روز سه شنبه گذشته مرکز اصلی تجمع و استقرار منافقین در عراق در اختیار نیروهای این کشور درآمد و عملا دوران 23 ساله فعالیت های این گروهک در عراق روبه پایان گذاشت.
قطعا با برچیدن پادگان اشرف علاوه بر اینکه فعالیت منافقین برای ضربه زدن به امنیت ملی ایران و عراق کاهش چشمگیری خواهد یافت بلکه جمع زیادی از اعضای این گروهک با آزادی از زندان بزرگی به نام پادگان اشرف پی به واقعیت هایی خواهند برد که سبب خواهد شد بسیاری از آنان به دامان خانواده های خود در ایران بازگردند یا اینکه از عضویت منافقین خارج شوند.
قابل ذکر است که سران منافقین در پادگان اشرف در سال های متمادی مانع از ارتباط نیروهای مستقر در این پادگان با دنیای خارج از خود می شدند و از این طریق نیروهای خود را حفظ می کردند.
اعمال کنترل دولت عراق بر پادگان اشرف و تاکید بر اینکه منافقین می بایست عراق را ترک کنند پرونده حضور ننگین 22 ساله منافقین در عراق را پایان خواهد بخشید حضوری که منجر به اقدامات ضد امنیتی و تروریستی فراوان در ایران و عراق بود که تنها در یک بخش، منافقین به بیش از 12 هزار مورد ترور منجر به شهادت در ایران اعتراف کرده اند.
پادگان اشرف که از آن با نام های شهرک یا اردوگاه نیز یاد می شود منطقه ای محصور به مساحت حدود 25 کیلومتر مربع است که از 23 سال گذشته (از سال 1986 تاکنون) در کنترل نیروی منافقین بوده ولی هم اکنون و پس از بازگشت کنترل آن به نیروهای عراقی به نام پادگان "عراق جدید" نام گذاری شده است.
این پادگان در منطقه ای واقع در 100 کیلومتری شمال غرب شهر بغداد پایتخت عراق واقع است که حدود 80 کیلومتر نیز با مرزهای مشترک ایران و عراق فاصله دارد.
اقدام دولت عراق در بسط کنترل و اعمال حاکمیت خود بر پادگان اشرف در راستای عمل به تصمیم های کابینه و توافق های دو طرف میان عراق و ایران و براساس حسن همجواری دو کشور صورت گرفت.
این اقدام پیش از این آنکه قائل به تامین منافع ایران باشد به سود ثبات و امنیت پایدار عراق است چرا که مشارکت منافقین با صدام برای سرکوب اعتراض های شیعیان در جنوب و کردها در شمال عراق هیچ گاه قابل فراموشی نیست.
همچنین بارها نیروهای امنیتی عراق افرادی از منافقین را بازداشت کرده اند که قصد داشته اند با اقداماتی نظیر خودسوزی یا اقدامات ضدامنیتی افکار عمومی را متوجه خود کنند و به بی ثباتی در عراق دامن بزنند.
دولت عراق پس از سقوط حکومت صدام در سال 2003 بارها تصمیم هایی را درباره خروج منافقین از عراق اتخاذ کرد ولی هر بار در مرحله اجرا نیروهای آمریکایی با کارشکنی مانع از این اقدام می شدند.
البته پس از اشغال عراق در سال 2003 نیروهای آمریکایی کنترل امنیت بیرونی پادگان اشرف را در اختیار داشتند و تحرک و فعالیت های مسلحانه منافقین به میزان زیادی کاهش یافت ولی با این حال منافقین با استفاده از ارتباط با شخصیت های سیاسی عراقی که از سقوط صدام دل خوشی نداشتند سعی کردند با کسب نظر مقامات عراقی امکان فعالیت دوباره خود را علیه امنیت ملی ایران فراهم کنند.
در ابتدای سال 2009 نیز کنترل پادگان اشرف از نیروهای آمریکایی به نیروهای عراقی واگذار شد. مقامات عراقی نیز از آن تاریخ تاکنون بارها خواستار ترک عراق از سوی منافقین شدند. این در حالی است که نیروهای منافقین با تلاش های سیاسی در اروپا توانسته بودند نام این گروهک را از فهرست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا خارج سازند و پیش بینی می کردند مقامات عراق نیز تحت جوسازی ها در اروپا قادر به اخراج این گروه از عراق نخواهند بود ولی این گونه نشد.
نکته قابل توجه این است که با توجه به تلاش های سیاسی گسترده منافقین این گروهک حتی نتوانست کشورهای غربی را به واکنش سیاسی گسترده و پذیرش پناهندگی نیروهای خود نیز متقاعد سازد.
براساس خبرهای منتشر شده هم اکنون از مجموع سه هزار و 400 نفر از اعضای منافقین که در پادگان اشرف ساکن هستند تنها 900 نفر از آنها توانستند برخی از کشورهای غربی را به پذیرش درخواست های پناهندگی خود متقاعد سازند.
تعطیلی پادگان اشرف قطعا پایانی بر بیش از دو دهه فعالیت های ضد ملی منافقین در عراق است تا بزرگترین تجمع اعضای این گروهک از بین برود و منافقین ارزش خود را حتی به عنوان نیروهای جاسوس و مزدور نیز برای آمریکا از دست بدهند.