۲۸ اسفند ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۸ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۴:۱۱
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۳۸۵۱۵
تاریخ انتشار: ۱۱:۳۶ - ۳۰-۱۱-۱۴۰۳
کد ۱۰۳۸۵۱۵
انتشار: ۱۱:۳۶ - ۳۰-۱۱-۱۴۰۳

خاطرات دکتر ویلز در ایران عهد قاجار؛ طبابت با «گرمی و سردی» و «پِهِن داغ»

خاطرات دکتر ویلز در ایران عهد قاجار؛ طبابت با «گرمی و سردی» و «پِهِن داغ»
چارلز جیمز ویلز، پزشک، جهانگرد و نویسنده انگلیسی بود که به عنوان یکی از افسران پزشکی اداره تلگراف بریتانیا در دوران قاجار به ایران سفر کرد. دکتر ویلز خاطرات خود از این سفر را در کتابی با عنوان «در سرزمین شیر و خورشید» شرح داده که با عنوان «ایران در یک قرن قبل» به فارسی ترجمه شده است. در اینجا بخش کوتاهی از خاطرات او را می‌خوانید.

 در اینجا گزیده‌ای از خاطرات دکتر ویلز را می‌خوانید که مربوط به آغاز کار او در ایران و شنیدن نکاتی دربارۀ اوضاع طبابت در ایران می‌شود:

به گزارش فرادید؛ در داخل اداره با رئیس آیندۀ خودم مستر بی آشنا شدم . . . او مرا در جریان کلی کارم گذاشت و با وظایفم آشنا ساخت. پس از آن درباره نحوه مصرف داروها طبق روش و سنت مردم ایران صحبت کرد و گفت که بنا به تشخیص اطبای ایران، کلیۀ امراض به دو گروه گرم و سرد تقسیم می‌شوند. به همین طریق مداوای بیمار هم از طریق گرمی یا سردی انجام می‌گیرد؛ بیماریهای گرم را با داروهای سرد و بیماریهای سرد را با داروهای گرم.

اگر یک حکیم ایرانی را بالای سر بیمار ببرند و در ابتدا قادر به تشخیص گرم یا سرد بودن بیماری نشود، اولین کاری که می‌کند این است که مقداری دارو از نوع گرم به بیمار میخوراند؛ اگر حال بیمار رو به بهبود رفت همین طریق را ادامه میدهد ولی اگر متوجه وخامت وضع شد روش خود را تغییر میدهد و داروی نوع سرد به کار میبرد.

 
خاطرات دکتر ویلز در ایران عهد قاجار؛ طبابت با «گرمی و سردی» و «پِهِن داغ»

یکی از همسران ناصرالدین شاه در حالت بیماری در رختخواب؛ سال 1269 شمسی؛ عمارت شهرستانک

گاهی هم کسان نزدیک بیمار به سراغ فالگیر و طالع‌بین میروند. پس از خروج اولین طالع‌بین فورا به سراغ طالع‌بین دیگر می‌روند تا در صورت تطبیق کردن هر دو نظریه به دستور آنان عمل کنند.

از طرفی در ایران هر کس که بیمار می‌شود به محض اظهار آن به دوست، آشنا، فامیل، همسایه و غیره، هر کدام از آن‌ها دارو و طریقه‌ای از درمان را برایش تجویز می‌کند. اغلب آن‌ها از داروهای خانگی و ندرتا هم داروهای شیمیایی و قوی می‌باشد که ممکن است منجر به خطراتی هم بشود.

وقتی بیماری شدت می‌یابد و بیمار با ناله و سر و صدا ناراحتی شدید خود را بروز می‌دهد، گاه طریقه‌های درمان خطرناکی نسبت به او انجام می‌گیرد؛ از قبیل خواباندن بیمار (یا عضوی از دست و پای او) در میان پهن تازه و داغ چهارپایان و یا گذاشتن بدن او یا عضوی از آن در داخل پوست تازه کنده شده و گرم حیوان و دوختن پوست به دور آن.

برچسب ها: گرمی و سردی ، طبابت
ارسال به دوستان
آلت تناسلی مردان در هزاران سال پیش خار داشته است مل گیبسون باز هم خبرساز شد؛ گرفتاری‌های حمایت ترامپ ارتباط سن اعضای بدن با خطر ابتلا به بیماری‌ها هشدار درباره مصرف ماده‌ای که پوست را جوان می‌کند کمک مشروط ۱۰ میلیون یورویی اروپا به سوریه دیدنی های امروز؛ از جشن "پوریم" تا حملات آمریکا به یمن ۷۶ سال قبل؛ تیم فوتبال دبیرستان ادب اصفهان آیین ملاقه‌دوز در درگز؛ سنتی کهن در آستانه نوروز بیشترین عبارت‌های جست‌وجو شده در گوگل ایرانی‌ها در سال ۱۴۰۳ (+ اینفوگرافی) اختصاص طرح روی جلد معتبرترین مجله حوزه شیمی فیزیک به مقاله استاد دانشگاه شریف اتحادیه خشکبار و آجیل تهران: کمبود آجیل نداریم، مشتری کم است سارا بهرامی و مجتبی پیرزاده در نمایش عاشقانه «یخ‌بستگی» آذری جهرمی : کسی نیست درباره ریال در حال احتضار توضیحی بدهد؟ این دمنوش های بهاری جایگزین طبیعی ژلوفن و استامینوفن و هر کدئینی هستند به خاطر ما خواهرها ؛ دردنامه ترانه علیدوستی برای مرگ برادرش در چهارشنبه سوری