دوئل گازی هند و روسیه

گازپروم روسیه در حالی آمادگی خود را برای انجام مذاکرات بیشتر به منظور سرمایه گذاری در توسعه بزرگترین فاز گازی پارس جنوبی اعلام کردهکه مذاکرات شرکت نفت با کنسرسیون هندی در این پروژه در حال انجام است.

به گزارش مهر، شرکت گازپروم روسیه آمادگی خود را برای مذاکره با شرکت ملی نفت ایران به منظور مشارکت و سرمایه گذاری در طرح توسعه فاز 12 میدان مشترک پارس جنوبی اعلام کرده است.

در همین حال دور جدید مذاکرات گازی ایران، بحرین و روسیه با حضور نمایندگان سه گروه با هدف صادرات گاز و مشارکت در توسعه میادین نفت و گاز و به ویژه فازهای پارس جنوبی هفته  گذشته در تهران انجام شده است.

اما پس از خروج شرکت او ام وی اتریش از مذاکرات مشارکت در طرح توسعه فاز 12 پارس جنوبی، مذاکراتی با شرکتهایی از آنگولا، ونزوئلا و هند برای جذب شرکای خارجی در این طرح گازی انجام گرفت.

هم اکنون مذاکرات با شرکت سونانگور(شرکت ملی نفت آنگولا) برای مشارکت 20 درصدی در فاز 12 پارس جنوبی نهایی شده است و این شرکت آفریقایی نیز سهم 450 میلیون دلاری مشارکت خود را در این طرح گازی پرداخت کرده است.

همچنین مذاکراتی برای واگذاری 10 درصد سهام فاز 12 پارس جنوبی به ونزوئلا در حال انجام است و تاکنون گروههای کارشناسی از این کشور برای پیگیری مذاکرات به تهران سفر کرده است.

از سوی دیگر اخیرا مذاکراتی با نمایندگان شرکتهای ONGC و هندوجای هند انجام شده است و پیش بینی می شود در صورت نهایی شدن مذاکرات 40 درصد سهام فاز 12 پارس جنوبی به این دو شرکت هندی واگذار شود.

بر اساس برآوردهای انجام شده برای توسعه فاز 12 پارس جنوبی به 7.6 میلیارد دلار منابع مالی و سرمایه ای نیاز است که در صورت تامین 4 میلیارد دلار سرمایه، تولید اولیه گاز در بزرگترین فاز پارس جنوبی تا 30 ماه آینده آغاز می‌شود.

به گزارش مهر، هدف از طرح توسعه فاز 12 پارس جنوبی به عنوان بزرگترین فاز توسعه این میدان مشترک گازی شامل تولید روزانه 78 میلیون متر مکعب گاز طبیعی برای تزریق به خط لوله ششم گاز و تحویل بخشی از آن به صورت غنی و ترش به واحد های مایع سازی گاز، تولید روزانه 110 هزار بشکه میعانات گازی و 750 تن گوگرد است.

ایجاد سه سکوی مستقل دریایی هر یک دارای 12 حلقه چاه برای تولید یکهزار میلیون فوت مکعب گاز در روز، تفکیک کننده گاز، مایعات و آب جهت آزمایش چاهها، دو واحد تفکیک کننده برای جدا سازی آب، تفکیک کننده آبهای آلوده به مواد نفتی قبل از تخلیه به دریا، سکوی مشعل سه پایه در فاصله 160 متری از سکوی اصلی جهت تخلیه اضطراری، سه رشته خط لوله دریایی 32 اینچی به طول 145 کیلومتر جهت انتقال گاز تولید پالایشگاه و سه رشته خط دریایی 5/4 اینچی انتقال محلول گلایکول پیش بینی شده است.