غزل شماره 266 حافظ

دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز

فدای پیرهن چاک ماه رویان باد
هزار جامه تقوی و خرقه پرهیز

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد
که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی
بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز

فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز

بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت
که در مقام رضا باش و از قضا مگریز

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

تفسیر :

زندگی بدون عشق پشیزی ارزش ندارد و بی معنی خواهد شد. برای اطمینان از صداقت دوستان، آن ها را امتحان کنید. از ظاهر بینی پرهیز کرده و از کسانی که مدعی دوستی و رفاقت هستند برحذر باشید.

قناعت پیشه کنید و از طمع و حرص زدن برای مال دنیا دوری کنید. غرور و کبر عاقب خوبی ندارد. رقیبان زیادی بر سر راه دارید که راه حیله و نیرنگ بازی در پیش گرفه اند، اما با خلوص نیت و دعای خیر پدر و مادر انشالله پیروزی با شماست.