غزل شماره 101 حافظ

شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد

ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ
از این فسانه هزاران هزار دارد یاد

قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش
ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد

که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد

ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد

مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد

نمی‌دهند اجازت مرا به سیر سفر
نسیم باد مصلا و آب رکن آباد

قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ
که بسته‌اند بر ابریشم طرب دل شاد

تفسیر :

آرزوهای دور و دراز ممکن است شما را به بیراهه کشانده و دچار خیالات و توهمات باطل شوید، عمر انسان کوتاه است و باید از روزهایی که می گذرد نهایت استفاده را بکنید. با غرق شدن در خیالات وقت خود را بیهوده هدر ندهید.

از زندگی لذت ببرید و از فرصت ها استفاده کنید. چیزی که نام شما روی آن باشد را به دست خواهید آورد. نگران نباشید!