عصر ایران؛ سید محمد مهدی شهیدی- آستانه تحریک پذیری قومی در جامعه ایران طی دو دهه گذشته پایین آمده است.
وقوع تنش در جوامع محلی در مقاطعی چون برنامه فیتیله ها، انیمیشنی که از جغرافیای قومی آن لباس عربی حذف شده یا از قلم افتاده بود، مسابقات فوتبال و ... نمونه هایی واضح از فعال بودن گسل های قومی در ایران است. پدیده ای که موجب شده پیوست هویتی برای اکثر برنامه ها و سیاست های کلان و ملی تهیه شود.
اگر به مجموعه بی تدبیری ها و کاستی های ناشی از مدیریت داخلی، اهداف و سیاست های تخاصمی دشمنان این مرز و بوم را هم بیفزائیم روشن می شود که چقدر باید مراقب باشیم که با یا بدون دلیل این گسل های قومی را تحریک نکنیم و از فعال شدن آنها پرهیز کنیم.
ورود به مساله گسل های قومی از آن رو ضرورت طرح یافت که روز گذشته دولت در طرحی که برای حذف 4 صفر از واحد پولی و تبدیل این واحد از ریال به تومان به مجلس عرضه کرد، نام "پارسه" را برای واحد پول خرد پیشنهاد داده است.
از آنجا که واحد پول یک کشور مقوله ای ملی است و گستره تاثیر گذاری آن سراسر کشور را در بر می گیرد برگزیدن نام یک گروه قومی برای آن در خوشبینانه‌ترین حالت نهایت بی سلیقگی است.
چنانچه پارسه به عنوان واحد پول خرد ملی کشور در مجلس به تصویب برسد آیا نباید انتظار داشت که همین پول خرد ناچیز موجب فعال شدن گسل های قومی در کشور و وقوع تنش شود؟
در شرایطی که مرکز گرایی ساختاری در کشور به عنوان میراث به جامانده از پهلوی اول به اندازه کافی مسبب انواع تنش های قومی و ایجاد احساسات منفی نسبت به فارس ها در کشور است، چه معیاری باعث شده که برای انتخاب واحد پولی کشور نامی انتخاب شود که در بهترین حالت موجب کاهش بیشتر آستانه تحریک پذیری قومی در جامعه است.
درست به همان اندازه که اگر نام یکی دیگر از اقوام ایرانی به عنوان واحد پولی از میان اقوام کرد، لر، ترک، بلوچ، عرب، ترکمن و ... انتخاب می شد وقوع تنش و اعتراض های گسترده از سوی رسانه های مرکز نشین قابل انتظار و پیش بینی بود، انتخاب پارسه نیز همانگونه است.
برابر دانستن ایران و پارس/فارس خطایی راهبردی است که احتمالا دلیل انتخاب این نام بوده است. خطایی که متاسفانه در بخش هایی از سطوح حاکمیتی، مدیریت اجرایی و حتی آکادمیک کشور به مثابه حقیقت پنداشته می شود و ورود برای نقد آن هدف این یادداشت نیست.
توصیه می شود دولت محترم با تجدید نظر در این واژه‌گزینی زمینه ی وقوع تنشی بی مورد و نابجا را منتفی کند.
و کوتاه سخن آنکه، هویت های قومی کشور را قربانی پول خرد نکنیم.
سالها گسل های قومی تحریک شده و با این کارها داره شکافش بیشتر میشه
ثانیا" با پارسه نامیدن پول خرد نه ملیت پارسی احیاء می شود و نه وحدت ملی محکمتر می شود. شما ببینید دلار واحد پول آمریکا به عنوان مخالف اصلی ایران چه ارج و قربی توی این کشور داره. ما ایرانی ها عادت بدی که داریم اینه که اصل و محتوا را ول می کنیم و به ظاهر و نام می چسبیم. الان سالهاست برای خلیج فارس گلوی خودمان را پاره می کنیم ولی هر روز هم مردم و هم دولت بدترین بلاها را بر سر محیط زیست این خلیج همیشه فارس می آوریم. کارمون به جایی رسیده که برای ترساندن کشورهای همسایه آنها را تهدید به آلوده کردن خلیج فارس می کنیم! خلیجی که در آینده پر از آلودگی و فاقد منابع زنده باشد ، به چه درد می خورد؟ هزاری هم اسمش فارس باشد و همه دنیا هم اونو بپذیرن. پس در مورد واحد پولی مهم تر از اسمش ارزش آن است و اینکه چقدر سبب تسهیل مبادلات اقتصادی بین مردم می شود نه داشتن اسم ارزشمند ملی و باستانی!
به نظر می رسد این مقاله به نکته مهمی اشاره کرده و دولت نباید به قوم گرایی دست بزند. همه ما ایرانی هستیم ولی همه ما پارسی... پرشین وپرشیا نیستم.
