در دیرالبلح در مرکز غزه، صدها نفر برای گرفتن کپسول گاز در صف هستند و برخی می‌گویند سه روز است که اینجا منتظرند و در سرما کنار خیابان می‌خوابند، به این امید که بتوانند غذای گرمی برای خانواده‌شان بپزند.
این شهر در مقایسه با شمال ویران‌شده قرار است که شهری «امن» باشد و جمعیت زیادی از آوارگان را در خود جای داده است.
برخی بر روی سیلندرهای گاز نشسته‌اند و از این وضعیت کلافه شده‌اند.
یک زن میانسال در صف فریاد می‌زند: «همه اعراب و مسلمانان کجا هستند؟ همه مدافعان حقوق بشر کجا هستند؟»
یأس و ناامیدی در چهره او نمایان است، ناامیدی در پس زمینه حرف‌هایش پنهان شده است؛ او می گوید: «از صبح زود برای پر کردن یک سیلندر گاز در صف ایستاده‌ایم.»
او به من می‌گوید که از بیت حانون در شمال که تنها ۲ کیلومتر با مرز اسرائیل فاصله دارد آواره شده است و اکنون با خانواده‌اش در مدرسه سازمان ملل در دیرالبلح زندگی می‌کند.
او می گوید: «من نمی‌توانم حجم تخریب را توصیف کنم، غزه کاملا ویران شده است، به ما رحم کنید.»
این تنها یک نمونه از وضعیت انسانی در نوار غزه است.