رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور گفت: از هر 4 ازدواج یکی در آستانه طلاق قرار دارد و ریشه اصلی همسرگریزی و جدایی و طلاق دافعههای فکری، کلامی و رفتاری است.
دکتر غلامعلی افروز در گفتوگو با فارس، افزود: طلاق به عنوان یک آسیب اجتماعی محسوب میشود و متأسفانه یکی از آثار شوم طلاق سرگردانی، نگرانی و تعارضهای روانی فرزند یا فرزندان است که میتواند به صورتهای مختلف مانند غم زدگی، گوشهگیری، خانه گریزی، اضطراب، افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری خود را نشان دهد.
وی گفت: بچهها برای حسن تربیت به سرپرستی مهربان، صبور و پرصلابت نیازمندند. همواره بدسرپرستی به مراتب بدتر از بی سرپرستی است. بدیهی است که در مراحل اولیه رشد و تربیت بیشترین نقش به عهده مادر است. مادری که خود از امنیت روانی برخوردار بوده همواره دلی آرام و وجودی آرامشگر داشته باشد و این مقدور نخواهد بود مگر با وجود همسری مهربان و سنگربانی صبور و آرامش بخش.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور اضافه کرد: آنچه که باید به عنوان یک اصل محوری تربیت مطلوب در ارتباط با وضعیت فرزندان بعد از طلاق این است که همه سعی و تلاش بر این مبنا باشد که فرزندان دچار تعارض و دوگانگی نشوند. هرگز در نزد فرزندان از پدر یا مادر بدگویی و انتقاد نکنید و یادتان باشد که فرزند خردسال شما قاضی نیست که بین پدر و مادرش به قضاوت بنشیند و حکم صادر کند.
افروز گفت: توصیه جدی این است که مردان و زنان یعد از طلاق هرگز نسبت به همدیگر در نزد کودک زبان انتقاد نگشایید و بدگوی نکنند بلکه تا آنجا که برایتان مقدور است، به رغم همه ناراحتیها، گلهها و اعتراضهایی که نسبت به هم دارند، از تکریم شخصیت یکدیگر دریغ نورزید. این روش برای وحدت فکری و توحید عاطفی فرزندان و برای حسن تربیت او مناسبتر است. همیشه با زبان تأیید، کلام ترغیب، نگرش مثبت و خوشایند با او سخن بگویید.