ای کاش بطور کلی واحد پول به پارسه تغییر نام دهد.
۱-وجود یک قوم یا گروه قومی وهمی و تصوری به نام قوم فارس در ایران،ادعایی که توسط قوم گرایان و با هدف نیل به اهداف احتمالا تجزیه طلبانه با شدت و حدت نشر و اشاعه داده می شود،در حالی فارس نام یکی از استان های ایران است با ترکیب جمعیتی متنوع و نوعی گویش خاص که با با زبان فارسی به عنوان زبان رسمی کشور تفاوت هایی قابل توجه دارد.در واقع آن قسم زبان فارسی که به عنوان زبان رسمی شناخته می شود زبان هیچ گروه قومی خاص در ایران نیست بلکه زبان مشترک و زبان ارتباط تمام اقوام ایرانی است که نه به موجب سیاستگذاریهای زبانی حکومت ها بلکه در یک روند تاریخی چند هزار ساله تکوین و توسعه یافته است.
۲-این که یکپارچگی ملی ایران دستاورد رضاشاه بوده است،در حالی ایران به عنوان یک واحد سیاسی از همان بدو تاسیس بیانگر نوعی وحدت در عین کثرت بوده است.
در مورد پول هم 5000 تومنی نمونه بارزش بود.
به هر حال تفکر پانفارسی دست از لجاجت و عنادش بر نمی داره.
لره
ترکه
بلوچه
کرده
عربه
...
حالا اینطوری خوب میشه؟
این اسم پارسه چند مشکل داره:
۱- موردی که نویسنده متن به درستی اشاره کردن.
۲- نامانوس بودن برای همه ملت ایران به عنوان یک واحد پولی.
۳- اسم پارسه بزرگتر از اینه که واحد پول خرد (اونم در یک اقتصاد بیمار) باشه.
- پیشنهاد من هم استفاده از ریال به عنوان واحد پول خرده.
پیشنهاد . اسمش بذارید پر شین که نصف دنیا
پرشن بودند . که بعضیا ناراحت نشن.
تاریخ سازی را برای خودت نگه داراولن ماد عاریای نیست.
دوما عاشوری، اوراتوی ، عیلامی ماننا کاسی و 10 قوم دیگر که هون پاکی تو رگشون نبوده را شما نمی بینید؟
امثال اين مقاله باعث گسست قومي ميشه!
تو قرن 21 باید ادم باشید
پرشیا برای هزاران سال از هندوستان تا مدیترانه گسترده بوده و اکنون هم تشابهات فرهنگی مثل جشن نوروز و زبانهای دارای ریشه مشترک از پشتو گرفته تا کردی همچنان در این منطقه پابرجاست. اتلاق قوم فارس بر سخنگویان به زبان فارسی دری بر کم سوادی نویسنده دلالت دارد.
پس چرا روی اون حساسیت نداری اقای پان ... یسم
جنابعالی خواب تشریف دارید
چنانچه پارسه به عنوان واحد پول خرد ملی کشور در مجلس به تصویب برسد آیا نباید انتظار داشت که همین پول خرد ناچیز موجب فعال شدن گسل های قومی در کشور و وقوع تنش شود؟
جواب :
هدف روحانی هم همینه
اگر به این دید نگاه کنیم که تازه باید فارس زبان ها شاکی باشند که چرا ما شدیم پول خرد!
تو هر جیزی یک معنی مزخرف پیدا کردن هنر نیست
شما هر نام دیگری هم بگذارید دست کم این است که خود کلمه اگر ریشه فارسی داشته باشد لابد می خواهید بگویید که به اینها و انها برخورد
در هر صورت شاکی سازی نی توانید بکنید
تالانت به جای تومان
دیریک به جای ریال
بهتر اين بود كه واحد پولى جديدى انتخاب ميشد كه معادل ١٠٠ تومان ميشد. مشابه اتفاقى كه براى واحد پولى شاهى افتاد.
این نظر نویسنده محترم نهایت بدبینی است. من به شخصه از انتخاب این نام خوشحال شدم، چون نام زیبایی است. اصلاً آن برداشت را نداشتم که این نام به قوم خاصی اشاره می کند. پارسه اشاره به پرشین دارد که مترادف ایران است با همه قومیتهای آن.
عصر ایران خطا کردی
موضوع به این مهمی منظورتونه قربان؟!
خیلی ها حتی قبل از طرح رسمی این موضوع بهش پرداختن
دیگر دوران یکه تازی تمام شده
زیر پرچم پارسی!؟
توهماتت رو برای خودت بردار
پارسه
( اسم ) ۱ - گدایی پرسه تکدی. ۲ - گدا.
گدایی یکی از شعب نژاد ایرانی
عصر ایران یک مدتی هست در بازنشر نظرات خوب عمل نکی کنی یا نیروهای بازنگریت کم شدن یا رفتی تو لاک محافظه کاری!