۲۷ شهريور ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۷ شهريور ۱۴۰۳ - ۰۸:۵۳
فیلم بیشتر »»

غزل شماره 478 حافظ

نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی

دل گشاده دار چون جام شراب
سر گرفته چند چون خم دنی

چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی

سنگسان شو در قدم نی همچو آب
جمله رنگ آمیزی و تردامنی

دل به می دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی

خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی

تفسیر :

زندگی این دنیا دو روز است و غم و شادی می آیند و می روند و هیچ چیز باقی و دائمی نیست پس غم آنچه می گذرد را نخورید. از افراد دورو و دروغ گو دوری کنید تا به دردسر نیفتید.

از کبر و خودپسندی برحذر باشید زیرا نتیجه خوبی برای شما نخواهد داشت. قدر خانواده را بدانید و در کنار آن ها روزهای عمر را با لذت و شادی بگذرانید.