چگونه دو مقام ایرانی از عملیات آمریکا در اربیل جان سالم به در بردند؟

بلافاصله بعد از این حمله، که جان دو میهمان ویژه بارزانی در خطر بود، نیروهای کرد آنها را دور از چشم آمریکایی ها به سمت مرز ایران بردند و تا قبل از ظهر همان روز، از مرز رد کردند.

عصر ایران ـ آمریکایی ها قصد داشتند دو تن از مقامات رسمی دولت ایران را که به دعوت حزب «پارتی»، وابسته به مسعود بارزانی، به شمال عراق رفته بودند را دستگیر و روانه گوانتانامو کنند ولی یک «ضیافت شام» این دو را نجات داد.

یک منبع آگاه در اربیل درباره جزئیات آدم ربایی آمریکایی ها در کنسولگری ایران به خبرنگار عصر ایران (asriran.com)، گفت: هم اکنون در شمال عراق، دو حزب و جریان کردی قدرتمند وجود دارند:اولی، حزب «پارتی» به رهبری مسعود بارزانی است و دومی حزب «یکه تی» است که ریاست عالیه آن را جلال طالبانی بر عهده دارد.

وی افزود: در سال 1992 و پس از آنکه شمال عراق"منطقه ممنوعه" اعلام و عملاً از کنترل دولت صدام خارج شد، حزب پارتی از ایران خواست در شهر اربیل یک واحد سیاسی تاسیس کند تا امور کنسولی اهالی منطقه را عهده دار شود که این پیشنهاد از سوی ایران پذیرفته شد و ایران در این شهر، یک دفتر نمایندگی تاسیس کرد.

وی گفت: چند روز پیش از حادثه حمله کماندوهای آمریکایی به همین دفتر، مسعود بارزانی از آقایان محمد جعفری و فروزنده که جزو مقامات دیپلماتیک ایران به شمار می روند، دعوت کرد به اربیل سفر کنند تا درباره همکاری های دو جانبه و نیز مسایل مربوط به دفتر سیاسی ایران با یکدیگر مذاکره کنند.

این مقام کرد افزود: آمریکایی ها از طریق منابع اطلاعاتی خود از سفر این دو مقام ایرانی مطلع شدند و حتی شخص جرج بوش نیز در جریان این سفر قرار گرفت. آنها امیدوار بودند با دستگیری این دو، به اطلاعاتی درباره پرونده هسته ای و نیز میزان نفوذو قدرت ایران در عراق دست پیدا کنند.

وی گفت: طبق اطلاعات آمریکایی ها، این دو مقام ایران در شب حادثه می بایست در محل کنسولگری حضور می داشتند و از این رو، در ساعت 4 بامداد، به آنجا حمله کردند و شش نفر، ازجمله آشپز کنسولگری را دستگیر کردند و با خود بردند که روز بعد، آشپز عراقی را آزاد کردند.

این منبع مطلع افزود: این افراد، بلافاصله به سمت فرودگاه اربیل هدایت شدند ولی نیروهای پارتی به دستور شخص بارزانی وارد عمل شدند و با محاصره فرودگاه و حتی اقدام به تیر اندازی مانع از انتقال آنها شدند. در آن زمان گفته می شد که قرار است یک هواپیمای آمریکایی، این افراد را به زندان گوانتانامو منتقل کند.

وی در پاسخ به این سوال که جعفری و فروزنده در آن شب کجا بودند، گفت: در شبی که طبق برنامه قبلی قرار بود آنها در محل کنسولگری باشند، مقامات حزب پارتی، یک ضیافت شام برای آنها در شهر "مصیف" ترتیب دادند و این دو نیز با پذیرفتن این دعوت به "مصیف" رفتند و شب را نیز در همانجا ماندند.

از آنجا که این ضیافت، غیر منتظره بود، آمریکایی ها از آن خبر دار نشدند و به خیال اینکه این دو در محل کنسولگری هستند به آنجا حمله کردند.

وی خاطر نشان کرد: آمریکایی ها تا مدت ها فکر می کردند 2 نفر از پنج ایرانی دستگیر شده، جعفری و فروزنده هستند ولی پس از بازجویی های فراوان و کسب اطلاعات از منابع خود، دریافتند که مرتکب خطا شده اند.

این مقام کرد گفت: بلافاصله بعد از این حمله، که جان دو میهمان ویژه بارزانی در خطر بود، نیروهای کرد آنها را دور از چشم آمریکایی ها به سمت مرز ایران بردند و تا قبل از ظهر همان روز، از مرز رد کردند زیرا بیم آن می رفت که آمریکایی ها پس از آنکه متوجه اشتباه خود شدند، جستجو برای یافتن این دو مقام ایرانی را آغاز و آنها را نیز بربایند.

وی تصریح کرد: این دو مقام ایرانی بنا به دعوت رسمی مقامات دولت عراق در شمال این کشور به منطقه آمده بودند ولی آمریکایی ها بدون آنکه به حاکمیت ملی و محلی ما احترام بگذارند، اقدام به این حمله کردند و این یک نمره منفی در کارنامه روابط کردها و آمریکاست که قطعاً در تعاملات خود با واشنگتن آن را لحاظ خواهیم کرد.

این مقام کرد تصریح کرد: ما با ایرانی ها از زمان جنگ 8 ساله، ارتباطات نزدیکی داشته ایم و در کنار یکدیگر علیه رژیم صدام جنگیده ایم. اکنون نیز همکاری های گسترده ای با یکدیگر داریم ولی آمریکایی ها این روابط را بر نمی تابند و آن را مداخله گری می نامند در حالی که از نظر ما تفاوت آشکاری بین "همکاری های دوستانه دو همسایه" با"دخالت" وجود دارد.