یک پزشک پوست و مو درباره بیماری آبله میمونی عنوان کرد: این بیماری اولین بار در سال ۱۹۵۸ در یک مرکز تحقیقاتی که میمون‌ها را نگهداری می‌کرد، دیده شد و به همین دلیل نام ان را هم آبله میمونی گذاشتند. در سال ۱۹۷۰ نیز در جمهوری دمکراتیک کنگو ثبت شد.
به گزارش عصرخبر، دکتر مونا شبیری افزود: این بیماری بیشتر در آفریقا دیده می‌شود و افرادی که به آفریقا سفر داشته و یا حیواناتی از آن منطقه وارد کرده‌اند، باعث شیوع آن به بقیه نقاط جهان شدند.
دکتر شبیری درباره علائم آبله میمونی گفت: تب، سردرد، درد عضلانی، کمردرد، تورم غدد لنفاوی، لرز و احساس ضعف از علائم این بیماری است. یک تا سه روز و گاهی طولانی‌تر بعد از بروز تب بیمار دچار علائم پوستی می‌شود که اغلب از صورت شروع شده و به بقیه بدن گسترش پیدا می‌کند. در نتیجه آن ضایعات عدس مانند و پر از آب روی پوست ایجاد می‌شود که برطرف شدن آن نیز بین ۲ تا ۴ هفته زمان می‌برد.
این پزشک درباره راه‌های انتقال این بیماری بیان کرد: آبله میمونی قابل انتقال از مادر به جنین است و می‌تواند از طریق خراش حیوان آلوده منتقل شود. همچنین از طریق تماس مستقیم با مایعات یا زخم‌های روی بدن فرد مبتلا، لباس و ملحفه او و رفتار جنسی پرخطر می‌تواند به انسان دیگر سرایت کند.
وی درباره تفاوت بین آبله و آبله میمونی گفت: آبله میمونی با تورم غدد لنفاوی همراه بوده و دوره کمون آن ۷ تا ۱۴ روز است که می‌تواند بین ۵ تا ۲۱ روز نیز طول بکشد.
وی ادامه داد: تشخیص این بیماری با تست pcr انجام می‌شود. این بیماری دستگاه تنفسی، مغز، دستگاه گوارشی، چشم و دستگاه جنسی را آلوده می‌کند. سالمندان، کودکان، افرادی که سطح ایمنی پایین دارند، بیماران مبتلا به سرطان و خانم‌های باردار، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
این پزشک یادآور شد: رعایت نکات بهداشتی همواره برای پیش‌گیری از ابتلا به بیماری‌ها راه‌گشا است. درباره بیماری آبله میمونی نیز به استفاده از دستکش، ماسک، شستن دست‌ها و رعایت پروتکل‌های بهداشتی سابق توصیه می شود.