۲۲ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۲ آذر ۱۴۰۴ - ۲۳:۱۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۲۰۸۲۲
تاریخ انتشار: ۱۷:۴۳ - ۲۱-۰۹-۱۴۰۳
کد ۱۰۲۰۸۲۲
انتشار: ۱۷:۴۳ - ۲۱-۰۹-۱۴۰۳

جادوی ترانه در وانفسای معیشت و بی‌رحمی سیاست

جادوی ترانه در وانفسای معیشت و بی‌رحمی سیاست
گاهی باید فارغ از نابه‌سامانی های اجتماعی و اقتصادی و گرفتاری‌های ایام و البته دنیای بی‌رحم و مروت سیاست، به اصل ترانه پیوست و جادویش را نیوشید و نوشید.

     عصر ایران؛ فرشاد قوشچی*- گرفتاری‌های روزمره و ذهنی و روحی ما، مردم ایران آن قدر در این روزگاران زیاد و پیچیده شده که اغلب از لذت‌های ساده زندگی هم خود را بی‌نصیب می گذاریم و کامی نمی‌گیریم.

   استاد شفیعی کدکنی این وضعیت ایرانی‌ها را در قطعه شعر کوتاه طفلی به نام شادی به روشنی ترسیم کرده است:" طفلی به نام شادی، دیری است گم شده است/ با چشم های روشن براق / با گیسویی بلند به بالای آرزو/ هرکس از او نشانی دارد، ما را کند خبر/ این هم نشانی‌ما / یک سو خلیج فارس/ سوی دگر خزر".
   
  اگر از اصل « عدم قطعیت هایزنبرگ» اغماض کنیم که اساساً در ساحت علم نمی‌توان دخالت بی‌جا کرد، به خصوص از نوع فیزیک کوانتوم آن  می‌توان با قطعیت گفت در عالم موسیقی همه افراد دچار جادوی ترانه شده‌اند.

   غیر از آن که هرکدام از ما بر مبنای سلایق و دلبستگی ها به صدای خواننده خاصی گرایش و علاقه بیشتری داریم، لیکن برخی از آهنگ‌ها صرف‌نظر از این که خواننده آن چه کسی باشد، به دلیل زیبایی و دل‌نشینی متن ترانه و شعر و نیز آهنگی که برای آن ساخته می‌شود یا برعکس، در زمرۀ آهنگ‌های جاودانه می شوند و در نسل‌ها و یادها برای همیشه باقی می‌مانند.

   ترانۀ «‌مرا ببوس» با شعری جاودانه از دکتر حیدر رقابی و آهنگ‌سازی استاد مجید وفادار در اوایل دهه 30 خورشیدی از این دست است که پس از هفتاد سال از اجرای بی‌بدیل حسن گلنراقی همچنان در هر کوی و برزنی بر زبان‌ها جاری است.

   حسن گلنراقی خواننده‌ای حرفه‌ای نبود و به خواست پرویز یاحقی به طور اتفاقی آن را در استودیوی رادیو به زیباترین وجه ممکن اجرا کرد که شرح مفصل آن را در کتاب «وقت هر دل‌تنگی، یاد بعضی نفرات» آورده‌ام.

   اما این ترانه را بعد از او هم هر کسی خواند همان زیبایی، لطافت و جادویش را حفظ کرد. یا ترانه «مرغ سحر» از ملک الشعرای بهار که قدمتی بیش از مرا ببوس دارد و از ساخته‌های مرتضی خان نی‌داوود است. این ترانه را قَمَر جاودانه کرد و استاد آواز ایران محمدرضا شجریان به آن اعتبار بخشید. 

 جادوی ترانه را از جهتی دیگر و متفاوت نیز می‌توان بررسید که شاید تا به امروز کمتر بدان پرداخته شده باشد و شاید هم موارد قابل توجهی از این نوع عرضه نشده است.
   این نگاه از زاویه‌ای دیگر، مربوط به ترانه‌های شاد و طرب‌انگیز است که عموماً خاطرات خوب ما را که سال‌های پس از دهه پنجم عمر خود را می‌گذرانیم در بر می‌گیرد.

   ترانه هایی که امکان تنظیم و اجرای آن علاوه بر محافل و هم‌نشینی های شاد و نشاط آور در شرایط خلوت‌، تنهایی، آرامش و نیز حالات غم‌بار انسان هم وجود دارد و قابل تأمل و دل‌چسب است، به طوریکه پیش از اینکه آن را در تنظیمی جدید بشنوید، این‌گونه به نظر نمی‌آمد.

