اعتمادملی: كاهش سن رايدهندگان روز گذشته در صحن علني مجلس راي نياورد. حتما تا الان گزارش آن را خواندهايد و ميدانيد كه چرا مجلس با اين لايحه دولت نهم مخالفت كرده است.
اما در اين صفحه قصد بر اين است كه با آمار و ارقام و با تصويرسازي، نشان دهيم كه در كجاي اين عالم خاكي سن رايدهندگان افزايش يافته يا برعكس كاهش يافته است. اما به يك نكته جالب توجه در ايران خودمان بايد اشاره كنيم. حدود 100 سال پيش سن رايدهندگان 25 سال بود.
پس از آنكه اولين مجلس ايران شكل گرفت و اولين قانون انتخابات بهوسيله ميرزاحسنخان منيرالملك و محتشمالسلطنه و بعضي ديگر نوشته شد، قيد شد كه افراد زير 25 سال نميتوانند در انتخابات شركت كنند و تنها كساني حق راي دارند افرادي هستند كه از اين مرز عبور كرده باشند. البته اين قانون دوام زيادي نياورد و يكي دو سال بعد به 20 سال تقليل يافت اما موضوع سن رايدهندگان هميشه يكي از موضوعات جذاب قانوننويسان بوده است.
به عقيده صاحبنظران از آنجا كه در سالهاي پيش از انقلاب جوانان 15 تا 20 سال نقش عمدهاي را ايفا كردند. در قانون اساسي جايگاه اين رده سني در شرايط انتخاباتي محفوظ ماند. به اين ترتيب آراي 15 سالهها به عنوان قشري تاثيرگذار در انتخابات رياست جمهوري نهم حضور يافتند تا اينكه از جانب اكثريت مجلس هفتم آراي 15 سالهها به آراي احساسي تعبير شد و اين مجلس در مقايسه شرايط انتخاباتي كشور با كشورهاي پيشرفته كه در آنها حداقل سن رايدهي 19 تا 20 سال است سن رايدهندگان را به 18 سال تمام افزايش داد.
به دنبال آن بود كه محمود احمدينژاد كه با شعار احياي ارزشهاي انقلابي روي كار آمده بود درصدد بازگرداندن حق راي به 15 سالهها شد.