۱۵ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۵ آذر ۱۴۰۴ - ۰۳:۲۵
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۶۳۴۱۹
تاریخ انتشار: ۱۷:۳۸ - ۰۵-۰۳-۱۴۰۴
کد ۱۰۶۳۴۱۹
انتشار: ۱۷:۳۸ - ۰۵-۰۳-۱۴۰۴

نفرین‌ نقره‌ای؛ یک نفر طلایی است و بقیه صرفا سریع هستند

نفرین‌ نقره‌ای؛ یک نفر طلایی است و بقیه صرفا سریع هستند
نگاهی به پدیده تکراری و عجیب در چهار دوره اخیر المپیک؛ چرا دوندگان دوم دوی ۱۰۰ متر با وجود رکوردهای فوق‌العاده، هرگز طلا نمی‌برند؟ آیا این یک نفرین مدرن است یا واقعیت آماری؟

عصرایران؛ علی خیرآبادی - در دنیای ورزش، کمتر رقابتی به اندازه دوی ۱۰۰ متر المپیک نماد سرعت و شکوه انسانی است. تاجی که تنها برای یک نفر کنار گذاشته شده: سریع‌ترین انسان روی زمین. اما در حالی که نگاه‌ها همیشه به نفر اول و مدال طلا دوخته شده، یک روایت کمتر شنیده‌شده در سایه‌ها شکل گرفته؛ داستان نفر دوم. دوندگانی که با رکوردهایی تاریخی، فقط به دلیل ظهور یک پدیده خارق‌العاده یا یک صدم ثانیه، از طلا محروم مانده‌اند.

از المپیک ۲۰۰۸ پکن تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو، چهار دوره پیاپی، دونده‌ای که در فینال دوی ۱۰۰ متر مردان در جایگاه دوم ایستاده، عملکردی ثبت کرده که در هر زمان دیگری ممکن بود برای قهرمانی کافی باشد. اما آن‌ها همه قربانی پدیده‌ای عجیب و تکرارشونده شدند: نفر دوم بودن با رکوردی در حد قهرمانی.

پکن ۲۰۰۸: آغاز افسانه بولت و آغاز «نفرین نقره»

در المپیک پکن، یوسین بولت با ۹.۶۹ ثانیه، جهان را مبهوت کرد. این نخستین طلای او در المپیک بود. اما آن‌سوی خط پایان، تایسون گای، دونده آمریکایی، با زمان ۹.۷۱ از طلایی شدن بازماند. رکوردی که پیش از آن برای قهرمانی کافی بود، حالا فقط نقره به همراه داشت.

نفرین‌ نقره‌ای؛ یک نفر طلایی است و بقیه صرفا سریع هستند

لندن ۲۰۱۲: وقتی ۹.۷۵ هم کافی نبود

چهار سال بعد، یوهان بلیک، هم‌تیمی بولت در تیم ملی جامائیکا، با زمان ۹.۷۵ ثانیه به خط پایان رسید. اما باز هم دوم شد. بولت، در همان شب تاریخی، رکوردی خیره‌کننده به جا گذاشت: ۹.۶۳ ثانیه.

ریو ۲۰۱۶: گاتلین، سریع اما باز هم دوم

در ریو، جاستین گاتلین آمریکایی، یکی از رقبای دیرینه بولت، زمان ۹.۸۹ را ثبت کرد. این بار هم کافی نبود. بولت، اگرچه در آن شب در بهترین فرم خود نبود، اما با ۹.۸۱ قهرمان شد. گاتلین، برای دومین بار در المپیک، در سایه بولت ماند.

نفرین‌ نقره‌ای؛ یک نفر طلایی است و بقیه صرفا سریع هستند

توکیو ۲۰۲۰: بدون بولت، ولی باز هم نقره‌ای

در غیاب بولت، تصور می‌شد طلای توکیو فرصت خوبی برای گشایش طلسم نفر دوم‌ها باشد. اما این بار هم داستان متفاوت نبود. لمونت مارسل جیکوبز ایتالیایی با زمان ۹.۸۰ طلا گرفت، و فرد کرلی آمریکایی با ۹.۸۴ به نقره رسید. رکورد کرلی از بسیاری از قهرمانان ادوار گذشته بهتر بود، اما باز هم برای جایگاه اول کافی نبود.

نفرین‌ نقره‌ای؛ یک نفر طلایی است و بقیه صرفا سریع هستند

نفرین یا واقعیت آماری؟

برخی این تکرار را صرفاً حاصل پیشرفت سطح جهانی رقابت‌ها می‌دانند. اینکه مرز بین طلا و نقره حالا به صدم ثانیه وابسته است. اما منتقدان می‌گویند این پدیده، فراتر از آمار است؛ نوعی «نفرین مدرن» که سایه‌اش بر گردن دوندگان بزرگ افتاده و شاید به اندازه طلای بولت، شایسته روایت باشد.

در دوره‌ای که تمرکز رسانه‌ها صرفاً بر قهرمانان است، شاید وقت آن رسیده که از قهرمانان نقره‌ای هم بگوییم. کسانی که در حد جهانی دویدند، اما همیشه یک قدم عقب‌تر ماندند.

ارسال به دوستان
ورود کد امنیتی
captcha
واکنش سرمربی تیم ملی مصر به قرعه فراعنه در جام جهانی: «حلوة!» اولین دوئل ایران و بلژیک در طول تاریخ سوئد کمک به پنج کشور را برای افزایش حمایت از اوکراین قطع می‌کند درگیری اوریه و سحرخیزان جنجالی شد محرمی: قلعه‌نویی قول چهار امتیاز را داده است هشدار مستقیم سپاه به ناو آمریکا در خلیج‌فارس: فاصله بگیر! مریم مومن:« پدرم گفت می خواهد مادرم را ادب کند»/ «روزی زنگ زدم که عروسی پدرم با زن جدیدش بود» شیعیان علی، اعلام برائت کنید! تعطیلی دوروزه مدارس مازندران به دلیل شیوع آنفولانزا ایران در جام جهانی 2026 در کدام شهرها به میدان می‌رود؟ پیغام و پسغام های آمریکا برای مذاکره با ایران مراکز آموزشی بیشتر شهرهای خوزستان در روزهای شنبه و یکشنبه غیرحضوری است فرستاده ویژه آمریکا: ترامپ مایل به رسیدن به توافق با ایران است مردم حواسشان باشد: قیمت یک متر مکعب آب ۶۵۰۰ تومان است / آبفا: تعرفه کنونی بسیار ناچیز است، حداکثر ۸۲۰ تومان خانه ای که زیبا نیست اما یک اثر هنری است! (+عکس)