عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ــ تصاویر تازه منتشر شده از افغانستان، کودکیِ نکرده‌ی کسانی را نشان می‌دهد که حالا می خواهند سرپرستی و اداره یک کشور را برعهده بگیرند. گویی به دنبال و در پی آن بازی و شادی ای هستند که در کودکی تجربه نکرده اند. منتها نه در یک شهربازی بلکه در عرصه ی کشورداری و سیاست. به نحوی که سالهاست منتظر چنین روزی بوده اند.
با مروری بر دوران کودکیِ رهبران جنگ‌خواهی چون هیتلر یا استالین، به کوهی از خشم، محرومیت و عقده‌های پنهان برخواهیم خورد. به چشم‌های معصوم دوران کودک هیتلر نگاه کنید، کسی که باعث مرگ و آوارگی میلیون‌ها انسان شد. او در کودکی خشونت و محرومیت‌های زیادی را از سوی والدین خود متحمل شد و دورانی از زندگی‌اش را بی‌خانمان بود.
جوزف استالین هم به خاطر خشونت‌های پدر دائم‌الخمرش، کودکی سخت و دردآوری را گذراند . پدرش، او و مادرش را به شدت کتک می‌زد و پس از گذشت چند سال، آنها را رها کرد. استالین پس از به قدرت رسیدن در اتحاد جماهیر شوروی با ایجاد قحطی مصنوعی در اوکراین، موجب مرگ میلیون‌ها انسان در آن منطقه شد.
پژوهش‌های بسیاری نشان می‌دهند اعمال هرگونه خشونت علیه کودکان و یا محرومیت آنها از بازی آزادانه، عواقب سنگینی بر زندگی فردی و اجتماعی آنها خواهد داشت و رشد روانی و معنوی کودک را مختل می‌کند و از او انسانی با رفتارهای نامتعادل و ناهنجار می‌سازد .
این گزارش را ببینید تا بیشتر دراین‌باره بدانید: