واحد مرکزی خبر: معاون اول رئیس جمهوری اسلامی ایران برای همکاری با جامعه جهانی و حل بحران مالی به وجود آمده 5 پیشنهاد ارائه کرد.
پرویز داوودی در اجلاس "مجمع آسیایی بوآئو" در چین افزود: هم اندیشی و تبادل نظر در خصوص مشکلات ذاتی نظام موجود اقتصاد جهانی که در آن انسان زدوده شده است تقویت شود و در معماری نوین مناسبات اقتصادی جهانی توزیع و تقارن مبادلات و منافع، جایگزین تمرکزگرایی در یک یا چند کشور محدود شود.
وی با بیان این که از ظرفیت ها و الگوهای جایگزین به ویژه الگوهای نظام اقتصاد اسلامی در حل مشکلات بحران جهانی استفاده شود افزود: نهادهای تجاری، پولی و مالی جهانی و بین المللی با رویکرد عدالت از جمله افزایش مشارکت و اطلاع نقش کشورهای در حال توسعه اصلاح شود.
داوودی همچنین افزود: در فرآیند توسعه همکاری های بین المللی، به قابلیت همکاری بین کشورهای آسیایی توجه و توسعه روابط مالی و در نهایت رواج مبادله با پول های آسیایی و حرکت به سمت پول واحد آسیایی را تقویت کنیم.
وی با بیان اینکه برگزاری اجلاس مجمع اقتصادی گوااو با توجه به تحولات جهانی مهم و با ارزش است افزود: موضوع آسیا و مدیریت ماورایی بحران از مهمترین موضوعاتی است که افزایش مشارکت کشورهای شرکت کننده را مفید و موثر می کند.
معاون اول رئیس جمهور گفت: رشد بالای اقتصادی در دهه های اخیر در آسیا بیانگر آن است که آسیا توانسته است ، جایگاه شایسته در اقتصادی جهانی به دست آورد.
داوودی افزود: یکی از عوامل مهم پیدایش بحران مالی اقتصادی جهانی، تحمیل سیاست های بر خلاف اراده جامعه بین المللی است که به درستی به آن پرداخته نشده است.
وی گفت: اقدامات یک جانبه در کنترل و مدیریت ساز و کارهای مالی بین المللی، به راه انداختن جنگ و اشغالگری، اعمال تحریم ها و فشارهای اقتصادی آن هم با اراده یک کشور، نمونه بارز چنین سیاست هایی است.
معاون اول رئیس جمهور افزود: فقدان اخلاق و ارزش های فرهنگی در نظام سرمایه داری و مالی جهان، نقش بهره و ابزارهای مشتقه مالی در استقلال نسبی بازارهای پولی و مالی از بازارهای حقیقی و اعتماد بیش از حد به نظام سرمایه داری و بازارهای مالی و در نتیجه اعمال سیاست های مقررات زدایی در آن از دیگر عوامل پیدایش بحران کنونی در جهان است.
معاون اول رئیس جمهور گفت: در هم آمیختن مباحث سیاسی و اقتصادی به گونه ای که اگر برخوردهای حذفی یا تجدید کننده نظیر تحریم یا محرومیت، جایگزین روابط سالم تجاری و بازرگانی شود، تنها به ضرر تجارت بین الملل و تک تک اعضای جامعه بین المللی تمام می شود.