غزل شماره 13 حافظ

می‌دمد صبح و کله بست سحاب
الصبوح الصبوح یا اصحاب

می‌چکد ژاله بر رخ لاله
المدام المدام یا احباب

می‌وزد از چمن نسیم بهشت
هان بنوشید دم به دم می ناب

تخت زمرد زده است گل به چمن
راح چون لعل آتشین دریاب

در میخانه بسته‌اند دگر
افتتح یا مفتح الابواب

لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینه‌های کباب

این چنین موسمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب

بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده ناب

تفسیر :

صبور باشید، عجله در کارها به نفع شما نخواهد بود. مشکلات زیادی برای رسیدن به مراد دلتان سر راه شما قرار دارد که با سعی و تلاش آن ها را یک به یک پشت سر می گذارید. نگران نباشید سرانجام سختی ها به پایان خواهد رسید.

پایمال کردن حق دیگران ممکن است گره در کارتان ایجاد کند، سعی کنید حق کسی را پایمال نکنید.

غم روزها را نخورید و شاد باشید که گذشت زمان همه چیز را درست می کند، مشکلات حل خواهد شد و شما به مقصودتان خواهید رسید.