    در دهه های 60 و 70 خورشیدی ترانه‌های خواننده‌ای که صدای آن چنان گرمی هم نداشت و مرحوم علی انصاریان به او عمو حسن می‌گفت واجد خصوصیات برجسته‌ای بود که به دلیل چیره دستی او در آهنگ سازی همه را به شعف و شادمانی وا می‌داشت.

   هرچند اکثر آهنگ‌های شاد چون از استحکام چندانی در ترانه برخوردار نیستند، بنابراین در تنظیمی متفاوت شاید خیلی خوش‌آیند نباشند و تنها ریتم آنها در ذهن باقی بماند ولی در عین غافل‌گیری ترانه «زنده باد عشق» یا همان «خیلی وقته که دلم واست تنگ نمیشه» عمو حسن را که برایمان بسیار خاطره انگیز بود با اجرایی متفاوت و گرچه کوتاه از پارسا دمیرچی در اینستاگرام شنیدم و از آن که در شمایلی جدید و البته حزن آلود گوش را می نواخت به وجد آمدم.

   به یقین این هارمونی و دل‌نشین بودن ترانه در دو اجرای مختلف بی دلیل نیست. زیرا ترانه سرای آن خانم لیلا کسری ازشاخص‌ترین ترانه سرایان معاصر در عرصه موسیقی پاپ بوده است: « تو میای تموم میشه هر چی غمه / روز دیدار تو روز عشقمه / زندگی عشق همین دقایقه / زنده باد هرکی هنوز یه عاشقه ....... انگار از یه معبد عشق قدیمی تو میای / از یه شعر عاشقونه صمیمی تو میای »‌.

   خوش‌بختانه این بازخوانی‌های مختلف ترانه‌ها در سال‌های اخیر به دفعات تکرار شده که برخی از آنها بسیار دل‌کش و زیبا و یادآور خاطرات شنیداری ایام گذشته در این وانفسای روزگار است.

   یکی از برجسته ترین آنها بازخوانی آهنگ «سفر» یا «بستی تو تا بار سفر از خونۀ ما» از خانم سوسن است که در این سالیان، اجراهای مختلفی از آن شنیده  و با اقبال روبرو شده است:  « هر جا میرم یادت همیشه / هرگز ازم جدا نمیشه ........ تو در این سفر خدایا زبلا نگه بدارش / که دل امیدوارم به خیال او نشسته ».  

    گاهی باید فارغ از نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی و گرفتاری های ایام و البته دنیای بی‌رحم و مروت سیاست، به اصل ترانه پیوست و جادویش را نوش جان کرد.

    اگر مانند من صدای خوبی هم ندارید این ترانه‌ها را هراز چندی با خود زمزمه و حتی در خلوت با صدای بلند بخوانید و اگر هم صدای خوشی دارید دیگران را از این ترانه ها محروم نکنید.

-----------------------------------

*  دانشیار دانشگاه 

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
برچسب ها: ترانه ، لذت
ارسال به دوستان
شگفتی‌ساز ژاپنی در فوتبال اروپا؛ آیاسه اوئدا بالاتر از هالند، امباپه و کین بهترین گلزن قاره است «تبعیض جنسیتی علیه مردان» در ورزش زنان؛ ممنوعیت سلیقه‌ای حضور هواداران و خبرنگاران مرد در مسابقات واکنش ترامپ به کشته شدن ۳ آمریکایی در سوریه: از داعش انتقام خواهم گرفت پرونده پولشویی بزرگ در فدراسیون فوتبال آرژانتین؛ خطر حذف از جام جهانی ۲۰۲۶ در صورت دخالت دولت ماجرای کارآگاه خصوصی‌های اینستاگرامی چیست؟ پرویز برومند: گروه جام جهانی ایران سخت است؛ آنها بیشتر از ما از این قرعه خوشحال شدند بمب خبری بسکتبال ایران؛ حامد حدادی به استقلال پیوست گرفتارشدن ۲ نفر در ارتفاعات نارکی مهریز یزد وام ۳۰۰ میلیونی مسکن برای این افراد کدام مشاغل مشمول فراخوان مالیات بر ارزش افزوده نمی‌شوند؟ بحران آمادگی کاپیتان تیم ملی؛ علیرضا جهانبخش در باشگاه گمنام بلژیکی نیمکت‌نشین است با سعدی در گلستان : کلاه‌گوشهٔ دهقان به آفتاب رسید / که سایه بر سرش انداخت چون تو سلطانی (+صدا) برخی مدارس سمنان یکشنبه مجازی شد گروسی: در خصوص ایران در تلاش برای یافتن راه حل پایدار هستم جدال غول‌ها پس از ۱۱ سال؛ فرانسه و برزیل فروردین ۱۴۰۵ در آمریکا به مصاف هم می‌روند