صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۵۶۶۱
تاریخ انتشار: ۱۰:۳۶ - ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ - 20 June 2009

چند فرضيه درباره فرداي لبنان

هادي محمودي

نتايج انتخابات لبنان چندان كه انتظار مي‌رفت، ساختار سياسي اين كشور را دگرگون نساخت. تفسير غالب از آراي 7 ژوئن اين است كه 5/3 ميليون لبناني به «حفظ وضع موجود» رأي دادند. طبيعي است كه از اين حالت بيش از همه بازيگران غربي و اسرائيل خشنود باشند به همين دليل محافل سياسي اين دولت‌ها سعي مي‌كنند اين انتخابات را نوعي ناكامي براي حزب‌الله و اپوزيسيون تحولخواه اين كشور وانمود كنند. اما واقعيت اين است كه جبهه مقاومت با محوريت دو جنبش حزب‌الله و امل همه نمايندگانشان را راهي پارلمان كردند و آنچه موجب شد اين جناح نتواند اكثريت را در پارلمان كسب كند، ناكامي متحد ماروني اين جناح يعني حزب ملي آزاد ميشل عون بود.

اكنون همه چيز در باره آينده سياسي لبنان بستگي به رفتار دو جناح دارد وضعيت كنونى لبنان به گونه‌اى است كه تقريباً همه فرقه‌ها به دو بخش 14 مارسى و 8 مارسى تقسيم شده‌اند. به همين دليل اظهارات و تصميم‌هاي سيد حسن نصرالله در رأس جريان اپوزيسيون و رفتار سعد حريري در رأس جناح اكثريت از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اولين بيانيه‌ها و مصاحبه‌هايي كه از سوي اين دو مقام صورت گرفت نشانه‌هايي اميدواركننده براي افكار عمومي لبنان و ناظران جهاني در پي داشت.

سعدحريري نمايشي از رفتار دموكراتيك در روز اعلام نتايج انتخابات داشت. او از بزرگنمايي برتري حزب خويش و يا تحقير جناح حريف‌اش امتناع كرد و در ادامه پيغام دوستي و همكاري به سوريه فرستاد. براي ديدار آشتي جويانه با سيد حسن نصرالله اعلام آمادگي كرد و حتي گفته مي‌شود او بر باقي ماندن نبيه بري در جايگاه رياست مجلس اصرار ورزيده است. در مقابل رهبر جنبش مقاومت و يارانش نيز با صراحت اعلام كردند با وجود برخي رفتار غير منطقي مثل خريد رأي يا مداخله طرف‌هاي خارجي در انتخابات اما نتايج آن را پذيرفته و به رأي مردم احترام مي‌گذارند.
در وضع كنوني آلترناتيوي جز تشكيل يك دولت ائتلافي نظير آنچه در توافق دوحه تصويب شد پيش روي دو جناح حاكم لبنان نيست. بر اساس توافقنامه دوحه تركيب دولت بايد 16 نماينده براي جريان حاكم (14 مارس)،11 نفر براي مخالفان (8مارس) و 3 نماينده براي رئيس‌جمهور باشد.حضور يك سوم بعلاوه يك، در تركيب دولت تحقق بخش بسياري از اهداف جريان مقاومت بود.

اكنون پس از انتخابات، ديدگاه رهبران مقاومت اين است كه بهترين راهكار براي ايجاد دولت وحدت ملي حفظ فرمول سياسي اجلاس دوحه است كه در آن جناح اپوزيسيون ضمن داشتن سهم يك سوم در كابينه از حق وتو در تصميم‌گيريهاي مهم برخوردار بود. به نظرمي آيد كه برخي از سران واقع بين 14 مارس به اين ديدگاه اقبال نشان داده‌اند حتي وليد جنبلاط رهبر دروزي‌هاي لبنان تأكيد كرده است كه انتخابات موجب مشاركت همه گروه‌ها مي‌شود نه به انزوا كشيده شدن برخي گروه‌هاي سياسي، لذا نمي‌توان ساير گروه‌ها را ناديده گرفت. اما برخي ديگر از اعضاي تندرو اين جناح نظير سمير جعجع از تن دادن به آن خودداري مي‌كنند. ضمن آنكه نصرالله به صراحت گفته است كه در صورت ادامه انحصار گرايي برخي سران جناح 14 مارس اختلاف و تنش بر بيروت سايه خواهد افكند.
 
لبنان با بافت سياسي متكثري كه دارد محكوم به پذيرش اصل مشاركت همه طوايف در اداره سياسي كشور است. بدون ترديد در برقراري اين مفاهمه و همگرايي بيش از هر چيز شخصي كه در كرسي مهم نخست‌وزيري تكيه مي‌زند نقش خواهد داشت در حال حاضر جدي ترين نامزد اين منصب سعد حريري است. حال بايد ديد كه اين وارث سياستمدار فقيد لبنان چه اندازه به انديشه‌هاي پدر خويش در زمينه برقراري اصول دموكراسي پايبند خواهد ماند.
 
منبع: ایران
 
ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200