غزل شماره 302 حافظ

خوش خبر باشی ای نسیم شمال
که به ما می‌رسد زمان وصال

قصّهُ العشقِ لا انفصام لها
فُصِمَت ها هُنا لسانُ القال

ما لِسَلمی و من بذی سَلَمِ
أینَ جیرانُنا و کیف الحال

عَفَتِ الدارُ بعدَ عافیهٍ
فاسألوا حالَها عَنِ الاطلال

فی جمالِ الکمالِ نِلتَ مُنی
صَرَّفَ اللهُ عَنکَ عَینَ کمال

یا برید الحِمی حَماکَ الله
مرحباً مرحباً تعال تعال

عرصهٔ بزمگاه خالی ماند
از حریفان و جام مالامال

سایه افکند حالیا شب هجر
تا چه بازند شب روان خیال

ترک ما سوی کس نمی‌نگرد
آه از این کبریا و جاه و جلال

حافظا عشق و صابری تا چند
نالهٔ عاشقان خوش است بنال

تفسیر :

مدت زیادی است منتظر و بی تاب دریافت خبری هستید. به زودی انتظار به پایان می رسد. مژده باد بر شما که در آینده نزدیک یار را در آغوش خواهید کشید. دوری و فراق تمام می شود و ایام خوشی فرا خواهد رسید.

بیمارتان به زودی شفا پیدا خواهد کرد، تحفه ای دریافت می کنید مسافر به سلامت بازخواهد گشت. صبور باشید که گم گشته پیدا می شود.