مضر برای جامعه (باعث گرانی و تورم و شکاف طبقاتی) بسنده کرده و راضی هستند .
و دولت و مجلس یکبار برای همیشه در تاریخ این کشور باید سرمایه ها را از این مشاغل خارج و باعث رونق تولید صادرات شوند و گرنه شرایط رکودی حاکم اقتصاد ما را ضعیف و ضعیفتر خواهد کرد