ریگی دو شب متوالی در یک جا نمی خوابید

 
همصدا ؛بهروز بهزادي - بعد از جنگ جهاني دوم امريکاييان بسيار کوشيدند از طريق فيلم هاي هاليوودي عمليات جنگي و اطلاعاتي نيروهاي متفقين را در برابر آلمان پيچيده، حيرت انگيز و محيرالعقول نشان دهند.
 اين فعاليت هاليوودي بعدها نيز ادامه يافت، ولي همگان مي دانستند آنچه مي بينند فيلم است و با عمليات واقعي اگر وجود مي داشت از زمين تا آسمان تفاوت دارد.

اما خارج از چارچوب فيلم، دنيا گاهي شاهد عمليات حيرت انگيزي نيز بوده است. اين عمليات که به ندرت اتفاق مي افتند، توجه و حيرت جهانيان را به خود جلب مي کنند، چراکه هيچ گاه انتظار اتفاق آن را به شيوه يي که اتفاق افتاده، نداشته اند.

مانند ماجراي دستگيري عبدالمالک ريگي، مردي که کارهاي تروريستي او چهره منفوري از وي ساخته بود و هر کس به خون غلتيدگان عمليات او را مي ديد بي اختيار لعن و نفرين نثارش مي کرد.

ماجراي دستگيري ريگي از آن جهت پيچيده حيرت انگيز است که هيچ کس حتي خود او نيز - که گفته مي شود براي دو شب متوالي در يک جا نمي خوابيد و نگراني از هر نوع واکنش باعث شده بود بدون دستکش با هيچ کس مصافحه نکند، چراکه شايد زهري بر بدنش تزريق شود - پيش بيني آن را نمي کرد. و باز بايد گفت از آن جهت پيش بيني نمي کرد که ريگي تمام احتياط ها را کرده بود.

پريروز صبح با خيال راحت و سر فرصت ريش خود را تراشيده بود و شايد ادوکلني نيز چاشني آن کرده بود و با قيافه يي که کمتر شناسايي مي شد، قرار بود از کشوري به کشور ديگري برود و در آسمان لايتناهي هيچ گماني از دستگيري خاطرش را آشفته نکرده بود.

 شواهد نشان مي دهد او در هواپيما کنار کساني بوده است که حتي قوت قلب نيز به او مي داده اند و در عالم رويا بوده است که ناگهان خبر مي شود بر آسمان خليجي که هميشه فارس است ايرانيان او را يافته اند و چه لحظاتي بر او مي گذرد.

 شايد نخستين کسي که اين دستگيري را حيرت انگيز يافته خود او در همان حالت بوده است. درهاي بسته هواپيما امکان فرار را به او نمي دهد تا اينکه در روي زمين و در برابر نيروهاي ايران قرار مي گيرد.

 وضعي که هميشه نگرانش بوده است براي ريگي اتفاق مي افتد و او که به خشونت شهره بود و حتي زن برادر خود را به گمان خبرچيني در خواب با شليک گلوله کشته بود،همچون موشي به تله مي افتد و امکان مقاومتي نمي يابد و دستگير مي شود.اين نحوه دستگيري عبدالمالک ريگي بيش از هر چيز به سناريوي يک فيلم در اصطلاح اکشن مي ماند که استعداد فيلم شدن نيز دارد، چراکه تمامي گره گاه هاي مورد توجه بيننده را در خود جمع کرده است.

شايد ريگي بعد از دستگيري، صحنه هاي اقدام هاي تروريستي خود را در ايران مرور کرده است، هماني که در يک فيلم بايد پلي بک شود و کارگردان به وسيله آن شخصيت ريگي را به تصوير بکشد.

جملات اين قلم از آنجا بر صفحه کاغذ نقش مي بندد که اعتقاد دارم موضوع دستگيري عبدالمالک ريگي يکي از هيجان انگيزترين و حيرت انگيزترين ماموريت هايي بوده است که نيروهاي ايراني در سال هاي اخير انجام داده اند و با آن پرونده چند سال ترور يک تروريست خشن را بسته اند.

اين ماموريت زماني به پايان مي رسد که مرداني ريگي را با خود براي مجازات مي برند و صحنه آخر سناريو صحنه مجازات او است.