نامه سرگشاده توکلی به کروبی: تجدید نظر بفرمایید

از فردای روز رای‏گیری به جای آنکه از حق قانونی خویش در اعتراض به نتایج استفاده کنید و از مجاری قانونی و به روش قانونی پیگیر باشید بخشی از مردم را به خیابانها کشاندید و شد آنچه نباید می‏شد و چه جانها و مالها و آبروها که آسیب ندید. حالا مدتها تلاش مدبرانه از جمله تعقیب و مجازات آسیب‏زنندگان (از هر دو طرف و در هر مقام و لباسی) باید صورت گیرد تا شاید بخشی از آب رفته به جوی بازگردد.

تاسف‏بارتر آنکه در مقابله با اقدامات ناصواب که شاید برخی از آن‏ها را باید جنایت نامید، راه نادرستی برگزیده‏اید (اینجانب نیز به عنوان یک مسلمان انقلابی و نماینده مردم در مجلس در حد ضرورت از طریق رسانه‏ها به این قبیل اقدامات غیر قابل تحمل اعتراض کردم و چندین برابر آن را به شفاف‏ترین وجه، از طریق مراجع مسوول و بدون کار تبلیغاتی دنبال کرده‏ام) شما در این صحنه در حال فرو رفتن به چاه ویلی هستید که فقط لطف الهی و بازگشت به مبانی رفتاری گذشته‏تان می‏تواند شما را از آن نجات بخشد.

در سخنان  و نوشته‏های خود تعابیر تند و گزنده‏ای به کار می‏برید که هر کدام تیری است که از چله کمان شما به سوی آبروی نظام ـ برخاسته از زحمات امام و متکی به رای مردم ـ رها می‏شود. لحظاتی با خدا و وجدان خود خلوت بفرمایید تا ببینید آب به آسیاب چه کسانی می‏ریزید. من نه می‏خواهم و نه شاید بتوانم بر سر این‏که گفته‏اید به قصد قربت و برای دفاع از نظام و امام(ره) چنین می‏کنید با شما محاجَه کنم. اما نتیجه رفتار و موضع‏گیری‏های شما در این ایام، بهترین سلاح را برای حمله به جمهوری اسلامی به دست دشمنان داده است.

وااسفاء از اینکه مهدی کروبی انقلابی و منشا خدمات ارزنده، به سمتی برود که سرکرده گروهک منافقین که دستش تا مرفق به خون هزاران مرد و زن وکودک این کشور آلوده است به تجلیل از او بپردازد و حرفهای این پیر انقلابی را به عنوان بهترین سند اباطیل خویش ارایه کند و البته گفتن این حرفها را به زعم پلید خویش، کفاره گناهان دیروز کروبی بشمارد! باید خون گریه کرد و از غصه جان داد.

آقای کروبی! فکر نمی‏کنید شما با ادعای خط امام بر امام، ظلم روا داشته‏اید؟ آیا امام(ره) نفرمود: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت آسیب نرسد». بنده و شما در قبال مردم و رهبری مسوولیم و یک وجه این مسوولیت نیز اعتراض موثر به کژتابی‏های درون حکومت است ولی اعلان ختم جمهوریت وظیفه دیگری است. با این تصور که نظام در حال نابودی است، نمی‏توانیم به روش‏های نظام برکن، جمهوری اسلامی را از انحراف به راه صحیح برگردانیم.

جنابعالی در قضایای آقای منتظری به حق در صف اول موضع‌گیری علیه سیاه‏نمایی‏های صورت گرفته علیه نظام اسلامی، پشت سر امام قرار داشتید. اکنون چه شده است که به همان بلیه گرفتار آمده اید؟ و ناخواسته هیزم به تنور دشمنان زخم خورده امام و امت می‌افکنید؟ به راستی حدس می‌زنید که اگر امام امروز در قید حیات بود، با شما چگونه برخورد می‌کرد؟

جناب آقای کروبی! می‌دانید که در این نقد خیرخواهانه در صدد تنزیه تندروی‌های ناصواب مقابل یا نادیده گرفتن جرایم واقع شده نیستم ولی عرض می‌کنم نقش خویش را در این حوادث با چشم خیرخواهانه بی‌طرف هم ببینید. اینجانب و بسیاری از دلسوزان اسلام، مردم، انقلاب و ایران، امیدواریم شما در رویکرد امروزتان که بر خلاف مبانی و رویکرد دیروزتان است، تجدید نظر بفرمایید بدون آنکه در استیفای حقوق مردم لحظه‌ای سستی به خرج دهید، مشروط بر آنکه روشی برگزینید که اولاً به استیفای حق کمک کند و ثانیاً دشمنان همین مردم، فرصت بهره‌گیری نیابند و نقشه‌هایشان در شکست وحدت ملی نقش برآب شود، نه آنکه خدای ناخواسته به مثل «یکی بر سر شاخه بن می‌برید» مصداق یابد.