۱۸ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۸ آذر ۱۴۰۴ - ۰۵:۰۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۳۶۴۵۴
تاریخ انتشار: ۱۶:۲۶ - ۲۱-۱۱-۱۴۰۳
کد ۱۰۳۶۴۵۴
انتشار: ۱۶:۲۶ - ۲۱-۱۱-۱۴۰۳

نقد فیلم پیر پسر/ بازی‌ای در قامت اسکار نه سیمرغ

نقد فیلم پیر پسر/ بازی‌ای در قامت اسکار نه سیمرغ
«پیر پسر» اگر در بخش مسابقه بود، سیمرغ بهترین بازیگر مرد اصلاً جای حرف و حدیث نداشت. اگر اکران عمومی شود و به اسکار معرفی‌اش کنیم، بازی پورشیرازی حتی در حد اسکار است.
هم‌میهن نوشت: از فیلم «پیر پسر» اکتای براهنی که بی‌شک جزو بهترین فیلم‌های سینمای ایران است، بعد از اکران محدودش برای رسانه در جشنواره‌ی فیلم فجر احتمالاً زیاد خواهید شنید؛ فیلمی که اکران عمومی آن قطعاً به‌نفع سینمای ایران و مخاطب است.
 
به گزارش هم‌میهن؛ اما از بین همه‌ی نکات مثبت فیلم طبعاً چیزی که بیشتر از همه به چشم مخاطب خاص و عام خواهد آمد، بازی حسن پورشیرازی در نقش غلام باستانی است. بحق هم ستایش می‌شود.
 
کاراکتری که بازی کرده، در سینمای ایران سابقه نداشته. این‌همه پلیدی، رذالت و کثیفی در پدر، رفیق و آدمی که از انسانیت تهی شده.
 
حسن پورشیرازی در «پیر پسر»، بازی‌ای ارائه می‌دهد در حد استانداردهای جهانی. در حد بهترین‌های متد اکتینگ، شبیه کاری که آل‌پاچینو در نقش‌های منفی‌اش می‌کند. اغراق نیست.
 
یک‌جایی آن اواخر فیلم، این تجسم شیطان در آینه به خودش نگاه می‌کند. دیالوگی در کار نیست و کل صورت و چشم‌هایش چنان الکتریسیته‌ای ساطع می‌کند که تماشاگر از تماشایش لرزه به تنش می‌افتد. 
 
«پیر پسر» اگر در بخش مسابقه بود، سیمرغ بهترین بازیگر مرد اصلاً جای حرف و حدیث نداشت. اگر اکران عمومی شود و به اسکار معرفی‌اش کنیم، بازی پورشیرازی حتی در حد اسکار است.
 
چیزی که باعث می‌شود بازی‌اش خیلی به چشم بیاید، اتفاقاً نه برون‌ریزی‌ها که لختی حرکاتش است و حالت نگاهش و کاری که با چشم‌هایش می‌کند که با آن فیزیک و با اعتیاد می‌خواند. پلیدی که آرام حرکت می‌کند و همه‌جا را به تسخیر خودش درمی‌آورد.
 
«پیر پسر» یادمان آورد چه بازیگر جواهری داشتیم که بی‌سروصدا در این سال‌ها حضور داشته و هروقت نگاهش کردیم درخشان بوده اما از شانس بدش، کارگردان‌ها برای نقش‌های مهم اصلی، سراغش نرفتند.
 
در نقش راننده فیلم «قسم» که نامزد جایزه شد یا مرد مهربان خوش‌قلب عاشق سینمای «مهمان مامان» یا آن حضور کوتاه درخشانش در «سنتوری». پورشیرازی در حاشیه بوده و این‌بار که به او فرصت داده شده به متن بیاید و درست در مرکز فیلم قرار بگیرد، خیره‌کننده است.
 
پورشیرازی کار عروسکی کرده، دستیار کارگردان بوده، در سریال‌های تلویزیونی حضور داشته و در فیلم‌های سینمایی اما هیچ‌کس تا براهنی، جوهر اصلی‌ بازیگری‌اش را این‌طوری کشف نکرده که به او میدان بدهد.
 
الان شصت‌وخرده‌ای ساله است و از دهه‌ی ۶۰ هم بازی را شروع کرده، یعنی ما برای چهل‌وخرده‌ای سال بازیگری داشتیم که می‌توانست در جهان بدرخشد و در سطح بهترین بازیگران مرد سینمای ایران نامش تکرار شود ولی سینما و مخاطب را از حضورش محروم کردیم؛ چون فیلمسازان ما بنده‌ی عادت و اسم‌هایند.
برچسب ها: فیلم ، سیمرغ
ارسال به دوستان
یک فرض ۱۸۰ ساله در مورد «نور» اشتباه از آب درآمد گیتی پاشایی در کنار همسرش مسعود کیمیایی و پسرشان پولاد؛ دهه ۶۰(عکس) بکسل خودرو در حالت پارک؛ فاجعه‌ای که گیربکس شما را نابود می‌کند! محمدرضا پهلوی و فوزیه در مراسم عروسی خود در تهران؛ سال 1318(عکس) ۲ ویتامین مهم برای قوی شدن استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان آیا فعالیت‌های انسانی باعث زلزله می‌شود؟ توقف چرخش زمین، وحشتناک‌تر از فیلم‌های آخرالزمانی / چه بلایی سر انسان‌ها می‌آید؟ عکس قدیمی ترانه علیدوستی و صابر ابر پشت وانت بزرگ‌ترین دریاهای منطقه‌ای جهان (+ اینفوگرافیک) بازیگر معروفی که مشق‌های پسرش را می‌نوشت(فیلم) ژست دوستانه عارف، ستار و ناصر حجازی در دهه ۵۰ (عکس) میزان باد لاستیک انواع خودرو ؛ جدول تنظیم باد / علامت لاستیک کم باد و پرباد خودرو چیست ؟ ژیلا صادقی:« همکارانم نامه دادند که من را از روی بیلبورد بیاورند پایین» رویا میر علمی:« هادی حجازی فر چیزی گفت که در مراسم ترحیم پدرم داشتم از خنده می مردم» کرملین: دیدار میان ترامپ و پوتین تا پایان سال جاری در دستورکار نیست
نظرسنجی
با توجه به مشخص شدن رقبای ایران در مرحله نخست جام جهانی فوتبال، به نظر شما تیم ملی می تواند به مرحله بعدی صعود کند؟