غزل شماره 27 حافظ

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست
وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست

شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست

گر غالیه خوش بو شد در گیسوی او پیچید
ور وسمه کمانکش گشت در ابروی او پیوست

بازآی که بازآید عمر شده حافظ
هر چند که ناید باز تیری که بشد از شست

تفسیر :

مدتی است در خواب غفلت به سر برده و از دنیا و زندگی ناامید و دلزده شده اید. اگرچه به نظر می رسد برای رسیدن به مقصود راه پر پیچ و خمی در پیش دارید و تلاش زیادی لازم است تا به هدف خود برسید، اما ناامیدی هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. با توکل به خداوند و یاد او از جای برخاسته و به راهتان ادامه دهید.

کاری که به دنبال انجامش هستید نتایج خوبی به همراه خواهد داشت، در طول مسیر از تجربه و کمک اطرافیان دلسوز استفاده کنید. مشکلات حل خواهد شد و روزهای خوش از راه خواهد رسید.